21. Τα έγγραφα νομιμοποίησης στο ισχύον δίκαιο

22. Ο κανονισμός 1346/2000 περί των διαδικασιών αφερεγγυότητας: Η πρώτη νομολογία

23. Η ευθύνη της μητρικής εταιρίας έναντι αντισυμβαλλόμενων της θυγατρικής της. Μια επισκόπηση με βάση τους λόγους ευθύνης

24. Η ίαση ακυροτήτων των αποφάσεων της γενικής συνέλευσης κατά το άρθρο 35α παρ. 2 ν. 2190/1920

25. Ζητήματα ασφαλιστικής κάλυψης της αστικής ευθύνης για τη ρύπανση της θάλασσας από πετρέλαιο που διέρρευσε από πλοία

26. Η διεθνοποίηση του δικαίου της ανώνυμης εταιρίας

27. Η καθιέρωση ανωτάτου ορίου αποζημίωσης (άρθρο 2 παρ. 2 Α.Ν 173/1967) και το σύνταγμα

28. Η ευθύνη του κυρίου του πλοίου για τις απαιτήσεις από τον εφοπλισμό

29. Η χρηματοδότηση των υπηρεσιών γενικού οικονομικού συμφέροντος από τη σκοπιά των κοινοτικών κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων

30. Η προστασία της "Δημόσιας ηθικής" στην ευρωπαϊκή κοινότητα

31. Συγκριτικό δίκαιο και φιλοσοφικές προσεγγίσεις

32. Από τον εσωτερικό στον κοινοτικό κανόνα ιδιωτικού διεθνούς δικαίου: Η κατανομή του ρυθμιστικού πεδίου

33. Η ιστορική-γενετική ερμηνεία στο ευρωπαϊκό δίκαιο

34. Η κύρωση της συνθήκης για τη θέσπιση συντάγματος της ευρώπης από την ελληνική βουλή, το δημοψήφισμα που δεν έλαβε χώρα και οι προοπτικές μετά το γαλλικό και το ολλανδικό δημοψήφισμα. Σκέψεις για το Σύνταγμα της Ευρώπης

35. Τα δικαιώματα των πιστωτών οφειλέτη σε διαδικασία αφερεγγυότητας, κατά τα δίκαια Ελλάδας, Γερμανίας και Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής

36. Τα θεμελιώδη δικαιώματα στο ευρωπαϊκό σύνταγμα

37. Υφιστάμενα κωλύματα στο πρόσωπο του υιοθετούμενου κατά τον προσδιορισμό του εφαρμοστέου επί της σύστασης της υιοθεσίας δικαίου στις ελληνικές συγκρούσεις νόμων

38. Η οδηγία 86/653/ΕΟΚ για τους εμπορικούς αντιπροσώπους και η αναλογική εφαρμογή του εθνικού νομοθετήματος που τη μεταφέρει στο εσωτερικό δίκαιο (Σχόλια και σκέψεις με αφορμή τη διάταξη του ΔΕΚ της 10.2.2004, Υπόθ. C-85/2003, Μαυρωνά & Σία ΟΕ κατά Δέλτα)

39. Εξωγενείς σκοποί στην ανάθεση δημοσίων συμβάσεων κατά το κοινοτικό δίκαιο μετά την απόφαση "WEINSTROM" του ΔΕΚ και τις νέες οδηγίες για τις δημόσιες συμβάσεις

40. Το αναδυόμενο κοινωνικό πρόσωπο της εσωτερικής αγοράς της ΕΕ: Εμπνευσμένη πολιτική επιλογή ή δικαιϊκή νομοτέλεια;