“Η Αναγκαιότητα και το Πλαίσιο Άσκησης Περιβαλλοντικής Πολιτικής από τους Αστικούς Δήμους- Διαλεκτική Προσέγγιση της Βιώσιμης Ανάπτυξης. Μελέτη Περίπτωσης Δήμου Ζωγράφου : Σχεδιασμός Τοπικών Δράσεων και Πολιτικών για την Αστική Βιωσιμότητα”

Διπλωματική Εργασία uoadl:2698029 432 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Στρατηγικές Διαχείρισης Περιβάλλοντος
Βιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών
Ημερομηνία κατάθεσης:
2018-03-13
Έτος εκπόνησης:
2018
Συγγραφέας:
Σπυροπούλου Αικατερίνη
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Δρ. Iωάννης Σαγιάς, Αναπληρωτής Καθηγητής ΕΜΠ
Δρ. Εμμανουήλ Σκούρτσος, Δρ. Γεωλόγος, Ε.Δ.Ι.Π. ΕΚΠΑ
Δρ. Κωνσταντίνος Σούκης, Δρ. Γεωλόγος, Ε.Δ.Ι.Π. ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
“Η Αναγκαιότητα και το Πλαίσιο Άσκησης Περιβαλλοντικής Πολιτικής από τους Αστικούς Δήμους- Διαλεκτική Προσέγγιση της Βιώσιμης Ανάπτυξης. Μελέτη Περίπτωσης Δήμου Ζωγράφου : Σχεδιασμός Τοπικών Δράσεων και Πολιτικών για την Αστική Βιωσιμότητα”
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
“Η Αναγκαιότητα και το Πλαίσιο Άσκησης Περιβαλλοντικής Πολιτικής από τους Αστικούς Δήμους- Διαλεκτική Προσέγγιση της Βιώσιμης Ανάπτυξης. Μελέτη Περίπτωσης Δήμου Ζωγράφου : Σχεδιασμός Τοπικών Δράσεων και Πολιτικών για την Αστική Βιωσιμότητα”
Περίληψη:
Στο 1ο κεφάλαιο του Μέρους Α’ της παρούσας Διπλωματικής Εργασίας αναλύεται πολύπλευρα η έννοια της Βιώσιμης Ανάπτυξης (Sustainable Development), που τελευταίως τείνει να υποκαταστήσει την ορολογία περί προστασίας και διαχείρισης του περιβάλλοντος. Η Βιώσιμη Ανάπτυξη έχει αναδειχθεί σε έννοια-κλειδί για τον 21ο αιώνα και παρουσιάζεται ως μία μεγάλη πρόκληση για όλη την ανθρωπότητα. Γι’ αυτό και καταλαμβάνει υψηλή θέση στη λίστα προτεραιοτήτων κρατών, οργανισμών, επιχειρήσεων και της κοινωνίας των πολιτών γενικότερα.
Διερευνώνται επίσης οι έννοιες Αστική Βιωσιμότητα (Sustainable Urban Development), αστική ανθεκτικότητα (urban resilience) και αστική ανταγωνιστικότητα, καθώς η πόλη από τις αρχές της δεκαετίας του ‘90 αναδείχθηκε ως η κατάλληλη κλίμακα προώθησης μέτρων προς την κατεύθυνση της βιώσιμης ανάπτυξης.
Η προσέγγιση των παραπάνω εννοιών επιχειρείται διαλεκτικά. Διατρέχοντας τη σχετική βιβλιογραφία γίνεται σαφές πως έχουν δεχθεί πολύπλευρη κριτική σε επίπεδο προθέσεων και ερμηνείας. Παράλληλα εξετάζεται το ισχύον πολιτικό-οικονομικό μοντέλο του ανεπτυγμένου κόσμου που πρεσβεύει την αέναη οικονομική μεγέθυνση και συσσώρευση πλούτου, σε σχέση με το ευ ζην της ανθρωπότητας και την πλανητική ευημερία. Αναφορά γίνεται μεταξύ άλλων στα κινήματα της Μεταανάπτυξης(Post Growth). Το πιο χαρακτηριστικό από αυτά είναι η Αποανάπτυξη (Degrowth, Decroissance), που πρεσβεύει την «έξοδο» από μια κοινωνία βασισμένη στην αρχή της αέναης ανάπτυξης και βασίζεται στις ιδέες της Περιβαλλοντικής Ηθικής και της προστασίας του περιβάλλοντος.
