Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Κ. Σπυρόπουλος (Επικ. Καθηγητής), Τρ. Παπαδόπουλος (Αναπλ. Καθηγητής), Α. Π. Τριποδάκης (Αναπλ. Καθηγητής)
Περίληψη:
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η χρήση της τεχνικής άμεσης πυροσυσσωμάτωσης μετάλλου με laser (Direct Metal
Laser Sintering, DMLS) στην κατασκευή των οδοντιατρικών προσθετικών αποκατα-
στάσεων αποτελεί μια καινούργια και πολλά υποσχόμενη τεχνική, τα πλεονεκτήματα
της οποίας ευνοούν τη χρήση της στην κατασκευή των μεταλλοκεραμικών προσθετικών
αποκαταστάσεων. Έτσι, η έλλειψη αρκετής τεκμηρίωσης για την αποτελεσματικότητα
της τεχνικής αυτής στην αντοχή του μεταλλοκεραμικού δεσμού οδήγησε στην
διεκπεραίωση της παρούσης έρευνας.
ΣΚΟΠΟΣ
Η παρούσα ερευνητική εργασία έχει σαν σκοπό να συμβάλλει με τον τρόπο της στη
διερεύνηση της αντοχής του μεταλλοκεραμικού δεσμού μεταξύ οδοντιατρικού κρά-
ματος Co-Cr και οδοντιατρικής πορσελάνης αστρίου όταν για την κατασκευή του με-
ταλλικού υποστρώματος χρησιμοποιείται η τεχνική DMLS και να την συγκρίνει με
την αντίστοιχη τεχνική χύτευσης.
ΥΛΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ
Για τον έλεγχο του μεταλλοκεραμικού δεσμού κατασκευάστηκαν 20 μεταλλικά υπο-
στρώματα, σύμφωνα με τις προδιαγραφές που ορίζει το ISO 9693, τα οποία χωρίστη-
καν σε δύο ομάδες: την ομάδα αναφοράς, τα μεταλλικά υποστρώματα της οποίας κα-
τασκευάστηκαν με την τεχνική χύτευσης από κράμα βασικού μετάλλου Co-Cr
(Wirobond C) και ομάδα ελέγχου, τα μεταλλικά υποστρώματα της οποίας κατασ-
κευάστηκαν με την τεχνική DMLS από κράμα βασικού μετάλλου Co-Cr
(EOS-Cobalt-Chrome SP2). Επιπλέον με βάση την ίδια προδιαγραφή κατασκευάστηκαν
από κάθε τεχνική κατασκευής 3 μεταλλικά υποστρώματα, προκειμένου να ελεγχθεί το
μέτρο ελαστικότητάς τους. Η κεραμική μάζα που τοποθετήθηκε στα μεταλλικά
υποστρώματα σύμφωνα με τις διαστάσεις που ορίζει το ISO 9693, ήταν της Vita,
VMK-Master. Στη συνέχεια, αφού πραγματοποιήθηκε ακτινογραφικός έλεγχος των
μεταλλικών υποστρωμάτων της κάθε ομάδας για τη διαπίστωση του εσωτερικού
πορώδους, ακολούθησε η δοκιμασία κάμψης τριών σημείων τόσο για τον έλεγχο του
μέτρου ελαστικότητας των μεταλλικών υποστρωμάτων όσο και για τον έλεγχο του
μεταλλοκεραμικού δεσμού, με τη βοήθεια συσκευής μηχανικών δοκιμασιών
(Ten-someter10, Monsanto, Akron, Ohio, USA). Μετά την ολοκλήρωση της δοκιμασίας
κάμψης τριών σημείων, για τον προσδιορισμό του τύπου αστοχίας των μεταλλο-
κεραμικών δοκιμιών, τα θραυσθέντα δοκίμια ελέχθησαν σε οπτικό στερεοσκοπικό
μικροσκόπιο (Nickon Eclipse ME600, Japan) σε μεγέθυνση x5. Για τον στοιχειακό
χαρακτηρισμό του τύπου της αστοχίας του μεταλλοκεραμικού δεσμού έγινε έλεγχος
των θραυσθέντων επιφανειών των δοκιμίων στο μέσο και στα άκρα σε ηλεκτρονικό
μικροσκόπιο σάρωσης SEM (FEI Company, SEM Quanta 200) με το σύστημα με EDAX.
Στην έννοια του συνεκτικού τύπου αστοχίας συμπεριλαμβάνεται η παραμονή στις
θραυσθείσες επιφάνειες των στοιχείων του συγκολλητικού παράγοντα και της
κεραμικής μάζας, ενώ στην έννοια συγκολλητικού τύπου αστοχίας συμπεριλαμβά-
νεται η παραμονή των στοιχείων του μεταλλικού υποστρώματος. Για την στατιστική
επεξεργασία χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος t-test.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Από τον ακτινογραφικό έλεγχο των μεταλλικών υποστρωμάτων τα δοκίμια που
παρασκευάστηκαν με την τεχνική DMLS δεν παρουσιάζουν καθόλου εσωτερικό πο-ρώδες
συγκριτικά με τα δοκίμια που κατασκευάστηκαν με την διαδικασία χύτευσης. Όσον
αφορά τα αποτελέσματα από την δοκιμασία κάμψης τριών σημείων για την διαπίστωση
της αντοχής του μεταλλοκεραμικού δεσμού δεν καταγράφηκε στατιστικά σημαντική
διαφορά μεταξύ των μέσω τιμών των δύο ομάδων, με τιμές για την ομάδα αναφοράς
54,6 MPa και για την ομάδα ελέγχου 51,87 MPa. Ο έλεγχος δοκιμίων στο
στερεοσκοπικό μικροσκόπιο αλλά και στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο έδειξε ότι όλα
τα δοκίμια παρουσίασαν συνεκτικού τύπου αποτυχία.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι, οι δύο τεχνικές κατασκευής των μεταλλικών υπο-
στρωμάτων αφ ενός καλύπτουν τα κατώτερα επιτρεπτά όρια αντοχής του μεταλλο-
κεραμικού δεσμού των 25 MPa που ορίζει το ISO 9693 και αφ ετέρου δεν παρουσιά-
ζουν μεταξύ τους στατιστικά σημαντική διαφορά (p=0,39) αντοχής δεσμού με
μεγαλύτερη τιμή για την τεχνική χύτευσης. Ο τύπος αστοχίας και για τις δύο
τεχνικές ήταν συνεκτικού τύπου.
