@article{2944265,
    title = "«Η μαρτυρία στο έργο του Θανάση Βαλτινού»",
    author = "Μαρία Νικολοπούλου",
    journal = "Πόρφυρας :  περιοδική έκδοση γραμμάτων - τεχνών.",
    year = "2002",
    volume = "1",
    number = "103",
    pages = "95-103",
    publisher = "Κερκυραϊκή Ενωση Γραμμάτων και Τεχνών",
    issn = "1105-137X",
    keywords = "Θανάσης Βαλτινός, Λόγος της μαρτυρίας, Ορθοκωστά, Συναξάρι Ανδρέα Κορδοπάτη, υπονόμευση του ρεαλισμού",
    abstract = "Το άρθρο αυτό, που περιλαμβάνεται σε ένα τεύχος-αφιέρωμα στο συγγραφέα, αποτελεί μια επισκόπηση της χρήσης της μαρτυρίας στο έργο του Βαλτινού. Μετά από μια σύντομη θεωρητική και ιστορική επισκόπηση αυτού του είδους λόγου, εξετάζει τα δύο πρώτα κείμενα του συγγραφέα (Η κάθοδος των εννιά και Συναξάρι του Ανδρέα Κορδοπάτη. Βιβλίο πρώτο: Αμερική) από άποψη κειμενικών τεχνικών και λειτουργίας στο ιδεολογικό πλαίσιο της εποχής. Η χρήση του ρεαλισμού και ηθογραφικών στοιχείων και η αναφορά στις εμπειρίες του εμφυλίου εντάσσουν τα κείμενα στην πεζογραφία της Αριστεράς της εποχής. Η κειμενική ανάλυση αναδεικνύει τη σχέση των κειμένων με την παραδοσιακή μαρτυρία και ειδικά με την Ιστορία ενός αιχμαλώτου του Δούκα που είχε επανεκδοθεί σε αναθεωρημένη έκδοση το 1958 και προβλήθηκε από την κριτική, ιδιαίτερα της Αριστεράς, ως ένα πρότυπο είδος λόγου. 
Ο Βαλτινός στράφηκε σε άλλα είδη λόγου και τεχνικές στις επόμενες δεκαετίες και επέστρεψε στη μαρτυρία, τους θεματικούς πυρήνες και τις τεχνικές των πρώτων του κειμένων με τα δυο τελευταία του βιβλία για ένα «κλείσιμο λογαριασμών» (Ορθοκωστά και Συναξάρι Ανδρέα Κορδοπάτη. Βιβλίο δεύτερο: Βαλκανικοί - ’22). Η αμφισβήτηση των ρεαλιστικών προϋποθέσεων της μαρτυρίας, η ανάδειξη του ρόλου της εξουσίας στη διαμόρφωση του λόγου του μάρτυρα και η υπονόμευση κάθε μεγάλης αφήγησης είναι κάποια από τα σημεία διαφοροποίησης που εξετάζονται."
}