Περίληψη:
Η κακοποίηση-βίαιη θανάτωση των ζώων είναι παράνομη, ηθικά μη αποδεκτή,
αντικοινωνική συμπεριφορά, συνδεδεμένη με διαταραχές της Ψυχικής Υγείας του
ανθρώπου-θύτη. Στους ανήλικους θύτες (παιδιά και εφήβους) συνδέεται με τη
διαταραχή διαγωγής, ενώ τους ενήλικες κυρίως με την αντικοινωνική διαταραχή
προσωπικότητας και δευτερευόντως με διάφορες μορφές εξάρτησης (αλκοόλ,
πολυτοξικομανία, τζόγος). Η κακοποίηση των ζώων είναι αλληλένδετη με διάφορες
μορφές βίας που εκδηλώνονται τόσο στο οικογενειακό περιβάλλον όσο και έξω από
αυτό, όπως ο ενδοσχολικός εκφοβισμός. Ειδικά, η κακοποίηση των ζώων από τα
παιδιά αποτελεί ένδειξη βίαιης συμπεριφοράς και παραβατικών πράξεων στη
μετέπειτα ενήλικη ζωή. Οι κτηνίατροι είναι υπεύθυνοι για τη διάγνωση των
περιστατικών κακοποίησης των ζώων και τη σύνταξη κτηνιατροδικαστικής
γνωμάτευσης, η οποία είναι απαραίτητη για την απονομή δικαιοσύνης. Ο ρόλος του
κτηνιάτρου μπορεί να επεκταθεί με τη συμμετοχή σε ένα ευρύτερο κοινωνικό δίκτυο
συνεργαζόμενων φορέων (ψυχίατροι, κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι,
εκπαιδευτικοί, μέσα ενημέρωσης, αστυνομικές και δικαστικές αρχές) που αποσκοπεί
αφενός στην ανάδειξη και μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση του κοινού έναντι της
κακοποίησης των ζώων και αφετέρου στην πρόληψη και καταπολέμηση κάθε μορφής
βίας στην κοινότητα.
Λέξεις-κλειδιά:
Ζώα, Βίαιη θανάτωση, Κακοποίηση, Ψυχική υγεία, Θύτης
