Τομέας Αθλοπαιδιών
Βιβλιοθήκη Σχολής Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού

2017-04-01

2008

Σαββάτης Παναγιώτης

Γαβριηλίδης Α., Επίκουρος Καθηγητής, ΤΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Ψυχουντάκη Μ., Επίκουρη Καθηγήτρια, ΤΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Αποστολίδης Ν., Επίκουρη Καθηγητής, ΤΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ

Η επίδραση διαφορετικών μεθόδων καθορισμού στόχων στη βελτίωση δεξιοτήτων σε νεαρούς καλαθοσφαιριστές

Ελληνικά

Η επίδραση διαφορετικών μεθόδων καθορισμού στόχων στη βελτίωση δεξιοτήτων σε νεαρούς καλαθοσφαιριστές

Ο καθορισμός στόχων είναι μία δημοφιλής μέθοδος αύξησης της παρακίνησης και της απόδοσης στο αθλητικό περιβάλλον. Πολλές είναι οι έρευνες που έχουν ασχοληθεί με το θέμα, αλλά ελάχιστες είναι αυτές που έχουν ασχοληθεί με αθλητές ή αθλητικές ομάδες. Παράλληλα, καμία έρευνα δεν έχει διεξαχθεί με νεαρούς, αλλά όχι αρχάριους, αθλητές καλαθοσφαίρισης.
Σκοπός λοιπόν, της παρούσας έρευνας ήταν να εξετάσει την επίδραση διαφορετικών μεθόδων καθορισμού στόχων στη βελτίωση τεχνικών δεξιοτήτων (διείσδυση και βολή). Σαράντα πέντε νεαροί αθλητές, από τρεις ομάδες καλαθοσφαίρισης (n = 15) της Νοτιοανατολικής Αττικής, έλαβαν μέρος στη συγκεκριμένη έρευνα. Οι δοκιμαζόμενοι ήταν ηλικίας 12 – 13 ετών και προπονητικής ηλικίας τουλάχιστον δύο ετών.
Πριν την έναρξη της πειραματικής διαδικασίας, έγινε διαχωρισμός των ομάδων σε δύο πειραματικές ομάδες (αυτοκαθοριζόμενων στόχων και εξατομικευμένων βραχυπρόθεσμων στόχων καθορισμένων από τον προπονητή) και σε μία ομάδα ελέγχου χωρίς στόχους. Κάθε ομάδα καλαθοσφαίρισης αποτέλεσε διαφορετική πειραματική συνθήκη.
Οι δοκιμαζόμενοι αξιολογήθηκαν σε δύο δοκιμασίες από τη δέσμη δοκιμασιών του Heidelberger Basketball Test (ΗΒΤ) του Boss (1988): (α) τις συνεχόμενες διεισδύσεις για ένα λεπτό και (β) τις συνεχόμενες βολές από τέσσερις διαφορετικές θέσεις, επίσης για ένα λεπτό.
Μετά την αρχική μέτρηση, όλες οι ομάδες ακολούθησαν το ίδιο πρόγραμμα προπόνησης με τη διαφορά ότι, στις συγκεκριμένες ενότητες εξάσκησης των διεισδύσεων και των βολών, διεξήχθη διαφορετική παρέμβαση. Οι αθλητές της πρώτης ομάδας, σε κάθε προπονητική μονάδα, καθόριζαν μόνοι τους το στόχο στο ημερολόγιο τους για τις δύο δεξιότητες, ενώ στη δεύτερη ομάδα καθορίζονταν εξατομικευμένοι βραχυπρόθεσμοι στόχοι από τον προπονητή. Οι αθλητές της ομάδας ελέγχου δεν συμπλήρωναν ημερολόγιο καθορισμού στόχων. Η παρέμβαση είχε διάρκεια οκτώ εβδομάδες και συχνότητα τρεις φορές την εβδομάδα. Η πρώτη επαναληπτική μέτρηση έγινε στο τέλος της τέταρτης εβδομάδας, ενώ η δεύτερη επαναληπτική μέτρηση στο τέλος της όγδοης εβδομάδας.
Τα αποτελέσματα υποστήριξαν εν μέρει τις υποθέσεις της έρευνας. Η πολυμεταβλητή ανάλυση έδειξε σημαντική αλληλεπίδραση μεταξύ Ομάδων στόχων και Μετρήσεων και στις δύο δεξιότητες. Πιο συγκεκριμένα, οι δύο πειραματικές ομάδες είχαν υψηλότερη απόδοση από την ομάδα ελέγχου στις δύο επαναληπτικές μετρήσεις και στις δύο δοκιμασίες. Δεν βρέθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο πειραματικών συνθηκών, παρότι η ομάδα με τους αυτοκαθοριζόμενους στόχους παρουσίασε υψηλότερη βελτίωση.
Συμπεραίνεται ότι ο καθορισμός στόχων σε περιβάλλον με οικολογική εγκυρότητα σε συνδυασμό με τη συστηματική εξάσκηση οδηγεί σε υψηλότερη βελτίωση σε σχέση με το μη καθορισμό στόχων.
Τα αποτελέσματα από τις διερευνητικές ερωτήσεις έδειξαν ότι και οι τρεις ομάδες κατέβαλλαν υψηλή προσπάθεια κατά τη διάρκεια των μετρήσεων. Οι δύο πειραματικές ομάδες δεν διέφεραν μεταξύ τους στην αντιλαμβανόμενη δυσκολία στόχου και στην προτιθέμενη προσπάθεια, ενώ οι περισσότεροι αθλητές δήλωσαν ότι μετέφεραν τον καθορισμό στόχων και σε άλλες δεξιότητες.
Τα αποτελέσματα συζητούνται με βάση τη θεωρία των στόχων και τις σχετικές έρευνες στον αθλητισμό, ενώ αναλύονται εφαρμοσμένες προπονητικές προτάσεις.

Ναι

0

Ναι

94

102

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/1502377