Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Μπάγιος Ι., Καθηγητής, ΣΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Χατζηχαριστός Δ., Καθηγητής, ΣΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Βαγενάς Γ., Καθηγητής, ΣΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Μπεργελές Ν., Καθηγητής, ΣΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Μπολάτογλου Θ., Αναπληρωτής Καθηγητής, ΣΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Αποστολίδης Ν., Αναπληρωτής Καθηγητής, ΣΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Νούτσος Κ., Λέκτορας, ΣΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Στα ομαδικά αθλήματα και στα πλαίσια ενός πρωταθλήματος, οι αθλητικοί σύλλογοι «συναγωνίζονται» αλλά και «συνεργάζονται», σύμφωνα με τον Kessene (2000a) ο αθλητισμός είναι ένα κοινό προϊόν. Η αγωνιστική ισορροπία (competitive balance) δηλαδή, η όσο το δυνατό μικρότερη διαφορά στην «δυναμική» αλλά και στην ομοιογένεια της αγωνιστικής ικανότητας είναι το ζητούμενο στα ομαδικά αθλήματα (Neale, 1964). Η αγωνιστική ισορροπία συνδέεται άμεσα με την οικονομική ευρωστία των σωματείων, την προσέλκυση των θεατών τις χορηγίες κ.α. Οι Borland & Mcdonald (2003) αναφέρουν ότι η αγωνιστική ισορροπία θα πρέπει να είναι το «χρυσό πρότυπο» το οποίο θα πρέπει να επιτύχουν οι διοργανώτριες αρχές των πρωταθλημάτων. Στον αθλητισμό ο αγώνας μεταξύ δυο αντιπάλων έχει ενδιαφέρον εφόσον η ποιοτική διαφορά τους είναι σχετικά μικρή και κυριαρχεί η αβεβαιότητα του αποτελέσματος σε ότι αφορά την τελική επικράτηση (Quirk & Fort,1992). Οι Haan et al. (2000) εξέτασαν τις επιδράσεις των νομοθετικών και οργανωτικών αλλαγών στο Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, ενώ εργασίες από τις Η.Π.Α. (Quirk & Fort, 1992; Fort & Quirk, 1995; Scully, 1995) έχουν γίνει με σκοπό τη μελέτη της επίδρασης των οργανωτικών αλλαγών στην αγωνιστική ισορροπία των επαγγελματικών πρωταθλημάτων. Σκοπός της μελέτης είναι η μέτρηση της αγωνιστικής ισορροπίας των πρωταθλημάτων καλαθοσφαίρισης (N=46) και χειροσφαίρισης (Ν=29). Για την διεξαγωγή της μελέτης χρησιμοποιήθηκαν οι δείκτες αγωνιστικής ισορροπίας: Normalized Concentration Ratio for the Champion (NCR1), Adjusted Concentration Ratio (ACRK), Normalized Concentration Ratio for Relegated Teams (NCRI ), Special Concentration Ratio ( ) (Manasis, et al. 2012), οι οποίοι μετρούν την αγωνιστική ισορροπία σε τρία διαφορετικά επίπεδα (στατική αγωνιστική ισορροπία). Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι για το πρώτο και δεύτερο επίπεδο η χειροσφαίριση παρουσιάζει στατιστικά σημαντικά καλύτερη ισορροπία σε σχέση με την καλαθοσφαίριση, ενώ για το τρίτο επίπεδο ισχύει το αντίστροφο. Στην καλαθοσφαίριση και για την περίοδο 1986-2012 όπου και υπήρξαν ξεχωριστές επιτυχίες για την Εθνική ομάδα ανδρών οι δείκτες για το δεύτερο και τρίτο επίπεδο διέφεραν στατιστικά σημαντικά σε σχέση με την περίοδο 1965-1985.Η συμμετοχή των αλλοδαπών αθλητών στα εθνικά πρωταθλήματα καλαθοσφαίρισης επέδρασε θετικά στην ανταγωνιστικότητα και στα τρία επίπεδα. Για την χειροσφαίριση αντίστοιχα ευρήματα δεν επιβεβαιώθηκαν. Τα αποτελέσματα της μελέτης μπορούν να αξιοποιηθούν για αντικειμενική και αμερόληπτη αξιολόγηση των πρωταθλημάτων. Μπορούν επίσης να ληφθούν υπόψη στην λήψη διοικητικών αποφάσεων που θα συγκλίνουν στη βελτίωση της αγωνιστικής ισορροπίας. Το γεγονός αυτό θα έχει θετική επίδραση όχι μόνο στην οικονομική ανάπτυξη και στο ενδιαφέρον των φιλάθλων αλλά και στην αναβάθμιση του αγωνιστικού επιπέδου του κάθε αθλήματος.
