Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Αναστασιάδης Μ., Καθηγητής, ΤΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Μαριδάκη Μ., Λέκτορας, ΤΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Αποστολίδης Ν., Λέκτορας, ΤΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Σκοπός της έρευνας ήταν η αξιολόγηση και η σύγκριση της αποτελεσματικότητας δύο αντιπροσωπευτικών μεθόδων προπόνησης, της μικτής και της εξειδικευμένης, όταν εφαρμοστούν σε νεαρούς καλαθοσφαιριστές κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου του ετήσιου περιοδικού κύκλου της καλαθοσφαίρισης.
Το δείγμα αποτέλεσαν 27 καλαθοσφαιριστές χρονολογικής ηλικίας 14.5 (0.1) ετών και παρόμοιας βιολογικής (3-4 της κλίμακας Tanner) και προπονητικής (3.5 έτη) ηλικίας. Προσδιορίστηκαν οι μεταβολές της μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου (VO2 max) και του αναερόβιου αναπνευστικού κατωφλιού (ΑΤ) σε δοκιμασία αυξανόμενης έντασης στο δαπεδοεργόμεντρο, της μέσης (MPO) και της μέγιστης (PPO) μηχανικής ισχύος στο Wingate test, της μυικής αντοχής κορμού και άνω άκρων με τη δέσμη δοκιμασιών της Eurofit και της τεχνικής ικανότητας των δοκιμαζομένων με τη δέσμη δοκιμασιών της AAHPERD. Το προπονητικό πρόγραμμα είχε συνολική διάρκεια 4 εβδομάδες και συχνότητα 5 προπονητικές μονάδες/εβδομάδα. Η πειραματική ομάδα της εξειδικευμένης προπόνησης (n=10) προπονήθηκε μόνο με εξειδικευμένες ασκήσεις καλαθοσφαίρισης, ενώ το προπονητικό πρόγραμμα της ομάδας της μικτής προπόνησης (n=10) περιελάμβανε, εκτός από τις ειδικές ασκήσεις του αθλήματος, και μια κυκλική προπόνηση με άμεσα προπονητικά περιεχόμενα για τη βελτίωση των φυσικών ικανοτήτων των δοκιμαζομένων, σε ποσοστό 21% επί της συνολικής διάρκεια της ημερήσιας προπόνησης. Η μέση τιμή της έντασης της προπόνησης και για τις δύο πειραματικές ομάδες προσδιορίστηκε στο 76% επί της ΚΣmax. Τέλος, 7 δοκιμαζόμενοι αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου, η οποία δε συμμετείχε σε κανένα προπονητικό πρόγραμμα. Η στατιστική ανάλυση περιελάμβανε δείκτες περιγραφικής στατιστικής, έλεγχο της σημαντικότητας των διαφορών μετά την προπόνηση με ANOVA δύο παραγόντων (p<.05), ενώ ακολούθησαν post-hoc σύγκρισης (έλεγχος Tukey), για τον εντοπισμό εκείνων των διαφορών που παρουσιάζουν σημαντικότητα, στο επίπεδο .05.
Μη σημαντικές μεταβολές σημειώθηκαν στη VO2max και το ΑΤ των δοκιμαζομένων και των δύο πειραματικών ομάδων, ενώ αντίθετα κατά 23% και 17% αυξήθηκε η MPO της εξειδικευμένης και της μικτής ομάδας αντίστοιχα. Οι αντίστοιχες μεταβολές στη PPO ήταν 18% και 16% για τις δύο ομάδες. Επιπλέον, κατά 23% και 25% βελτιώθηκε η μυική αντοχή του κορμού των δύο ομάδων, ενώ αύξηση κατά 11% και 50% σημειώθηκε στη μυική αντοχή των άνω άκρων για την ομάδα της εξειδικευμένης και της μικτής προπόνησης αντίστοιχα. Τέλος, σημαντικές μεταβολές σημειώθηκαν στην τεχνική ικανότητα και των δύο πειραματικών ομάδων, που κυμάνθηκαν από 16%-27%. Οι μεταβολές της ομάδας ελέγχου σε όλες τις υπό εξέταση παραμέτρους ήταν στατιστικά μη σημαντικές. Τόσο η εξειδικευμένη όσο και η μικτή μέθοδος προπόνησης επιδρούν το ίδιο θετικά στις βιολογικές και τεχνικές ικανότητες νεαρών καλαθοσφαιριστών όταν εφαρμοστούν κατά τη μεταβατική περίοδο με τη δομή και τα χαρακτηριστικά του προπονητικού προγράμματος αυτής της έρευνας. Εξαίρεση αποτελεί η αερόβια ικανότητα, για τη βελτίωση της οποίας φαίνεται ότι απαιτείται εντονότερο προπονητικό ερέθισμα, αλλά και η μυική αντοχή των άνω άκρων που βελτιώνεται περισσότερο με τη μικτή προπόνηση.
