Περίληψη:
Εισαγωγή: Το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (PCOS) σχετίζεται με αυξημένο
κίνδυνο μεταβολικών διαταραχών και καρδιαγγειακής νόσου, ωστόσο η επίδραση του
τείνει να παραγνωρίζεται μετά την εμμηνόπαυση. Στόχος της μελέτης μας ήταν η
αξιολόγηση της επίδρασης του PCOS ως προς την ανάπτυξη υποκλινικής
αθηροσκλήρυνσης, σε μη-διαβητικές εμμηνοπαυσιακές γυναίκες.
Μέθοδοι: Σε ένα σύνολο 286 εμμηνοπαυσιακών γυναικών με ακέραιες ωοθήκες, ο
φαινότυπος PCOS ορίστηκε από την παρουσία 3 από τα παρακάτω: κεντρική
παχυσαρκία, ινσουλινοαντοχή, κλινική και/ή βιοχημική υπερανδρογοναιμία,
ιστορικό διαταραχών της εμμήνου ρύσεως ή υπογονιμότητας. Παραδοσιακοί
παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου καθώς και δείκτες αγγειακής δομής (πάχος έσω-
μέσου χιτώνα, παρουσία αθηρωματικής πλάκας) και αγγειακής λειτουργίας
(εξαρτώμενη από τη ροή αγγειοδιαστολή της βραχιονίου αρτηρίας, ταχύτητα
σφυγμικού κύματος [PWV], κεντρικός αυξητικός δείκτης) εκτιμήθηκαν συγκριτικά
ανάμεσα σε γυναίκες με φαινότυπο PCOS και το υπόλοιπο δείγμα, που
χρησιμοποιήθηκε ως ομάδα ελέγχου.
Αποτελέσματα: Οι γυναίκες με φαινότυπο PCOS (Ν=43) παρουσίασαν δυσμενές
καρδιομεταβολικό προφίλ σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Οι μέσες τιμές του
PWV διέφεραν σημαντικά ανάμεσα στις γυναίκες PCOS και την ομάδα ελέγχου (9.46±1.
74 vs. 8.60±1.51 m/s, P=0.001, μονοπαραγοντική ανάλυση). Η παρουσία του PCOS
φαινοτύπου, η συστολική αρτηριακή πίεση και η ηλικία ήταν οι μόνοι ανεξάρτητοι
προβλεπτικοί παράγοντες της PWV.
Συμπεράσματα: Η αρτηριακή σκληρία είναι αυξημένη σε ασυμπτωματικές, μη-
διαβητικές εμμηνοπαυσιακές γυναίκες, που εκδηλώνουν τα χαρακτηριστικά του
υποθετικού PCOS φαινοτύπου, ανεξάρτητα από την ηλικία, το δείκτη μάζας σώματος
ή την αρτηριακή πίεση. Αυτή η συσχέτιση πιθανόν να αποτελεί ένα μηχανισμό μέσω
του οποίου το PCOS αυξάνει τον κίνδυνο εκδήλωσης καρδιαγγειακής νόσου και
υπέρτασης, παράλληλα με την αύξηση της ηλικίας.
