Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Kωνσταντίνος Μεθενίτης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Χημείας, Σχολή Θετικών Επιστημών
Πρωτότυπος Τίτλος:
Σύνθεση και χαρακτηρισμός συμπλόκου Cu(II) με γλυκοζυλιωμένο παράγωγο της 2,9-(διμεθυλο)-1,10-φαινανθρολίνης (PDGluc). Μελέτη της αλληλεπίδρασης με CT-DNA και in vitro αξιολόγηση της βιολογικής του δράσης.
Μεταφρασμένος τίτλος:
Σύνθεση και χαρακτηρισμός συμπλόκου Cu(II) με γλυκοζυλιωμένο παράγωγο της 2,9-(διμεθυλο)-1,10-φαινανθρολίνης (PDGluc). Μελέτη της αλληλεπίδρασης με CT-DNA και in vitro αξιολόγηση της βιολογικής του δράσης
Περίληψη:
Η παρούσα εργασία αποτελεί τη διπλωματική μου εργασία με θέμα τη σύνθεση και χαρακτηρισμό συμπλόκου Cu(ΙΙ) με παράγωγο της 2,9 διμεθυλο-1,10 φαινανθρολίνης, μελέτη της αλληλεπίδρασης του με CT-DNA και in vitro διερεύνηση της βιολογικής του δράσης ως πιθανού νέου αντικαρκινικού παράγοντα. Η επιτυχής σύμπλεξη του Cu(II) με τον υποκαταστάτη ακολουθήθηκε από χαρακτηρισμό τόσο του υποκαταστάτη όσο και του συμπλόκου με χρήση διάφορων φασματοσκοπικών μεθόδων (IR, EPR, NMR, MS, UV-vis). Τo εξεταζόμενo μεταλλικό σύμπλοκο έχει σχεδιαστεί με τη μέθοδο στοχευμένης μεταφοράς φαρμάκων (Drug Targeted Delivery). Σύμφωνα με τη μέθοδο αυτή, το μόριο του υποκαταστάτη φέρει μια ομάδα η οποία είναι ικανή να το μεταφέρει εκλεκτικά στο κύτταρο στόχο, αποφεύγοντας όσο το δυνατό περισσότερο συσσώρευσή του σε υγιή κύτταρα. Η ομάδα που επιλέχθηκε ως τροποποιητής του αρχικού μορίου είναι ένας μονοσακχαρίτης, η γλυκόζη, που ως σάκχαρο χαρακτηρίζεται από την τάση συναρμογής στις αύλακες του DNA (Groove Binding Affinity). Σε συνέχεια της μελέτης, πραγματοποιήθηκε η διερεύνηση της αλληλεπίδρασης του υποκαταστάτη και του συμπλόκου του Cu(II) με αυτόν, με το CT-DNA, με τη χρήση κυκλικού διχρωϊσμού (CD), φασματοσκοπίας (UV-Vis), φθορισμού, και ιξωδομετρίας. Ο υποκαταστάτης PDGluc αλληλεπιδρά με το CT-DNA με περισσότερους από έναν τρόπους. Αρχικά, για μικρούς λόγους, η πιθανότερη αλληλεπίδραση είναι σύνδεση μέσω αύλακας του DNA Για μεγαλύτερους λόγους, όμως, προτείνεται κάποιο είδος παρεμβολής της PDGluc με το μόριο του DNA. Στο σύμπλοκο Cu(ΙΙ)-PDGluc, αντίθετα, φαίνεται να επικρατεί μόνο η παρεμβολή κλασσική ή μη κλασσική. Όσον αφορά την κυτταροτοξικότητα, τόσο η ασύμπλεχτη PDGluc, όσο και το σύμπλοκο Cu(II)-PDGluc παρουσίασαν μια σημαντική εκλεκτικότητα στην ορμονοεξαρτώμενη ανθρώπινη καρκινική κυτταρική σειρά προστάτη LNCaP. Πιο συγκεκριμένα, η κυτταροτοξικότητα που καταγράφηκε για το σύμπλοκο Cu(II)-PDGluc στην κυτταρική σειρά LNCaP παρουσιάζει εξαιρετικά αποτελέσματα, παρόμοια με το Cisplatin.
Λέξεις-κλειδιά:
1,10-φαινανθρολίνη, χαλκός(ΙΙ), γλυκόζη, DNA, αντικαρκινική δράση
