Κατεύθυνση Ενδαγγειακές Τεχνικές
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2017-05-23

2017

Μπαϊκούσης Νικόλαος

Γεώργιος Γερουλάκος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αχιλλέας Χατζιϊωάννου, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ιωάννης Κακίσης, Αναπληρωτής Καθηγητής,, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ

Η ενδαγγειακή χειρουργική στην αντιμετώπιση των παθήσεων της ανιούσης θωρακικής αορτής. Βιβλιογραφική ανασκόπηση, μετα-ανάλυση και παρουσίαση περιστατικού

Αγγλικά

Η ενδαγγειακή χειρουργική στην αντιμετώπιση των παθήσεων της ανιούσης θωρακικής αορτής. Βιβλιογραφική ανασκόπηση, μετα-ανάλυση και παρουσίαση περιστατικού

Εισαγωγή: Η κλασική ανοικτή χειρουργική με την χρήση της μηχανής εξωσωματικής κυκλοφορίας είναι ο τρόπος αντιμετώπισης των παθήσεων της ανιούσης αορτής. Ωστόσο, πάνω από ενας στους 4-5 ασθενείς με νόσο στην ανιούσα αορτή είναι πολύ υψηλού χειρουργικού κινδύνου και συνεπώς ακατάλληλοι για ανοικτή χειρουργική επέμβαση. Στην παρούσα εργασία έγινε μια συστηματική βιβλιογραφική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση για την ανάδειξή των ενδείξεων και των αποτελεσμάτων από την εφαρμογή της ενδαγγειακής χειρουργικής στην αντιμετώπιση των παθήσεων της ανιούσης αορτής (ζώνη 0).
Μέθοδος: The current meta-analysis was conducted using the Preferred Reporting Items for Systematic Reviews and Meta-Analyses (PRISMA) guidelines. We investigated patients’ baseline characteristics, along with early and late outcomes after TEVAR in zone 0. Separate analysis for case reports and case series were conducted and pooled proportions with 95% confidence intervals (95% CIs) of outcome rates were calculated.
Αποτελέσματα: Κατά προσέγγυση, το 67% των ασθενών είχαν ιστορικό καρδιοχειρουργικής επέμβασης. TEVAR έγινε κυρίως σε ασθενείς με οξύ ή χρόνιο τυπού Α διαχωρισμό κατά Stanford (49%), ή για ψευδοανεύρυσμα (28%). Το μόσχευμα τοποθετήθηκε κατά κύριο λόγο από την μηριαία αρτηρία (67%), ενώ ταχεία κοιλιακή βηματοδότηση χρησημοποιήθηκε στο 50% περίπου των περιπτώσεων. Τεχνική επιτυχία της μεθόδου: 95.5% (95%CI=87.8-99.8). Ανάμεσα στις πρώιμες επιπλοκές (ενδονοσοκομειακά), μετατροπή σε ανοικτή επέμβαση 0.7% (95%CI=0.1-4.8). Θνητότητα 2.9% (95%CI=0.02-8.6). Νευρολογικές επιπλοκές (AEE ή ΤΙΑ): 1.8% (95%CI=0.1-7.0) και ποσοστό 0.8% (95%CI=0.1-5.6) εμφάνισε οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου. Από τις όψιμες επιπλοκές της μεθόδου, ενδοδιαφυγή εμφανίστηκε σε ποσοστό 16.4% (95%CI=8.2-26.0) ενώ 4.4% (95%CI=0.1-12.4) κατέληξε μετα την λήψη του εξιτηρίου. Τέλος, επανεπέμβαση χρειάστηκε το 8.9% (95%C=3.1-16.4) των ασθενών.
Συμπεράσματα: TEVAR ανιούσης αορτής φαίνεται ότι είναι ασφαλής και εφαρμόσιμη σε επιλεγμένους ασθενείς με παθήσεις στην ζώνη 0. Ωστόσο, μεγαλυτερες σειρές και μελέτες είναι αναγκαίες.

Επιστήμες Υγείας

Ενδαγγειακή χειρουργική, Στεντ ανιούσης αορτής, Ζώνη 0, Παθολογία της ανιούσης αορτής, Οξύς διαχωρισμός αορτής

Όχι

0

Ναι

42

26

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/1519105