Ο δικαστικός έλεγχος των γενικών αρχών του δικαίου περιβάλλοντος μέσα απότην νομολογία του ΣΤΕ

Διπλωματική Εργασία uoadl:1455108 642 Αναγνώσεις

Μονάδα:
ΠΜΣ Πολιτική Επιστήμη και Κοινωνιολογία
Βιβλιοθήκη Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης - Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης - Τουρκικών Σπουδών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών - Κοινωνιολογίας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2015-10-20
Έτος εκπόνησης:
2015
Συγγραφέας:
Μακρυγιάννης Κωνσταντίνος
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Γεωργία Γιαννακούρου. Αναπληρώτρια καθηγήτρια. Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης. ΕΚΠΑ
Χαράλαμπος Χρυσανθάκης. Καθηγητής. Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης. ΕΚΠΑ
Νικόλαος - Κομνηνός Χλέπας. Αναπληρωτής καθηγητής. Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης. ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Ο δικαστικός έλεγχος των γενικών αρχών του δικαίου περιβάλλοντος μέσα απότην νομολογία του ΣΤΕ
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Περίληψη:
Η αυξημένη προστασία του φυσικού περιβάλλοντος είναι ασφαλώς τιμητική για το νομικό μας πολιτισμό, ευπρόσδεκτη και οπωσδήποτε βρίσκει σταθερά ερείσματα στο συνταγματικό κείμενο του Συντάγματος του 1975 και στις μεταγενέστερες αναθεωρήσεις του, με σημαντικότερη αυτή του 2001. Εξίσου, όμως, συνταγματικά επιβαλλόμενη, αλλά και εφικτή, είναι η εναρμόνιση του συνταγματικό αιτήματος για περιβαλλοντική προστασία και των εγγυήσεων των ατομικών δικαιωμάτων περιουσιακού χαρακτήρα και η επιδίωξη επίτευξης μιας μεταξύ τους ισόρροπης σχέσης .Η πρόκριση μιας επιλογής υποχώρησης του δικαιώματος του ιδιώτη μπροστά στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος πρέπει να είναι το αποτέλεσμα μιας επίμονης διαδικασίας ad hoc στάθμισης αντικρουόμενων συμφερόντων, αξιών και αρχών και προσπάθειας εξισορρόπησης τους. Η τιμή, όμως, αυτής της εξισορρόπησης των ιδιωτικών συμφερόντων με τις δημοσίου χαρακτήρα προτεραιότητες δεν μπορεί να είναι εκ των προτέρων σαφής και κυρίως αμετάβλητη. Η εξειδίκευση της αλλά και ο έλεγχος των πράξεων της Πολιτείας ως προς τον σεβασμό των συνταγματικών επιταγών είναι αρμοδιότητα της Δικαστικής Εξουσίας.
Χρήσιμο μεθολογικό εργαλείο για την κρίση του εθνικού δικαστή είναι οι Γενικές Αρχές του Δικαίου Περιβάλλοντος, οι οποίες αποτελούν κανόνες με περιεχόμενο νομικό και αποτυπώνουν τις θεμελιώδεις και βασικές αξίες για την προστασία του περιβάλλοντος. Λόγω, όμως, του ευρύ χαρακτήρα τους και της αόριστης διατύπωσής τους, έχουν κυρίως κατευθυντήριο περιεχόμενο, πάρα συγκεκριμένη νομική δέσμευση. H παρούσα βιβλιογραφική εργασία πραγματεύεται το ζητήματα της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος με την εφαρμογή των συγκεκριμένων γενικών αρχών της πρόληψης, της προφύλαξης και της καταπολέμησης της μόλυνσης κατά προτεραιότητα στην πηγή, καθώς και αυτών της βιωσιμότητας ή της αειφορίας, του σεβασμού της φέρουσας ικανότητας των οικοσυστημάτων και της αρχή ο ρυπαίνων πληρώνει, όπως αυτές προβλέπονται και αναδύονται μέσα από τις πρόνοιες του Συντάγματος και εξειδικεύονται από νομολογία του Συμβουλίυ της Επικρατείας.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Κοινωνικές, Πολιτικές και Οικονομικές επιστήμες
Λέξεις-κλειδιά:
Συμβούλιο της Επικρατείας, δικαστικός έλεγχος, αντισυνταγματικότητα, κράτος δικαίου, έννομο συμφέρον, βιώσιμη ανάπτυξη, προστασία περιβάλλοντος, φέρουσα ικανότητα, περιβαλλοντικές αρχές, δίκαιο περιβάλλοντος, περιβάλλον, αειφόρος ανάπτυξη, περιβαλλοντική ευθύνη, περιβαλλοντική ζημιά, πρόληψη, προφύλαξη, περιβαλλοντική δίκη.
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Όχι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
161
Αριθμός σελίδων:
130
Σημειώσεις:
Τοπική Ψηφική Βιβλιοθήκη
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο.

871 Μακρυγιάννης, Κωννος.pdf
1 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο.