Διερεύνηση της εξέλιξης των μεταβολικών διαταραχών στη σήψη και τη σηπτική καταπληξία

Διδακτορική Διατριβή uoadl:1306026 213 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Τομέας Παθολογίας
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2013-01-04
Έτος εκπόνησης:
2012
Συγγραφέας:
Βασιλειάδη Δήμητρα -Αργυρώ
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Ιωάννα Μαρία Δημοπούλου (επιβλέπουσα), Χαράλαμπος Ρούσσος, Μιχάλης Κουτσιλιέρης
Πρωτότυπος Τίτλος:
Διερεύνηση της εξέλιξης των μεταβολικών διαταραχών στη σήψη και τη σηπτική καταπληξία
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Περίληψη:
Στην παρούσα μελέτη δείξαμε για πρώτη φορά ότι η αδιπονεκτίνη αυξάνεται και η
ρεζιστίνη μειώνεται στη διάρκεια της παρατεινόμενης σήψης. Οι μεταβολές αυτές
ήταν πιο εμφανείς στους ασθενείς που τελικά εξήλθαν από την κρίσιμη κατάσταση
και σχετίζονταν με την μείωση της φλεγμονώδους απάντησης όπως αυτή αξιολογήθηκε
από τα επίπεδα των προφλεγμονωδών κυτταροκινών. Τα επίπεδα της αδιπονεκτίνης
παρουσίασαν θετική συσχέτιση με τα επίπεδα της αυξητικής ορμόνης, υποδηλώνοντας
ενδεχομένως θετική επίδραση της αυξητικής ορμόνης στην έκκρισή της. Τα επίπεδα
της ρεζιστίνης σχετίσθηκαν κυρίως με τη βαρύτητα της σήψης και το βαθμό της
φλεγμονώδους απάντησης υποδηλώνοντας ότι ο κύριος ρόλος της ρεζιστίνης στον
άνθρωπο είναι αυτός της πρωτεΐνης οξείας φάσης.
Επίσης καταγράψαμε και τις μεταβολές σημαντικών ορμονών κατά τη διάρκεια της
παρατεινόμενης σήψης. Οι ασθενείς με τη χειρότερη πρόγνωση είχαν σημαντικά
υψηλότερα επίπεδα κορτιζόλης, τόσο βασικά όσο και μετά από διέγερση, υψηλότερα
επίπεδα αυξητικής ορμόνης και χαμηλότερα επίπεδα DHEA-S. Παρατηρήσαμε επίσης
μία σταδιακή αύξηση της ACTH και της DHEA στην πορεία της σήψης, κάτι που δεν
έχει περιγραφεί προηγουμένως.
Συμπερασματικά, οι προσαρμογές που παρατηρούνται στους βαρέως πάσχοντες αφορούν
όλο το φάσμα του ενδοκρινικού συστήματος. Η κατανόηση αυτών των διαταραχών
ανοίγει το δρόμο για καλύτερη θεραπευτική αντιμετώπιση αυτών των ασθενών με
στόχο την επιβίωση και την επιτάχυνση της ανάρρωσής τους. Προς αυτήν την
κατεύθυνση χρειάζονται επιπλέον μελέτες κατανόησης των υποκείμενων
παθοφυσιολογικών μηχανισμών και αποσαφήνισης του ποιές από αυτές τις μεταβολές
είναι ευεργετικές και ποιές δυσπροσαρμοστικές με στόχο να σχεδιαστούν κλινικές
μελέτες τροποποίησης εκείνων των μεταβολών που θεωρούνται επιβλαβείς. Για
παράδειγμα η έγκαιρη αύξηση της αδιπονεκτίνης και η μείωση της ρεζιστίνης
θεωρητικά θα είχε ευεργετικό αποτέλεσμα ως προς τη μείωση της εκσεσημασμένης
φλεγμονώδους αντίδρασης και της αντίστασης στην ινσουλίνη. Εντούτοις η παραγωγή
βιοσυνθετικής αδιπονεκτίνης για εξωγενή χορήγηση έχει σημαντικούς περιορισμούς
καθώς το μόριο της υπόκειται σε αρκετές μετα-μεταφραστικές τροποποιήσεις.
Επιπλέον κυκλοφορεί σε πολύ μεγάλες συγκεντρώσεις στο πλάσμα (5–30 mg/ml) και
έχει σχετικά βραχύ χρόνο ημίσειας ζωής γεγονός που καθιστά δυσχερή τη χορήγησή
της καθώς θα απαιτούνταν υψηλές ποσότητες ανασυνδυασμένης πρωτεΐνης και συχνή
χορήγηση160. Η αύξηση της ενδογενούς αδιπονεκτίνης θεωρητικά αποτελεί
εναλλακτική προσέγγιση. Η χορήγηση PPAR-γ αγωνιστών έχει το πλεονέκτημα ότι
αυξάνει την αδιπονεκτίνη και ταυτόχρονα μειώνει τα επίπεδα της ρεζιστίνης. Οι
υπάρχοντες PPAR-γ αγωνιστές, οι θειαζολιδινεδιόνες, έχουν αρκετές παρενέργειες
όπως κατακράτηση υγρών με περιφερικά οιδήματα και καρδιακή ανεπάρκεια και γι
αυτό δεν είναι κατάλληλοι για χορήγηση σε ασθενείς της ΜΕΘ. Ενδεχομένως οι
νεότεροι εκλεκτικοί αγωνιστές του PPAR-γ να αποδειχθούν χρησιμότεροι.
Συνοψίζοντας οι μεταβολικές και ενδοκρινικές μεταβολές σε βαρέως πάσχοντες
αποτελούν ένα ιδιαίτερα ευρύ και ενδιαφερον πεδίο έρευνας με υποσχόμενα
αποτελέσματα ως προς την βέλτιστη αντιμετώπιση αυτών των ασθενών.
Λέξεις-κλειδιά:
Αδιπονεκτίνη, Ρεζιστίνη, ACTH, Κορτιζόλη, Αυξητική ορμόνη, Σήψη, Σηπτική καταπληξία
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
357
Αριθμός σελίδων:
xxiv, 123, III
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

document.pdf
6 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.