Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Βεληγκέκας Π., Επίκουρος Καθηγητής, ΤΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Τσολάκης Χ., Επίκουρος Καθηγητής, ΤΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Θεοδώρου Α., Λέκτορας, ΤΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Η κατακόρυφη αλτική ικανότητα σχετίζεται άμεσα με την μυϊκή ισχύ και αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την επιτυχημένη απόδοση σε πολλά αθλήματα. Στα άλματα του κλασικού αθλητισμού η μυϊκή ισχύς αποτελεί καθοριστική παράμετρο για τη βελτίωση της επίδοσης. Στην προπονητική πρακτική, μια μέθοδος που χρησιμοποιείται για την βελτίωσή της είναι η συνδυαστική μέθοδος. Η φυσιολογική βάση της συνδυαστικής μεθόδου προπόνησης έχει αποδοθεί σε ένα φαινόμενο που ονομάζεται μεταδιεγερτική διευκόλυνση. Μεταδιεγερτική διευκόλυνση ορίζεται ως η παροδική βελτίωση της μυϊκής λειτουργίας μετά από ένα εκούσιο ή ακούσιο ερέθισμα που προέρχεται από συγκεκριμένη μορφή επιβάρυνσης. Σε έρευνες είχε εξετασθεί η μεταδιεγερτική διευκόλυνση, όπου έχει επισημανθεί ότι τα είδη μυϊκής συστολής (πλειομετρική, μειομετρική, ισομετρική) μπορεί να έχουν διαφορετική επίδραση στη μεταδιεγερτική διευκόλυνση. Στις έρευνες αυτές όμως δεν είχε εξισωθεί ο όγκος της επιβάρυνσης ανάμεσα στα είδη μυϊκής συστολής. Σκοπός της συγκεκριμένης μελέτης ήταν να διερευνηθεί η επίδραση της προενεργοποίησης με ισομετρική, μειομετρική και πλειομετρική συστολή, με στόχο την βελτίωση της αλτικότητας, με εξίσωση του όγκου της επιβάρυνσης στα τρία είδη μυϊκής συστολής. Επίσης να προσδιοριστεί ο βέλτιστος χρόνος αποκατάστασης μεταξύ της προενεργοποίησης και της αλτικής απόδοσης για κάθε διαφορετικό είδος μυϊκής συστολής ξεχωριστά. Οι συμμετέχοντες ήταν 14 αθλητές που ασχολούνταν με τα αθλητικά άλματα του Κλασικού Αθλητισμού και έλαβαν μέρος σε μια συνθήκη ελέγχου και σε τρεις πειραματικές συνθήκες οι οποίες περιελάμβαναν προενεργοποίηση με διαφορετικά είδη μυϊκής συστολής και στη συνέχεια εκτέλεση και αξιολόγηση κατακόρυφων αλμάτων με αντίθετη κίνηση (CMJ) στα 15 δευτερόλεπτα, 2, 4, 6, 8, 10, 12, 15, 18 και 21 λεπτά. Τα προπονητικά πρωτόκολλα εξισώθηκαν με το φυσικό μέγεθος της ώθησης της δύναμης (p=0,86). Σε σχέση με την συνθήκη ελέγχου οι ισομετρικές συστολές προκάλεσαν σημαντική βελτίωση στο κατακόρυφο άλμα στα 2 (+4,07%, p=0,026), στα 4 (+5,1%, p<0,001), στα 6 (+4,79%, p=0,001), στα 8 (+4,62%, p=0,026) και στα 10 λεπτά (+4,77%, p=0,0017) μετά την εφαρμογή τους καθώς επίσης σημαντική διαφορά παρατηρήθηκε 10 λεπτά μετά την εφαρμογή πλειομετρικών συστολών (+5,34%, p<0,001). Σε σχέση με την αρχική αλτική αξιολόγηση της επίδοσης παρατηρήθηκαν σημαντικές μειώσεις μετά τις μειομετρικές συστολές στα 15 δευτερόλεπτα (-4,95%, p<0,001), στα 15 (-4,60%, p<0,001), στα 18 (-5,82%, p<0,001) και στα 21 λεπτά (-6,12%, p<0,001). Μετά τις πλειομετρικές συστολές στα 15 δευτερόλεπτα (-4,60%, p<0,001), στα 18 (-5,52%, p<0,001) και 21 λεπτά (-5,15%, p<0,001), ενώ μετά τις ισομετρικές στα 21 λεπτά (-4,68%, p<0,001). Σε ατομικό επίπεδο, σημαντικές βελτιώσεις προκάλεσαν μόνο οι ισομετρικές συστολές (+2,98%, p=0,038). Τα αποτελέσματα αυτά έχουν μεγάλη πρακτική αξία για τον καταρτισμό εξατομικευμένων προγραμμάτων κατά την διάρκεια της συνδυαστικής μεθόδου προπόνησης με την χρησιμοποίηση ισομετρικών συστολών.
