Επίδραση της ελεύθερης αιμοσφαιρίνης στη νεφρική λειτουργία - Παροξυντική νυκτερινή αιμοσφαιρινουρία και νεφρική συμμετοχή

Διπλωματική Εργασία uoadl:1676130 605 Αναγνώσεις

Μονάδα:
ΠΜΣ Θρόμβωση-Αιμορραγία-Ιατρική των Μεταγγίσεων
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2017-06-21
Έτος εκπόνησης:
2017
Συγγραφέας:
Μύαρη Αγγελική
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Στυλιανή Κοκόρη, Επίκουρη καθηγήτρια αιματολογίας, Τμήμα Ιατρικής, Ε.Κ.Π.Α
Ελισάβετ Γρουζή, Αιματολόγος, Αιματολογικό Εργαστήριο – Νοσοκομειακή Υπηρεσία Αιμοδοσίας ΠΓΝ «ΑΤΤΙΚΟΝ»
Σερένα Βαλσάμη, Λέκτορας, Τμήμα Ιατρικής, Ε.Κ.Π.Α
Πρωτότυπος Τίτλος:
Επίδραση της ελεύθερης αιμοσφαιρίνης στη νεφρική λειτουργία - Παροξυντική νυκτερινή αιμοσφαιρινουρία και νεφρική συμμετοχή
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Επίδραση της ελεύθερης αιμοσφαιρίνης στη νεφρική λειτουργία - Παροξυντική νυκτερινή αιμοσφαιρινουρία και νεφρική συμμετοχή
Περίληψη:
H Νυκτερινή Παροξυντική Αιμοσφαιρινουρία (Paroxysmal Nocturnal Hemoglobinuria) ή νόσος των Marchiafava-Micheli αποτελεί μια επίκτητη κλωνική διαταραχή του πολυδύναμου αρχέγονου αιμοποιητικού κυττάρου, η οποία συνδέεται με το Χ χρωμόσωμα και οφείλεται σε μία ή περισσοτέρες σωματικές μεταλλάξεις του γονιδίου PIG-A. Οι μεταλλάξεις αναστέλλουν τη σύνθεση της γλυκοσυλφωσφατιδυλοϊνοσιτόλης (GPI), που χρησιμεύει ως «άγκυρα» για την πρόσδεση στην κυτταρική μεμβράνη αρκετών πρωτεϊνών. Το αποτέλεσμα των μεταλλάξεων είναι η μείωση ή η εξαφάνιση των πρωτεϊνών GPI. Τα μόρια CD55 και CD59 αποτελούν πρωτεΐνες που προσδένονται στη μεμβράνη μέσω της GPI-άγκυρας και συμμετέχουν στη ρύθμιση του συμπληρώματος. Η απουσία τους από την επιφάνεια των ερυθρών αιμοσφαιρίων στην ΠΝΑ ευθύνεται για την ενδαγγειακή αιμόλυση που αποτελεί κλασικό χαρακτηριστικό της νόσου. Κατά την ενδαγγειακή αιμόλυση, τα ερυθρά αιμοσφαίρια που έχουν υποστεί μεμβρανική βλάβη, λόγω επίθεσης του συμπληρώματος, καταστρέφονται με αποτέλεσμα να απελευθερώνεται στο πλάσμα η αιμοσφαιρίνη τους. Η ελεύθερη αιμοσφαιρίνη διμερίζεται και συνδέεται με πρωτεΐνες όπως η απτοσφαιρίνη, η αιμοπηξίνη και η αλβουμίνη ώστε ο οργανισμός να προστατευθεί από την τοξική δράση της αιμοσφαιρίνης και της αίμης. Σε έντονη αιμόλυση όμως, η δεσμευτική ικανότητα της απτοσφαιρίνης, της αιμοπηξίνης και της αλβουμίνης υπερκεράται με αποτέλεσμα η αιμοσφαιρίνη και η αίμη να φιλτράρονται από τους νεφρούς. Οι νεφροί έχουν την ικανότητα να επαναρροφούν το μεγαλύτερο μέρος του σπειραματικού διηθήματος. Η επαναρρόφηση της αιμοσφαιρίνης, προκαλεί βλάβη στα επιθηλιακά σωληναριακά κύτταρα με τους εξής μηχανισμούς: α) επάγει το οξειδωτικό στρες, β) επάγει την απόπτωσή τους, μέσω ενεργοποίησης του μονοπατιού των κασπασών, γ) προκαλεί φλεγμονή μέσω ενεργοποίησης του μεταγραφικού παράγοντα ΝF-kB και δ) οδηγεί στην εμφάνιση νεφρικής ίνωσης όταν οι φλεγμονώδεις αντιδράσεις είναι χρόνιες. Η νεφρική βλάβη στην παροξυντική νυκτερινή αιμοσφαιρινουρία (ΠΝΑ) ποικίλλει από αναστρέψιμη οξεία δυσλειτουργία έως και χρόνια μη αναστρέψιμη βλάβη. Ως αποτέλεσμα της απελευθέρωσης της αίμης, λόγω ενδοαγγειακής αιμόλυσης εμφανίζεται οξεία νεφρική βλάβη, ενώ εξαιτίας της μειωμένης νεφρικής ροής του αίματος, της εμφάνισης μικρο-έμφρακτων και της διάμεσης ίνωσης δημιουργείται χρόνια νεφρική δυσλειτουργία. Στις περισσότερες περιπτώσεις η βλάβη αποτελεί την αιτία θανάτου στο 8 ως 18% των ασθενών με ΠΝΑ.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Παροξυντική νυκτερινή αιμοσφαιρινουρία, Νεφρική βλάβη, Οξεία νεφρική βλάβη, Χρόνια νεφρική ανεπάρκεια
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
150
Αριθμός σελίδων:
112
Myari Angeliki MSc.pdf (3 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο