Η είσοδος των ελληνίδων στην πολιτική και το δημόσιο βίο μέσα από το δρόμο της εξορίας. Γυναίκες και εξορία κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου

Διπλωματική Εργασία uoadl:2127718 709 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Κοινωνιολογία
Βιβλιοθήκη Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης - Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης - Τουρκικών Σπουδών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών - Κοινωνιολογίας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2017-11-10
Έτος εκπόνησης:
2017
Συγγραφέας:
Τσέα Ευτυχία
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Θεοδωρίδης Γεώργιος, Λέκτορας Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης & Δημόσιας Διοίκησης, ΕΚΠΑ
Νικολακόπουλος Ηλίας, Ομότιμος Καθηγητής, Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης & Δημόσιας Διοίκησης, ΕΚΠΑ
Καραμανωλάκης Βαγγέλης, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης & Δημόσιας Διοίκησης, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Η είσοδος των ελληνίδων στην πολιτική και το δημόσιο βίο μέσα από το δρόμο της εξορίας. Γυναίκες και εξορία κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
The entry of women in Greece into political and public life through the path of exile. Women and exile during the interwar period
Περίληψη:
Κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου οι ελληνίδες εγκαινιάζουν την πολιτικότητα τους στους αφιλόξενους τόπους εξορίας. Καπνεργάτριες, δασκάλες, υφάντρες, φοιτήτριες, εργάτριες ή διανοούμενες τιμωρήθηκαν τόσο για τις ιδέες τους, όσο και για τη δράση τους. Γυναίκες από όλη την επικράτεια, που μέσα από τις προσωπικές τους ιστορίες μπορεί να γίνει πιο κατανοητή η έννοια και η ιστορία της εξορίας στην Ελλάδα. Η πολιτικοποίηση των ελληνίδων καθώς και η είσοδος τους στον δημόσιο χώρο δεν έγινε με τρόπο ομαλό. Η εξορία αποτέλεσε μέρος του δημόσιου χώρου για εκείνες. Κατά συνέπεια οι γυναίκες ως μη πολιτικές οντότητες, μεταφέρθηκαν βίαια στο δημόσιο χώρο, χωρίς δικαιώματα, χωρίς ένα δημοκρατικό θεσμικό πλαίσιο να τις υποστηρίζει, και εγκαινίασαν την πολιτικότητα τους μέσω διωγμών, βίας και απαγορεύσεων ως πολιτικές κρατούμενες πριν καν υπάρξουν πολίτες.
Οι γυναίκες αυτές αγωνίστηκαν να αποδείξουν ότι ήταν και εκείνες ενεργοί πολίτες και διώχθηκαν όχι μόνο γιατί επαναστάτησαν ενάντια στην πατριαρχική εξουσία, αλλά και γιατί τόλμησαν να διεκδικήσουν τα εργασιακά και πολιτικά τους δικαιώματα, καθώς και να εκφράζουν ελεύθερες τις πολιτικές τους απόψεις. Οι διώξεις, η φυλακή και η εξορία ήταν τακτικές που υιοθέτησαν, νομιμοποίησαν και θεσμοθέτησαν οι αστικές κυβερνήσεις πριν από το φασιστικό καθεστώς της 4ης Αυγούστου, προκειμένου να διαφυλάξουν την «ασφάλεια» του κράτους. Κατά τη διάρκεια της μεταξικής δικτατορίας οι διώξεις θα ενταθούν και θα μαζικοποιηθούν στο πλαίσιο μιας βιοπολιτικής εξόντωσης του επικίνδυνου «άλλου». Από αυτήν την περίοδο και έπειτα, μέχρι και το τέλος της δικτατορίας των συνταγματαρχών το 1974 χιλιάδες άνθρωποι, γυναίκες και άνδρες, θα βασανιστούν, θα φυλακιστούν και τελικά θα εξοριστούν για τις πεποιθήσεις και τις ιδέες τους.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Κοινωνικές, Πολιτικές και Οικονομικές επιστήμες
Λέξεις-κλειδιά:
Εξορία, Γυναίκες, Μεσοπόλεμος, Πολιτικά δικαιώματα, Πολιτικοί κρατούμενοι
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
93
Αριθμός σελίδων:
91
ΤΣΕΑ_ΠΜΣ_ΤΕΛΙΚΟ.pdf (3 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο