Προοπτική μελέτη υπερηχογραφικών δεικτών συστολικής και διαστολικής λειτουργίας της αριστερής κοιλίας σε ογκολογικούς ασθενείς οι οποίοι λαμβάνουν συστηματική χορήγηση Bevacizumab.

Διδακτορική Διατριβή uoadl:1519015 170 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Τομέας Παθολογίας
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2017-05-19
Έτος εκπόνησης:
2017
Συγγραφέας:
Καπελάκης Ιωάννης
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Χριστόδουλος Στεφανάδης, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Δημήτριος Τούσουλης, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Αριστοτέλης Μπάμιας, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Κωνσταντίνος Τούτουζας, Αν.Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Ελευθέριος Τσιάμης, Αν.Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Σάββας Τουμανίδης, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Χρίστος Παπαδημητρίου, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Προοπτική μελέτη υπερηχογραφικών δεικτών συστολικής και διαστολικής λειτουργίας της αριστερής κοιλίας σε ογκολογικούς ασθενείς οι οποίοι λαμβάνουν συστηματική χορήγηση Bevacizumab.
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Προοπτική μελέτη υπερηχογραφικών δεικτών συστολικής και διαστολικής λειτουργίας της αριστερής κοιλίας σε ογκολογικούς ασθενείς οι οποίοι λαμβάνουν συστηματική χορήγηση Bevacizumab.
Περίληψη:
Περίληψη
Εισαγωγή/Σκοπός
Η bevacizumab είναι ένας αντιαγγειογεννετικός παράγοντας ο οποίος χρησιμοποιείται ευρέως στην αντικαρκινική θεραπεία. Περιορισμένα στοιχεία υποστηρίζουν την αύξηση των θρομβοεμβολικών επεισοδίων σε ασθενείς που λαμβάνουν bevacizumab.
Σκοπός της παρούσης μελέτης ήταν να εκτιμήσει την επίπτωση των καρδιαγγειακών συμβάντων σε ασθενείς που έλαβαν bevacizumb καθώς επίσης την επίδραση της συστηματικής χορήγησης bevacizumab στους υπερηχογραφικούς δείκτες και στο ΗΚΓ.

Μεθοδολογία
Ο πληθυσμός της μελέτης αποτελούνταν από 147 ασθενείς οι οποίοι χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Η ομάδα 1 έλαβε συμβατική αντινεοπλασματική θεραπεία μαζί με bevacizumab ενώ η ομάδα 2 έλαβε παρόμοια χημειοθεραπευτικά σχήματα χωρίς bevacizumab. Όλοι οι ασθενείς είχαν παρακολούθηση στους 6 και στους 18 μήνες.

Αποτελέσματα
76 ασθενείς έλαβαν bevacizumab (65.21±10.49 years) ενώ 71 ασθενείς έλαβαν θεραπεία χωρίς bevacizumab (65.11±11.3 years). Η επίπτωση των καρδιαγγειακών συμβάντων ήταν υψηλότερη στην ομάδα της bevacizumab συγκριτικά με το control group (7/76 [9.21%] versus 1/71 [1.40%], p=0.03). Η ταχύτητα του μιτροειδικού δακτυλίου κατά την συστολή Sa ήταν χαμηλή στους 6 μήνες και παρέμεινε σημαντικά χαμηλή στους 18 μήνες (10.93±4.64 versus 9.90±3.59 cm/s, p<0.001 and 10.93±4.64 vs 9.03±9.56 cm/s, p=0.003). Ο λόγος Ε/Ε΄ αυξήθηκε στους 6 και στους 18 μήνες (5.83±2.53 vs 7.86±3.45, p<0.001 and 5.83±2.53 vs 7.84±3.45, p= 0.004). Η παρουσία LBBB αποτέλεσε ανεξάρτητο προγνωστικό δείκτη εμφάνισης καρδιαγγειακών συμβάντων(p<0.001 HR: 56.72, for LBBB and p=0.03, HR: 13.18, for bevacizumab).

Συμπεράσματα
Η χορήγηση bevacizumab συνδέεται με αυξημένη επίπτωση καρδιαγγειακών συμβάντων ενώ εμφανίζει επίδραση στην συστολική και διαστολική λειτουργία της αριστερής κοιλίας. Η παρουσία LBBB στο ΗΚΓ αποτέλεσε ανεξάρτητο προγνωστικό παράγοντα.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Bevacizumab, Καρδιαγγειακά συμβάματα, Συστολική και διαστολική λειτουργία
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
160
Αριθμός σελίδων:
97
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

Ioannis Kapelakis-phd thesis.pdf
3 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.