Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Χριστίνα Αλεξανδρή, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας, ΕΚΠΑ
Αθανάσιος Πρωτόπαπας, Αναπληρωτής Καθηγητής, ΙΦΕ, ΕΚΠΑ
Ιζαμπώ Καράλη, Επίκουρη Καθηγήτρια τμήματος Πληροφορικής & Τηλεπικοινωνιών, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Η παρούσα εργασία θα εστιαστεί στη διδασκαλία της Ελληνικής Γλώσσας σε αγγλόφωνους ενήλικες, μέσω της χρήσης προγράμματος βασιζόμενου στην Επικοινωνία Ανθρώπου-Μηχανής (HCI).
Ειδικότερα, επικεντρώνεται στην πρακτική εξάσκηση των χρηστών σε θέματα Γραμματικής της Ελληνικής Γλώσσας, επιδιώκοντας την κατάκτηση του κεφαλαίου “Ουσιαστικό” της Ελληνικής Γραμματικής, δεδομένης της δυσκολίας των αγγλόφωνων χρηστών να κατανοήσουν πλήρως έννοιες-μορφολογικά χαρακτηριστικά όπως γένος, κλίση, πτώση, δεδομένων των διαφορών της Αγγλικής σε σχέση με τη Ελληνική γλώσσα.
Αξιολογούνται κείμενα κυμαινόμενης δυσκολίας σε πλαίσιο Υπογλώσσας πεδίων ειδικού ή γενικού ενδιαφέροντος (π.χ. ιατρικά, τεχνικά, δημοσιογραφικά) παρουσιάζονται στον χρήστη με σκοπό την αναγνώριση του γένους, της πτώσης και του αριθμού ουσιαστικών που έχουν οριστεί προς αξιολόγηση. Εξετάζεται ο τρόπος παρουσίασης οπτικο-ακουστικού υλικού, συνδυάζοντας κείμενο και εικόνες σχετικές με το ουσιαστικό προς αξιολόγηση, καθώς και ακουστική παρουσίαση της λέξης αυτής.
Επιπλέον, εξετάζεται ο τρόπος αξιολόγησης κάθε απάντησης πραγματοποιείται με άμεση παρέμβαση του συστήματος με έπαινο (π.χ. Excellent!, Great job!, Super!, Keep it up!) ή ανατροφοδότηση σε περιπτώσεις λάθους (Oops! I think it’s not the correct answer! Try to remember it next time!) μέσω animation αληθοφανούς, ευέλικτου, φιλικού και οικείου στο χρήστη (Lipi et al., 2008). Αυτά επιτυγχάνονται ύστερα από κατάλληλη μοντελοποίηση του χρήστη, αλλά και με τον καθορισμό της Υπογλώσσας για να προσαρμόσει τη συμπεριφορά του Συστήματος στις ανάγκες των χρηστών και να επιτευχθεί απόδοση και αποτελεσματικότητα του Συστήματος (User Modelling, Usability Requirements, Wiegers 2005).
Επίσης, πραγματοποιείται μελέτη για τον σχεδιασμό εικονικού ομιλητή που επιλέγει ο χρήστης, ο οποίος προτείνεται να παρουσιάζει ανθρώπινη μορφή και χαρακτηριστικά, δείχνει παραστατικό μέσω κινήσεων των χεριών και μορφασμών του προσώπου (Bates, 1994, Aydin, 2008), δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στον τόνο, την ένταση και τη χροιά της φωνής (Nass & Brave, 2005). Η επιλογή δίνεται ώστε ο ίδιος ο χρήστης να διαλέξει τον «δάσκαλο» που του προσφέρει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη και οικειότητα ώστε να ασχοληθεί με το πρόγραμμα ευχάριστα και αποδοτικά.
Λέξεις-κλειδιά:
Αλληλεπίδραση Ανθρώπου Μηχανής, Επικοινωνία, Σύστημα, χρήστης
