Το χρόνιο στρες ως παράγοντας κινδύνου ανάπτυξης μεταβολικού συνδρόμου σε παιδιά και εφήβους με αυξημένο δείκτη μάζας σώματος

Διδακτορική Διατριβή uoadl:1308354 232 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Τομέας Υγείας - Μητέρας - Παιδιού
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2013-05-28
Έτος εκπόνησης:
2013
Συγγραφέας:
Μπαστάκη Δέσποινα
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Χριστίνα Κανακά-Gantenbein
Πρωτότυπος Τίτλος:
Το χρόνιο στρες ως παράγοντας κινδύνου ανάπτυξης μεταβολικού συνδρόμου σε παιδιά και εφήβους με αυξημένο δείκτη μάζας σώματος
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
The chronic stress as a risk factor for the development of metabolic syndrome in children and adolescents with increased body mass index
Περίληψη:
Το πρόβλημα της παιδικής παχυσαρκίας έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις τα
τελευταία χρόνια, ιδικά στη χώρα μς, με συνακόλουθη αύξηση των επιπλοκών της,
τόσο προς την κατεύθυνση του μεταβολικού συνδρόμου, όσο και προς την αυξημένη
επίπτωση εμφάνισης διαταραχών συναισθήματος. Συχνά η παχυσαρκία συνοδεύεται από
διατραχή του συστήματος του στρες του οργανισμού. Η απορρύθμιση του άξονα ΥΥΕ,
με αποτέλεσμα την εμφάνιση υπο ή υπερκορτιζολαιμίας, παίζει τις περισσότερες
φορές ρόλο κλειδί, στην παθοφυσιολογική ερμηνεία των επιπλοκών της παχυσαρκίας.
Τα τελευταία χρόνια μεγάλο ερευνητικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η ανεύρεση
βιολογικών δεικτών, ενδεικτικών διαταραχής ή βλάβης των κυττάρων του ΚΝΣ σαν
απάντηση στο μακροχρόνιο στρες ή στις νευροψυχιατρικές διαταραχές. Το
μεγαλύτερο ερευνητικό ενδιαφέρον, από όλα τα μόρια που μελετώνται, έχει
συγκεντρώσει η S100B πρωτεΐνη.
Σκοπός: Α. Η επίπτωση εμφάνισης ψυχοπαθολογίας σε παχύσαρκα παιδιά, σε σχέση
με το γενικό πληθυσμό και οι συσχετίσεις εμφάνισες ψυσοπαθολογίας με το ΒΜΙ και
με την ημερήσια διακύμανση κορτιζόλης. Β. Τα παχύσαρκα παιδιά, πιθανά να έχουν
υψηλότερα επίπεδα S100B, σε σχέση με τα φυσιολογικού βάρους παιδιά, είτε λόγω
αυξημένου λιπώδους ιστού, είτε λόγω εμφανισης ψυχοπαθολογίας. Μελετήθηκν
συσχετίσεις μεταξύ της S100B με τον ΒΜΙ, με την ημερήσια διακύμανση κορτιζόλης
και με την εμφάνιση ψυχοπαθολογίας. Ταυτόχρονα μελετήθηκαν οι αντίστοιχες
συσχετίσεις, με τις παραμέτρους του μεταβολικού συνδρόμου.
Μέθοδοι: Στη μελέτη συμμετείχαν 128 υπέρβαρα και παχύσαρκα παιδιά και έφηβοι
του Ιατρείου Παιδικής Παχυσαρκίας της Α΄ Παιδιατρικής Κλινικής του
Πανεπιστημίου Αθηνών και 48 παιδιά και έφηβοι, φυσιολογικού βάρους, από σχολεία
της Αττικής. Υποβλήθησαν σε πλήρη φυσική εξέταση και εκτιμήθηκε το ψυχομετρικό
τους προφίλ με τη χρήση ειδικών ερωτηματολογίων (CDI, STAIC, CBCL, YSR), το
βιοχημικό τους προφίλ (γλυκόζη, ισουλίνη, λιπιδόγραμμα και S100B ορού) και το
νευροενδοκρινικό τους προφίλ (πρωινή κορτιζόλη ορού και ημερήσια διακύμανση
κορτιζόλςη σιέλου).
Αποτελέσματα: Βρέθηκε υψηλότερη επίπτωση εμφάνισης διαταραχών συναισθήματος
μεταξύ των παχύσαρκων παιδιών. Δεν μπορέσαμε να υποστηρίξουμε το
διαμεσολαβητικό ρόλο της κορτιζόλης, μεταξύ των διαταραχών συναισθήματος και
της παχυσαρκίας. Τα παχύσαρκα παιδιά, είχαν σχεδόν διπλάσια συγκέντρωση S100B
στον ορό, σε σχέση με τον πληθυσμό ελέγχου, ενώ καμία συσχέτιση δεν
παρατηρήθηκε με τις διαταραχές συναισθήματος.
Λέξεις-κλειδιά:
παιδική παχυσαρκία, μεταβολικό σύνδρομο σε παιδιά, διαταραχές συναισθήματος σε παχύσαρκα παιδιά, διαταραχές κορτιζόλης, s100b ορού σε παχύσαρκα παιδιά
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
231