Μεταβολές του μεγέθους του αριστερού κόλπου σε σχέση με τις μεταβολές των δεικτών των οργάνων στόχων μετά από μακροχρόνια παρακολούθηση ασθενών με αρτηριακή υπέρταση

Διπλωματική Εργασία uoadl:1312632 259 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Μονάδες Εντατικής Θεραπείας-Καρδιολογική Νοσηλευτική
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2014-11-24
Έτος εκπόνησης:
2014
Συγγραφέας:
Φλέσσας Δημήτριος
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Αναπληρωτής Καθηγητής Κων/νος Τσιούφης, Καθηγήτρια Ελένη Κυρίτση, Καθηγητής Χριστόδουλος Στεφανάδης
Πρωτότυπος Τίτλος:
Μεταβολές του μεγέθους του αριστερού κόλπου σε σχέση με τις μεταβολές των δεικτών των οργάνων στόχων μετά από μακροχρόνια παρακολούθηση ασθενών με αρτηριακή υπέρταση
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Περίληψη:
Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση της συσχέτισης των μεταβολών του
μεγέθους του Αριστερού Κόλπου (Ακ) σε υπερτασικούς ασθενείς ως προς τις βλάβες
των οργάνων στόχων και πως η υποστροφή ή μη του μεγέθους του Ακ επηρεάζει τη
διαστολική δυσλειτουργία.
Υλικό και Μέθοδος: Παρακολουθήσαμε 237 διαδοχικούς ασθενείς (μεση
ηλικία 50.6 έτη, 34.6% γυναίκες, 65.4% άντρες) για μια μέση περίοδο 3,5 ετων.
Όλοι οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε πλήρη υπερηχοκαρδιογραφικό έλεγχο με εκτίμηση
διαστολικής λειτουργίας της αριστερής κοιλίας μέσω δεικτών διαμιτροειδικής ροής
(Ε, Α , Ε/Α) και ιστικού Doppler (Em/Am) , σε 24ωρη καταγραφή ΑΠ , σε
εργαστηριακό έλεγχο ρουτίνας στην αρχή και στο τέλος της περιόδου
παρακολούθησης.
Αποτελέσματα: Στο σύνολο των ασθενών της μελέτης, ο επιπολασμός μη
ελεγχόμενης αρτηριακής πίεσης στο ιατρείο ήταν 40.9%, για τη μη ελεγχόμενη
συστολική πίεση στο ιατρείο ήταν 28.3% και για την μη ελεγχόμενη διαστολική
ήταν 28.7%. Οι ασθενείς της πρώτης ομάδας, στο τέλος της παρακολούθησης είχαν
χειρότερο μεταβολικό προφίλ (p=0.022) ενώ οι τιμές τις ΣΑΠ τόσο ιατρείου όσο
και ΑΒΡΜ είχαν σαφώς χειροτερέψει (Οff SBP: p<0.001, 24h SBP:p<0.001). Επιπλέον
παρατηρήθηκε επιδείνωση της διαστολικής δυσλειτουργίας (TDIEa: p<0.03), ενώ ο
Ακ εμφανίστηκε οριακά μεγαλύτερος. Στη δεύτερη ομάδα οι ασθενείς από την αρχή
εμφάνιζαν αυξημένη ΣΑΠ τόσο ιατρείου (p<0.001) όσο και στην 24ωρη ΑΒΡΜ
(p<0.001), αυξημένη ΑΚ. Στο τέλος της παρακολούθησης η ΣΑΠ ιατρείου ( p<0.001),
η PP (p<0.001) και η 24ωρη ABPM (p<0.001) εμφάνιζαν σημαντική απόκλιση. Οι
ασθενείς αυτοί στο τέλος της παρακολούθησης εμφάνιζαν τις περισσότερες βλάβες,
με αυξημένη LVM (p<0.01), επιδείνωση διαστολικής δυσλειτουργίας (ΤDIEa: p=0.005
και E/Em: p=0.005) ενώ ο Ακ παρέμεινε με στατιστικά σημαντικό αυξημένο μέγεθος
(p=0.054) και όγκο (p=0.051). Οι ασθενείς της τρίτης ομάδας είναι νεώτεροι
(p<0.001), με χειρότερη σωματοδομή και στο τέλος της παρακολούθησης τόσο η ΣΑΠ
ιατρείου, όσο και η ΔΑΠ ιατρείου παραμένουν επιδεινωμένες, ενώ δεν υπάρχει
στατιστικά σημαντική διαφορά στον Ακ και στη διαστολική δυσλειτουργία.
Συμπεράσματα: Η αρρύθμιστη συστολική πίεση χωρίς την απαραίτητα
αρρύθμιστη διαστολική είναι δείκτης αρκετός για την απουσία υποστροφής βλαβών
στην καρδιά. Eπι απουσίας ρύθμισης της ΣΑΠ, δεν θα επηρεαστεί η μάζα της ΑΚ και
λόγω της γήρανσης προστίθενται επιβαρυντικά οι δυσμενείς παράγοντες της
διαστολικής δυσλειτουργίας και του αυξημένου Ακ. O Ακ και στις 3 υποομάδες
παραμένει με αυξημένο μέγεθος και δεν υποστρέφει ακόμα και στους ασθενείς με
ρυθμιζόμενη ΑΠ.
Λέξεις-κλειδιά:
Yπέρταση, Oργανα στόχοι, Aριστερός κόλπος, Yποστροφή, Διαστολική δυσλειτουργία
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
218
Αριθμός σελίδων:
135
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

document.pdf
2 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.