Περίληψη:
Οι Χονδριχθύες, ως κορυφαίοι θηρευτές των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, με μεγάλη διάρκεια ζωής και μεγάλου μεγέθους λιπαποθήκες, είναι δεκτικοί στην συσσώρευση υψηλών επιπέδων βιοδιαθέσιμων ρύπων, όπως τα βαρέα μέταλλα, διαμέσου του τροφικού δικτύου. Η έκθεσή τους σε υψηλά επίπεδα βαρέων μετάλλων, μπορεί να προκαλέσει δυσλειτουργίες στον κύκλο ζωής και την αναπαραγωγή τους. Η βιομάζα τους μειώνεται δραματικά εξαιτίας της πίεσης που ασκεί η αλίευσή τους, η οποία είναι είτε παράπλευρη είτε στοχευμένη για τα πτερύγιά τους. Με τον πληθυσμό τους να μειώνεται παγκοσμίως, η κατανόηση του μεγέθους έκθεσης και των δυνητικών επιπτώσεων στις φυσιολογικές λειτουργίες τους, είναι πολύ σημαντική για μελλοντικά σχέδια διαχείρησης για την διατήρηση των πληθυσμών τους.
Στα πλαίσια αυτής της μελέτης, συλλέχθηκαν 33 συνολικά άτομα μεγαλόσωμων (58-390 cm), Χονδριχθύων, σπάνιας ή μη συχνής εμφάνισης: α) πελαγικά: 14 Prionace glauca, 2 Mobula mobular, 1 Isurus oxyrinchus, β)ημιπελαγικά: 2 Alopias superciliosus, 5 Hexanchus griseus, 2 Odontaspis ferox, 1 Sphyrna zygaena, γ) βενθοπελαγικά: 1 Oxynotus centrina, 4 Heptranchias perlo, 1 Hexanchus nakamurai και αναλύθηκαν τα επίπεδα των μετάλλων Hg, Al,V, Mn, Zn, Co, Cd, As, Cu, Cs, Fe, Pb, Ni, Cr στους ιστούς τους. Τα άτομα προήλθαν από το θαλάσσιο χώρο της ανατολικής Μεσογείου.
Ο προσδιορισμός των μετάλλων στους ιστούς των Χονδριχθύων πραγματοποιήθηκε στην περίπτωση του Hg με Φασματομετρία Ατομικής Απορρόφησης Ψυχρών Ατμών, ενώ τα υπόλοιπα μέταλλα εξετάστηκαν με Φασματομετρία Επαγωγικά Συζευγμένου Πλάσματος με ανιχνευτή Φασματογράφο Μάζας, κατόπιν υγρής χώνευσης των δειγμάτων.
Σύμφωνα με τις αναλύσεις, τις υψηλότερες συγκεντρώσεις τις παρουσίασε το As στον μυικό ιστό με το M.mobular (160Kg), (241,8 μg*g-1 w.w.), ενώ τις χαμηλότερες συγκεντρώσεις, το V στην καρδιά με τον A.superciliosus (321cm), (0,0005 μg*g-1 w.w.).Το Cd είναι ένα μέταλλο το οποίο φαίνεται πως στοχεύει στο ήπαρ και ο H.perlo (111cm), φέρει την υψηλότερη τιμή (1,979 μg*g-1 w.w.).
Ο Hg, φαίνεται πως στα περισσότερα είδη έχει την τάση να συσσωρεύεται στον μυικό ιστό, αλλά οι υψηλότερες τιμές του εμφανίζονται στο ήπαρ. Η υψηλότερη συγκέντρωση Hg στον μυικό ιστό (15,28 μg*g-1 w.w.) παρατηρήθηκε στο είδος O.ferox (285cm), ενώ την υψηλότερη συγκέντρωση του Hg, ο H.griseus (238cm) στο ήπαρ (62,20 μg*g-1 w.w.). Ο Hg φαίνεται πως είναι ένα μέταλλο που επηρεάζεται από παράγοντες όπως διαφορετικά είδη Χονδριχθύων, διαφορετικά είδη ιστών και σχετίζεται θετικά με το μήκος.
Τα διαφορετικά είδη, φύλα και ιστοί φαίνεται πως επηρεάζουν τις συγκεντρώσεις των μετάλλων όπως επίσης το μέγεθος και η διατροφή. Ο μυικός ιστός επειδή καταναλώνεται από τον άνθρωπο, είναι ιδιαίτερου ενδιαφέροντος. Άλλα μέταλλα με τις υψηλότερες συγκεντρώσεις σε αυτό τον ιστό ήταν, ο Fe (209 μg*g-1 w.w., M.mobular (160Kg)) και Zn (108,5 μg*g-1 w.w., M.mobular (160Kg)). Οι μέσες συγκεντρώσεις των μετάλλων Hg, Pb, Cd στον μυικό ιστό, που είναι τοξικές για την κατανάλωση από τον άνθρωπο, ήταν πάνω από το όριο που συνιστά η E.U (1, 0.5,0.5 μg*g-1 w.w. αντίστοιχα) για τον Hg (3,04±3,46), ενώ κάτω του ορίου για Pb (0,013±0,017) και Cd (0,241±0,627).