Κατεύθυνση Ναυτικό Δίκαιο
Βιβλιοθήκη Νομικής Σχολής

2018-03-05

2018

Αθανασίου Μιχαήλ

Δημήτριος Χριστοδούλου, Επίκουρος καθηγητής, Τμήμα Νομικής, Σχολή Νομικής Αθήνας
Χρήστος Χρυσάνθης, Επίκουρος καθηγητής, Τμήμα Νομικής, Σχολή Νομικής Αθήνας
Κωνσταντίνα Μπέτζιου - Κάμτσιου, Λέκτορας, Τμήμα Νομικής, Σχολή Νομικής Αθήνας

Οι υποχρεώσεις του πωλητή σε σχέση με τα εμπορεύματα στη διεθνή πώληση

Ελληνικά

Οι υποχρεώσεις του πωλητή σε σχέση με τα εμπορεύματα στη διεθνή πώληση

Δεδομένου ότι η παγκόσμια οικονομία στηρίζεται στις εισαγωγές και εξαγωγές αγαθών και με προφανή σκοπό τη θέσπιση ομοιόμορφων κανόνων που θα ρυθμίζουν το δίκαιο του διεθνούς εμπορίου, ώστε να αρθεί σε ένα μεγάλο βαθμό η αβεβαιότητα στις διεθνείς συναλλαγές ως προς τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του αγοραστή και του πωλητή, υπογράφηκε στη Βιέννη τον Απρίλιο του έτους 1980 η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τις διεθνείς πωλήσεις κινητών πραγμάτων. Προϋπόθεση για να εφαρμοστεί η CISG είναι τα συμβαλλόμενα μέρη (ο πωλητής & ο αγοραστής) να έχουν εγκατάσταση σε διαφορετικά (συμβαλλόμενα στη Σύμβαση) κράτη ή διαφορετικά οι κανόνες του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου να υποδεικνύουν ως εφαρμοστέο το δίκαιο Συμβαλλόμενου Κράτους. Η Σύμβαση της Βιέννης, όπως προβλέπεται από το άρθρο 6 αυτής είναι ενδοτικού χαρακτήρα και τα συμβαλλόμενα μέρη μπορούν είτε να συμφωνήσουν ότι δεν θα εφαρμόσουν τις διατάξεις της ή να παρεκκλίνουν από αυτές. Κατά συνέπεια, η CISG δεν καταργεί την αυτονομία των συμβαλλόμενων μερών.Ο πωλητής υποχρεούται, κατά τους όρους της σύμβασης πώλησης και της Σύμβασης της Βιέννης, να παραδώσει τα κινητά πράγματα, να εγχειρίσει τα σχετικά έγγραφα και να μεταβιβάσει την κυριότητα των πραγμάτων. Πολύ συχνά δε στο διεθνές εμπόριο, και πάλι με σκοπό να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που ανακύπτουν από τα διαφορετικά συναλλακτικά και εμπορικά ήθη, τα συναλλασσόμενα μέρη για τον καθορισμό των όρων της συμφωνίας σε σχέση με τη μεταφορά των αγαθών που αποτελούν αντικείμενο της διεθνούς πώλησης, κάνουν χρήση των όρων του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου, δηλαδή των international commercial terms ή incoterms. Οι incoterms δεν αποτελούν πηγή δικαίου και ισχύουν υπό την προϋπόθεση ότι τα συμβαλλόμενα μέρη τους έχουν κατά τρόπο ρητό ενσωματώσει στη σύμβαση αγοραπωλησίας. Καθορίζουν δε τους όρους που σχετίζονται με τη φόρτωση και εκφόρτωση, την παράδοση, το χρονικό σημείο μετάθεσης του κινδύνου, την ασφάλιση των εμπορευμάτων, τον εκτελωνισμό, ήτοι καθορίζουν τα έξοδα και τους κινδύνους μεταξύ πωλητή και αγοραστή κατά τη διαδικασία μεταφοράς των εμπορευμάτων.

Δίκαιο – Νομοθεσία

Ναυτικό δίκαιο

υποχρεώσεις, πωλητής, αγοραστής, εμπορεύματα, διεθνή πώληση, κινητά πράγματα

Όχι

0

Ναι

25

98

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2683583