Στο 2ο κεφάλαιο του Μέρους Α’ διερευνάται η αναγκαιότητα άσκησης περιβαλλοντικής πολιτικής σε τοπικό επίπεδο : οι τομείς δράσης, τα μέσα και εργαλεία για τη δημοτική περιβαλλοντική διαχείριση και την αστική βιωσιμότητα, και το πολιτικό, οικονομικό και τεχνικό πλαίσιο του περιβαλλοντικού σχεδιασμού. Εξετάζονται επίσης οι λόγοι της ανεπάρκειας των πολιτικών που εφαρμόζονται και των Διεθνών Συμφωνιών να δώσουν λύση στα προβλήματα του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος. Τέλος, παρουσιάζονται οι παράγοντες δυσκολίας ενσωμάτωσης των αρχών της βιωσιμότητας σε δημοτικό επίπεδο, το πολιτικό πλαίσιο της περιβαλλοντικής διαχείρισης και οι συνέπειες της πρόσφατης οικονομικής κρίσης στην προστασία του περιβάλλοντος
Στο 1ο κεφάλαιο του Μέρους Β’ διερευνώνται οι δυνατότητες περιβαλλοντικού σχεδιασμού από τις τοπικές αρχές στην Ελλάδα και το εξωτερικό, για την αντιμετώπιση τόσο οικουμενικών όσο και τοπικών προβλημάτων, και η σχέση εντοπιότητας και παγκοσμιότητας. Εξετάζονται οι παράγοντες που δυσχεραίνουν την άσκηση πολιτικών για την αστική βιωσιμότητα από τους ΟΤΑ της χώρας μας. Επιλεκτικά αναφέρονται η απώλεια της ταυτότητας του κατοίκου και η έκπτωση της έννοιας πολίτης, το ζήτημα της προτεραιότητας μεταξύ οικονομικής ανάπτυξης και περιβαλλοντικής προστασίας, η πολυδιάσπαση των αρμοδιοτήτων σε θέματα περιβάλλοντος. Επίσης παρουσιάζεται η Τοπική Agenda 21 (LA21) ως μέσον διαχείρισης της βιωσιμότητας σε δημοτικό επίπεδο και η συμβολή της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στην επίλυση των σύγχρονων περιβαλλοντικών ζητημάτων.
Στο 2ο κεφάλαιο του Μέρους Β’, βάσει της μελέτης περίπτωσης του Δήμου Ζωγράφου επιχειρείται η αναγνώριση του τρόπου με τον οποίο αναπτύχθηκαν, πολεοδομικά και διοικητικά, οι σύγχρονοι ελληνικοί Δήμοι. Εξετάζονται οι επιπτώσεις της μεγάλης μεταπολεμικής αστικής ανάπτυξης στο φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον. Παρουσιάζονται τα αδιέξοδα τα οποία αντιμετωπίζουν σήμερα οι κοινωνίες και οι Τοπικές Αρχές των μεγάλων αστικών ΟΤΑ της χώρας και τα εργαλεία για τη λύση τους που προσφέρει η μέχρι τώρα ελληνική και ξένη εμπειρία. Επιπλέον, διερευνώνται τα προβλήματα λόγω της υψηλής πυκνότητας του οικιστικού ιστού στις σύγχρονες ελληνικές πόλεις, η απώλεια της ανθρώπινης κλίμακας ως διασπαστικό στοιχείο στη λειτουργία τους και η διάσπαση και καταπάτηση του δημόσιου χώρου. Τέλος, παρουσιάζονται οι κύριοι τομείς στους οποίους πρέπει να επικεντρωθούν οι προσπάθειες του Δήμου Ζωγράφου και των ελληνικών αστικών Δήμων γενικότερα, στο πλαίσιο του σχεδιασμού τομέων τοπικής περιβαλλοντικής πολιτικής.

Στο Μέρος Γ’, μελετώνται η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση και η Βιώσιμη Αστική Κινητικότητα (ΒΑΚ), οι δύο τομείς δράσης που απαιτούν την προτεραιότητα των Δήμων προς την επίτευξη της βιωσιμότητας. Τέλος, παρουσιάζονται τα συμπεράσματα της παρούσας έρευνας.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Θετικές Επιστήμες
Λέξεις-κλειδιά:
Βιώσιμη Ανάπτυξη, Προστασία Περιβάλλοντος, Αστική Βιωσιμότητα, Δήμοι, Περιβαλλοντική Ηθική
Ευρετήριο:
Ναι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
8
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
64
Αριθμός σελίδων:
128
ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑTΕΡΙΝΑ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ 2.2018.pdf (5 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο