Κατεύθυνση Διεθνείς Αντιδικίες
Βιβλιοθήκη Νομικής Σχολής

2018-03-18

2018

Δημητριάδη Στυλιανή

Αναστάσιος Γουργουρίνης, Λέκτορας, Τμήμα Νομικής, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Ελένη Μουσταΐρα, Καθηγήτρια, Τμήμα Νομικής, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Χρύσα Τσούκα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Τμήμα Νομικής, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Η Διαφθορά και το Διεθνές Επενδυτικό Δίκαιο

Ελληνικά

Η Διαφθορά και το Διεθνές Επενδυτικό Δίκαιο

Ο σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η εξέταση του πολύπλοκου φαινομένου της Διαφθοράς υπό το πρίσμα του Διεθνούς Επενδυτικού Δικαίου. Αναμφισβήτητα, πρόκειται για ένα φαινόμενο που υποβαθμίζει και διαβρώνει τις δημοκρατικές αρχές και οδηγεί σε αναποτελεσματική διακυβέρνηση και υπονόμευση της οικονομικής ανάπτυξης των κρατών. Στο πλαίσιο του Διεθνούς Επενδυτικού Δικαίου, το εν λόγω φαινόμενο εκδηλώνεται μέσω της υλοποίησης παράνομων επενδύσεων στα κράτη υποδοχής και μάλιστα στις περισσότερες περιπτώσεις εντοπίζουμε και την εμπλοκή των κρατικών αξιωματούχων. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, κρίνουμε σκόπιμο να τονίσουμε την αυξημένη σημασία των Διεθνών Συμβάσεων για την αντιμετώπιση της Διαφθοράς, καθώς επίσης και του ρόλου των Επενδυτικών Δικαστηρίων, τα οποία αποτελούν έναν από τους αποτελεσματικότερους μηχανισμούς καταπολέμησης του φαινομένου αυτού.
Ειδικότερα, σ’ έναν πρώτο χρόνο παραθέτουμε τη φύση και την τυπολογία της Διαφθοράς, καθώς επίσης και τις προσπάθειες της διεθνούς κοινότητας για την καταπολέμηση του εν λόγω φαινομένου μέσω ενός διεθνούς νομοθετικού πλαισίου.
Σ’ ένα δεύτερο χρόνο, εστιάζουμε στις προσεγγίσεις των Διαιτητικών Δικαστηρίων του ICSID επί των υποθέσεων που εμπεριέχουν ισχυρισμούς περί Διαφθοράς. Περαιτέρω, μελετούμε τον τρόπο με τον οποίο οι Διαιτητές διασφαλίζουν την τήρηση ορισμένων γενικών αρχών («clean hands», «estoppel», «transnational public policy»), καθώς και τους κανόνες απόδειξης (βάρος και επίπεδο απόδειξης), στους οποίους στηρίζονται για να οδηγηθούν στην τελική τους απόφαση.
Τέλος, επικεντρωνόμαστε στις κυρίαρχες τάσεις της νομολογίας των Επενδυτικών Δικαστηρίων αναφορικά με ζητήματα Δωροδοκίας/Διαφθοράς που προέρχονται είτε μόνο από τον επενδυτή είτε από εκείνον σε συνεργασία με τους αξιωματούχους του κράτους υποδοχής. Πιο συγκεκριμένα, διαπιστώνουμε ότι στην πλειονότητα των υποθέσεων, τα κράτη υποδοχής χρησιμοποιούν τους ισχυρισμούς περί Διαφθοράς ως στρατηγική άμυνας έναντι του Επενδυτή, ενώ σε λίγες μόνο υποθέσεις ο Επενδυτής επικαλείται τους ισχυρισμούς αυτούς, χωρίς όμως επιτυχή αποτελέσματα.
Σε κάθε περίπτωση, τόσο τα μέρη μίας επενδυτικής διαφοράς, όσο και οι Διαιτητές που λειτουργούν ως εγγυητές της Διακρατικής Δημόσιας Τάξης, οφείλουν να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν έρχονται αντιμέτωποι με σοβαρότατους ισχυρισμούς, όπως είναι αυτοί της Διαφθοράς.

Δίκαιο – Νομοθεσία

Διεθνές Δίκαιο

Διαφθορά,Δωροδοκία,Διεθνές Επενδυτικό Δίκαιο,Επενδυτικά Δικαστήρα,Διεθνής Επενδυτική Διαιτησία

Όχι

0

Ναι

181

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2707518