Μονάδα:
Κατεύθυνση Αρχαία Ελληνική ΦιλολογίαΒιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2017-11-06
Συγγραφέας:
Λεοντίτση Αικατερίνη
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Δημήτριος Καραδήμας, Αναπληρωτής Καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας, Τμήμα Φιλολογίας, Φιλοσοφική Σχολή ΕΚΠΑ
Μαίρη Γιόση, Καθηγήτρια Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας, Τμήμα Φιλολογίας, Φιλοσοφική Σχολή ΕΚΠΑ
Ιωάννης Καλογεράκος, Αναπληρωτής Καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Φιλοσοφίας, Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας, Φιλοσοφική Σχολή ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Η ανοδική πορεία της ανθρώπινης ψυχής προς το Αγαθό στον Πλάτωνα και στον Πλωτίνο: μία συγκριτική μελέτη στον "Φαῖδρον", στην "Πολιτείαν" και στις "Ἐννεάδες" IV, V και VI
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Η ανοδική πορεία της ανθρώπινης ψυχής προς το Αγαθό στον Πλάτωνα και στον Πλωτίνο: μία συγκριτική μελέτη στον "Φαῖδρον", στην "Πολιτείαν" και στις "Ἐννεάδες" IV, V και VI
Περίληψη:
Η εργασία πραγματεύεται το θέμα της ανοδικής πορείας της ανθρώπινης ψυχής προς το Αγαθό, όπως παρουσιάζεται αφενός στον "Φαῖδρον" και στην "Πολιτείαν" του Πλάτωνος και αφετέρου στις "Ἐννεάδες" ΙV, V και VI του Πλωτίνου. Κατ’ αρχάς, στο κεφάλαιο Α΄ εκτίθεται η πλατωνική απόδειξη της αθανασίας της ψυχής και αναλύεται η έννοια του πλατωνικού έρωτος (στον "Φαῖδρον"), που συμβάλλει στην ανάκτηση των χαμένων φτερών της ψυχής του ερώντος και του ερωμένου, οδηγώντας τους στην ανάμνηση των Ιδεών και στη θέωσή τους. Εν συνεχεία, αναλύονται οι αλληγορίες των βιβλίων VI-VII της Πολιτείας, ήτοι η αλληγορία του Ηλίου, ο οποίος αποτελεί σύμβολο της Ιδέας του Αγαθού, η αλληγορία της Γραμμής, που περιγράφει τα επίπεδα νοητικής διαφώτισης τα οποία οδηγούν στο Αγαθό, και η αλληγορία του Σπηλαίου, που σκιαγραφεί τα στάδια εκπαίδευσης και την ανάβαση των φυλάκων προς το φως του Αγαθού. Ακόμα, εξετάζεται η διαλεκτική ως ψυχαγωγία στον "Φαῖδρον", καθώς και η μεταφυσική αἵρεσις βίου και η αρετή ως πηγή εσωτερικής ελευθερίας στον μύθο του Ηρός της "Πολιτείας". Στο κεφάλαιο Β΄ μελετώνται τα ίδια θέματα όπως προσεγγίζονται από τον Πλωτίνο. Αρχικά, αναφέρεται η πλωτινική απόδειξη της αθανασίας της ψυχής και ερμηνεύεται η «κάθοδος» της ψυχής στο σώμα και η θεωρία του Πλωτίνου για το άπτωτο μέρος της ψυχής. Ακολούθως, αναλύεται η έννοια του πλωτινικού έρωτα που οδηγεί στο Αγαθό, το οποίο παρουσιάζεται ως Έρως αλλά και ως γενεσιουργό και τελικό αίτιο των πάντων. Επιπροσθέτως, εξετάζονται διεξοδικά οι δρόμοι και τα στάδια που οφείλει να διέλθει ο φιλόσοφος μέχρι να φτάσει στη μυστική ένωση με το Εν. Το κεφάλαιο αυτό κλείνει με την ανάλυση της πλωτινικής θεωρίας της μετενσάρκωσης. Στο κεφάλαιο Γ΄ διερευνώνται οι ομοιότητες και οι διαφορές ανάμεσα στην πλατωνική και την πλωτινική θεωρία ως προς τα προαναφερθέντα ζητήματα, δηλονότι την αθανασία της ψυχής και την «πτώση» της στον αισθητό κόσμο, την έννοια του Αγαθού, τα στάδια της ανάβασης προς το Αγαθό και τη μετενσάρκωση. Τέλος, συνάγονται τα συμπεράσματα της παρούσας μελέτης και σημειώνεται ότι ο Πλωτίνος δεν ήταν απλός σχολιαστής του Πλάτωνα αλλά, παρότι βασίστηκε στην πλατωνική θεωρία, τη μετέβαλε αρκετά εισάγοντας πολλές πρωτότυπες ιδέες.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Φιλοσοφία- Ψυχολογία
Λέξεις-κλειδιά:
άνοδος, αναβαθμοί, ψυχή, τριμερής διαίρεση, αθανασία, κάθοδος, φτερά, έρως, θρησκευτικό βίωμα, φιλόσοφος, εραστής, ερώμενος, υπερχείλιση, αγαθό, εν, κάλλος, ιδέες, ανάμνηση, ἐνθουσιασμός, νους, άπτωτος νους, γνώση, εκπαίδευση, φύλακες, διαλεκτική, κάθαρση, μυστήρια, αρετή, ἐπιστροφή, θέωση, ευδαιμονία, Πλάτων, Πλωτίνος, μυστικισμός, μυστική ένωση, ἔκστασις, φυγή, αλληγορίες, Ήλιος, γραμμή, σπήλαιο, εικόνες, κύκλος, κέντρο, εσχατολογικοί μύθοι, αἵρεσις δαίμονος, μετενσάρκωση
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
97
