Κατεύθυνση Μεταβολικά Νοσήματα των Οστών
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2016-07-12

2016

Πολυζωγόπουλος Θεόδωρος

Χρονόπουλός Ευστάθιος

Φυσικοθεραπευτική προσέγγιση οστεοπορωτικών ασθενών μετά απο αρθροπλαστική ισχίου

Ελληνικά

Η οστεοπόρωση αποτελεί ένα σοβαρό πρόβλημα στη δημόσια υγεία και στατιστικά την
πιο συχνή μεταβολική διαταραχή στην τρίτη ηλικία του πληθυσμού με άμεσες
κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις. Καθώς η νόσος χαρακτηρίζεται από
κατάγματα χαμηλής ενέργειας που εντοπίζονται κυρίως στην άρθρωση του ισχίου, η
χειρουργική μέθοδος αρθροπλαστικής αντικατάστασης της άρθρωσης φαίνεται να
κυριαρχεί ως εκλογή αντιμετώπισης. Ο οστεοπορωτικός ασθενής που υποβάλλεται σε
επέμβαση αρθροπλαστικής στο ισχίο αποτελεί ένα ιδιαίτερο περιστατικό με ανάλογη
αντιμετώπιση, καθώς πέρα από ένα βαρύ χειρουργείο καλείται να διαχειριστεί και
μια σοβαρή μεταβολική πάθηση. Αρχικά επειδή τα πρωτόκολλα αποκατάστασης έχουν
γενικότερη ισχύ, ενδείκνυται ένα διεπιστημονικό πλάνο αποκατάστασης το οποίο
πρέπει να είναι εξατομικευμένο και να προσαρμόζεται κατάλληλα πάνω στις
ικανότητες και τις ανάγκες του κάθε ασθενούς. Η φυσικοθεραπευτική παρέμβαση
οφείλει να συμπεριλάβει διάφορους παράγοντες κατά την μετεγχειρουργική
προσέγγιση προκειμένου ο ασθενής να επανέλθει σε προκαταγματικά επίπεδα. Έτσι,
λαμβάνονται υπόψη κλινικές κατευθυντήριες οδηγίες και υπολογίζονται
προγνωστικοί δείκτες αποκατάστασης με μεταβλητές συνοδών παθήσεων, ενώ
ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται στην αξιολόγηση του ασθενούς μέσω ειδικών κλιμάκων
και δοκιμασιών. Οι επιμέρους φάσεις του προγράμματος αποκατάστασης
διαχωρίζονται βάση προοδευτικότητας και μετεγχειρουργικού χρόνου πάντα σε
συνάρτηση με τις ατομικές δυνατότητες και την εξέλιξη του εκάστοτε ασθενή. Μέσω
ειδικά προσαρμοσμένων ασκήσεων και εξελισσόμενης κινητοποίησης, ο ασθενής
επανεκπαιδεύεται σε βασικές λειτουργικές κινήσεις και καθίσταται ικανός να
ορθοστατήσει και να βελτιώσει τον τρόπο βάδισης και κινησιολογίας του. Ένα
πρόγραμμα στρατηγικών ισορροπίας, λειτουργικών δραστηριοτήτων εδάφους και
πρόληψης πτώσεων, θα πρέπει να συνοδεύσει τον ασθενή και μετά την επιστροφή του
σε προεγχειρητικά επίπεδα λειτουργικότητας, καθώς θα αποτελέσει σημαντική
παρέμβαση προς όφελος και της οστικής πυκνότητας και της ασφαλέστερη
προσαρμογής του σε καθημερινές δραστηριότητες, βελτιώνοντας έτσι την ποιότητα
ζωής του.

Φυσικοθεραπεία, Οστεοπόρωση, Ισχίο

Ναι

vii-ix

Ναι

87

x,71

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/1314467