Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Στυλιανή Κοκόρη , Επίκουρη Καθηγήτρια ,Ιατρική Σχολή Αθηνών,ΕΚΠΑ
Ωρεάνθη Τραυλού ,Ομότιμη Καθηγήτρια , Ιατρική Σχολή Αθηνών , ΕΚΠΑ
Ελισσάβετ Γρουζή ,Συντονίστρια Διευθύντρια Αιμοδοσίας Αντικαρκινικού Ογκολογικού Νοσοκομείου " Ο Άγιος Σάββας "
Περίληψη:
Η διάθεση προϊόντων αίματος μετά από τεκμηριωμένη ανάγκη για μετάγγιση, ως θεραπευτικό μέσο, έχει επιφέρει σημαντική βελτίωση της έκβασης χειρουργικών επεμβάσεων, χρόνιων αιματολογικών ή ογκολογικών νοσημάτων, αλλά και επειγόντων περιστατικών, με αποτέλεσμα η αιμοδοσία να αποτελεί καθημερινή ιατρική ανάγκη. Σκοπός της παρούσας εργασίας αποτέλεσε η ανάγκη διερεύνησης των κινήτρων, των προβλημάτων και της εν γένει στάσης του αιμοδοτικού κοινού εντός της ελληνικής επικράτειας, ιδίως σε θέματα ικανοποίησης από τη διαδικασία αιμοδοσίας αλλά και πρόθεσης μελλοντικής προσφοράς αίματος, εν μέσω της οικονομικο-πολιτικής κρίσης που διέρχεται η χώρα μας.
Τα αποτελέσματα μιας τέτοιας διερεύνησης θα μπορούσαν να κατευθύνουν τον τρόπο που οι φορείς που άπτονται της εθελοντικής αιμοδοσίας αντιμετωπίζουν το αιμοδοτικό κοινό και απευθύνονται σε αυτό, με σκοπό τη μεγαλύτερη κινητοποίηση ατόμων προς αιμοδότηση ώστε να εξυπηρετηθούν οι εγχώριες ανάγκες σε προϊόντα αίματος. Το δείγμα της παρούσας εργασίας αποτελείται από αιμοδότες που προσέρχονταν στα τμήματα Αιμοδοσίας του Γενικού Νοσοκομείου Τριπόλεως και του Ογκολογικού Νοσοκομείου Αθηνών «Άγιος Σάββας», τα οποία και εκλήθησαν να συμπληρώσουν δομημένο ερωτηματολόγιο μετά από τη διαδικασία της αιμοδότησης, με παράλληλη καταγραφή πολλών παραμέτρων και χαρακτηριστικών αλλά και των εμπειριών τους από τη διαδικασία της αιμοδότησης.
Οι αιμοδότες που καταγράφηκαν στην παρούσα εργασία ήταν ως επί το πλείστον άνδρες, κατά πλειοψηφία σχετικά νεαρής ηλικίας και κάτοικοι αστικής πόλης, οι περισσότεροι είχαν αποφοιτήσει τουλάχιστον από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, συχνότερα εργάζονταν ως υπάλληλοι ή ελεύθεροι επαγγελματίες, είχαν αιμοδοτήσει ξανά στο παρελθόν, ενώ κατά τη φάση καταγραφής συχνότερα αιμοδοτούσαν κατευθυνόμενα και δεν συμμετείχαν συστηματικά σε σύλλογο αιμοδοτών. Σε σχέση με τα κίνητρα που δήλωσαν ότι επηρέασαν την απόφασή τους να αιμοδοτήσουν, τα πιο συχνά, όπως αναφέρθηκαν από τους ίδιους, ήταν, η παρότρυνση από τη οικογένεια, η παρότρυνση από φίλους, η ενημέρωση από μέσα μαζικής ενημέρωσης, η παρότρυνση από άλλους αιμοδότες, η παρότρυνση από συνεργάτες, η αιμοδοτική άδεια και η αιμοδοτική κάρτα, ενώ σε σχετικά χαμηλά επίπεδα κινήθηκε ο εθελοντισμός και ο αλτρουισμός.
Στις Πολυπαραγοντικές Συσχετίσεις: Ως προς την Πρόθεση Μελλοντικής Αιμοδοσίας είχαμε θετική συσχέτιση με το επίπεδο εκπαίδευσης, την παρελθοντική αιμοδότηση, την παρότρυνση από άλλους αιμοδότες, την ενημέρωση από τα ΜΜΕ,ενώ αρνητικά συσχετίστηκε η αιμοδοτική άδεια και η αιμοδότηση για συγκεκριμένο ασθενή.
Ως προς την Ικανοποίηση από το Τμήμα Αιμοδοσίας: θετική συσχέτιση υπήρξε με το επίπεδο εκπαίδευσης, την κατοίκηση σε αστική πόλη και την παρελθοντική αιμοδότηση.
Τα ευρήματα της παρούσας εργασίας δίνουν ένα σημαντικό και ελπιδοφόρο στίγμα, καθώς οι υποψήφιοι που έφτασαν να αιμοδοτήσουνσυνεχίζουν, σε γενικές γραμμές, και εν μέσω της οικονομικής αστάθειας που διανύει η χώρα μας τα τελευταία έτη, να δηλώνουν υψηλού βαθμού ικανοποίηση και πρόθεση μελλοντικής αιμοδοσίας. Είναι σημαντικό η προσοχή των επαγγελματιών και φορέων υγείας που άπτονται του θέματος της αιμοδοσίας να στρέφεται στην προσέλκυση και ικανοποίηση υποψηφίων αιμοδοτών, με σκοπό την αβίαστη επάνοδό τους και τη μετατροπή τους σε ενεργούς, συστηματικούς εθελοντές αιμοδότες.
