Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Ζηνέλης Σπύρος, Επίκουρος Καθηγητής Βιοϋλικών,Γ. Ηλιάδης, Καθηγητής Βιοϋλικών, Τ.Παπαδόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής Βιοϋλικών
Περίληψη:
ΣΚΟΠΟΣ
Σκοπός ήταν να προσδιοριστεί η ελάχιστη δύναμη που πρέπει να ασκηθεί κατά τη
σκληρομέτρηση ενός υλικού με τις μεθόδους Vickers και Knoop, ώστε η τιμή της
μετρούμενης σκληρότητας να είναι ανεξάρτητη από την τιμή της ασκούμενης
δύναμης.
ΜΕΘΟΔΟΣ ΚΑΙ ΥΛΙΚΑ
Με τις μεθόδους Vickers και Knoop σκληρομετρήθηκαν: αμάλγαμα (Ardent), ρητίνη
(Charisma), πορσελάνη (Ceramco3), ακρυλικό δόντι (Magor.Plus), τιτάνιο, IPS
Empress II, Nobel Procera, αδαμαντίνη και οδοντίνη. Οι δυνάμεις που ασκήθηκαν
σε κάθε υλικό και σε κάθε μέθοδο ήταν 15gf, 25gf, 50gf, 100gf, 200gf, 300gf,
500gf, 1Kgf, 2Kgf, λαμβάνοντας 10 μετρήσεις ανά δύναμη και ανά μέθοδο. Τα
αποτελέσματα των σκληρομετρήσεων καθενός υλικού για κάθε μέθοδο εκτιμήθηκαν
στατιστικά (one-way ANOVA, δοκιμασία πολλαπλών συγκρίσεων SNK).
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ
Η ελάχιστη δύναμη που πρέπει να ασκηθεί στο υλικό κατά τη σκληρομέτρησή του
διαφέρει μεταξύ των υλικών και των μεθόδων. Όταν η ασκούμενη δύναμη ήταν
μικρότερη από την ελάχιστη, τότε η μετρούμενη σκληρότητα ήταν μεγαλύτερη ή
μικρότερη απο τη σκληρότητα που μετρήθηκε όταν η ασκούμενη δύναμη ήταν ίση ή
μεγαλύτερη από την ελάχιστη.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Όλα τα υλικά έχουν Pc
Η Pc διαφέρει για το ίδιο υλικό μεταξύ των μεθόδων και μεταξύ των υλικών για
την ίδια μέθοδο
Δεν υπάρχει σταθερό πηλίκο KHN/HV για όλα τα υλικά.
