Κατεύθυνση Βυζαντινή Ιστορία
Βιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής

2017-06-23

2017

Μαυράκης Αλέξανδρος

Τριανταφυλλίτσα Μανιάτη-Κοκκίνη, Επίκουρη Καθηγήτρια Βυζαντινής Ιστορίας, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, ΕΚΠΑ
Σοφία Μεργιαλή-Σαχά, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Βυζαντινής Ιστορίας, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, ΕΚΠΑ
Μαρία Ντούρου-Ηλιοπούλου, Καθηγήτρια Ιστορίας Μέσων και Νεότερων χρόνων, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, ΕΚΠΑ

Διπλωματικές επαφές μεταξύ της αυτοκρατορίας της Νίκαιας και του βασιλείου της Σικελίας (1220-1250): μια στρατηγική για την ανάκτηση της Κωνσταντινούπολης.

Ελληνικά

Διπλωματικές επαφές μεταξύ της αυτοκρατορίας της Νίκαιας και του βασιλείου της Σικελίας (1220-1250): μια στρατηγική για την ανάκτηση της Κωνσταντινούπολης.

Οι διπλωματικές επαφές μεταξύ της αυτοκρατορίας της Νίκαιας και του βασιλείου της Σικελίας, αποτυπώνονται αδρομερώς στις ιστορικές πηγές. Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να αξιοποιήσει αυτές τις αναφορές και να εντάξει την προσέγγιση των δυο βασιλείων σε ένα ευρύτερο πλαίσιο μιας στρατηγικής για την ανάκτηση της Κωνσταντινούπολης.
Στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται αναφορά στον ελληνισμό της νότιας Ιταλίας με ιδιαίτερη έμφαση στην μονή του Αγίου Νικολάου Κασούλων και στη δεσπόζουσα φυσιογνωμία του ηγούμενού της, Νεκταρίου. Επιπλέον, γίνεται μια προσπάθεια ερμηνείας της διπλωματικής αποστολής στη Νίκαια, που ανέθεσε ο Φρειδερίκος Β΄ στον Νεκτάριο.
Στο δεύτερο κεφάλαιο εξετάζονται οι σχέσεις της νεοσύστατης Λατινικής αυτοκρατορίας της Κωνσταντινούπολης με τον Φρειδερίκο Β΄, όπως αυτές διαμορφώθηκαν σε επίπεδο πολιτικής ιδεολογίας, καθώς και εκείνες του Γερμανού αυτοκράτορα με τους ομόλογούς του στην Κωνσταντινούπολη.
Στην συνέχεια παρουσιάζεται η προσέγγιση των δυο βασιλείων και εξηγείται ο σκοπός της, ο οποίος κατέτεινε στην ανάσχεση της βενετικής κυριαρχίας στο Αιγαίο. Η Βενετία με τον πανίσχυρο στόλο της είχε αναδειχθεί σε στυλοβάτη της Λατινικής αυτοκρατορίας προσφέροντας τη βοήθεια της, χρηματική ή στρατιωτική, όποτε τη χρειαζόταν η τελευταία. Ο Ιωάννης Γ΄ Βατάτζης είχε αντιληφθεί ότι το μεγαλόπνοο σχέδιο για την ανάκτηση της Κωνσταντινούπολης δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς τον περιορισμό της βενετικής ισχύος. Η αναθέρμανση των σχέσεων μεταξύ Νίκαιας και Σικελίας πραγματοποιείται ακριβώς τη χρονική στιγμή μετά από την αποτυχημένη πολιορκία της Κωνσταντινούπολης, όταν ο βενετικός στόλος απέκρουσε τα πλοία της Νίκαιας. Την ίδια περίοδο οι σχέσεις μεταξύ Βενετίας και Φρειδερίκου Β΄ στην Ιταλία οξύνονται, όταν η δημοκρατία του Αγίου Μάρκου πήρε το μέρος του Πάπα, σε μια συμμαχία που κατευθυνόταν εναντίον του Φρειδερίκου Β΄. Ο αυτοκράτορας της Νίκαιας ήθελε να επωφεληθεί από τον αναβρασμό στην ιταλική χερσόνησο, ενώ παράλληλα σχεδίαζε εκ νέου επίθεση στη Κωνσταντινούπολη. Η σύμπραξη με τον Φρειδερίκο Β΄ θα αποστερούσε από την Λατινική αυτοκρατορία τις βενετικές ενισχύσεις, οι οποίες θα παρέμεναν απασχολημένες στην Ιταλία. Η προσέγγιση με το βασίλειο της Σικελίας κορυφώθηκε με το γάμο του Ιωάννη Γ΄ Βατάτζη με την κόρη του Φρειδερίκου Β΄, Κωνσταντία.
Παρά τις όποιες φιλοδοξίες, η προσέγγιση με το βασίλειο της Σικελίας δεν απέδωσε τα προσδοκώμενα αποτελέσματα για την αυτοκρατορία της Νίκαιας. Η Κωνσταντινούπολη παρέμεινε σε λατινικά χέρια για τα επόμενα 20 χρόνια. Τέλος, η κατάρρευση του Φρειδερίκου Β΄ στην Ιταλία, έπληξαν το γόητρο του, αναγκάζοντας τον Ιωάννη Γ΄ Βατάτζη να διακόψει τις διπλωματικές σχέσεις και να εξετάσει, ως ενδεχόμενο, την προσέγγιση με τον Πάπα, μέσω της ένωσης των εκκλησιών.

Ιστορία Βυζαντινής Αυτοκρατορίας

Βυζάντιο, Αυτοκρατορία Νίκαιας, Βασίλειο Σικελίας, Ιωάννης Γ΄ Βατάτζης, Φρειδερίκος Β΄, Βενετία, Λατινική Αυτοκρατορία

Όχι

0

Όχι

415

105

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/1678926