Η οπτική συνεκτική τομογραφία στην αξιολόγηση της νόσου του στελέχους: σύγκριση μετρήσεων απο δύο διαφορετικές αποσύρσεις, από τα δύο θυγατρικά αγγεία

Διπλωματική Εργασία uoadl:2775293 329 Αναγνώσεις

Μονάδα:
ΠΜΣ Καρδιοαναπνευστική Αναζωογόνηση
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2018-06-22
Έτος εκπόνησης:
2018
Συγγραφέας:
Στεργιούλη Ιφιγένεια
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Δωροθέα Τσεκούρα, Καρδιολόγος, ΕΔΙΠ
Θεόδωρος Ξάνθος, Καθηγητής, Ιατρική, Ευρωπαικό Πανεπιστήμιο Κύπρου
Ευαγγελία Κουσκούνη, Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Η οπτική συνεκτική τομογραφία στην αξιολόγηση της νόσου του στελέχους: σύγκριση μετρήσεων απο δύο διαφορετικές αποσύρσεις, από τα δύο θυγατρικά αγγεία
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Η οπτική συνεκτική τομογραφία στην αξιολόγηση της νόσου του στελέχους: σύγκριση μετρήσεων απο δύο διαφορετικές αποσύρσεις, από τα δύο θυγατρικά αγγεία
Περίληψη:
Η ακριβής αξιολόγηση των στενώσεων του στελέχους (LM) της αριστερής στεφανιαίας αρτηρίας είναι απαραίτητη καθώς η σημαντική νόσος του LM χαρακτηρίζεται απο υψηλή θνητότητα, μέχρι και 50% στην τριετία, αν δεν αναγνωριστεί και δεν αντιμετωπιστεί κατάλληλα. Συμφώνα με νεότερα δεδομένα η επαναιμάτωση βλαβών του LM με αγγειοπλαστική (PCI) φαίνεται να έχει παρόμοια μακροπρόθεσμα αποτελέσματα με την καρδιοχειρουργική (CABG) αντιμετώπιση, σε επιλεγμένους ασθενείς. Απο την άλλη πλεύρα η λανθασμένη εκτίμηση μιας στένωσης ως σημαντική οδηγεί σε λανθασμένη θεραπευτική προσέγγιση με επαναιμάτωση (είτε με PCI είτε με CABG) με επακόλουθες δυσχερείς συνέπειες για τον ασθενή (άσκοπη λήψη φαρμάκων, πρώιμη δυσλειτουργία των μοσχευμάτων).
Καθώς η στεφανιογραφία, η οποία χρησιμοποίειται κατα κανόνα για την εκτίμηση των βλαβών του LM οδηγεί σε έναν αριθμό ασθενών, σε υπερεκτίμηση ή υποεκτίμηση της βλάβης, έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούνται νέες τεχνικές. Η οπτικη συνεκτική τομογραφία (OCT) είναι μια ενδοαγγειακή τεχνική η οποία παρέχει μοναδική λεπτομέρεια στην ανάλυση των αγγειακών δομών, ωστόσο εώς ένα περιορισμένο βάθος μέσα στο αγγειακό τοίχωμα, 0,5-2mm. Επιτρέπει την αναγνώριση της ευαίσθητης αθηρωματικής πλάκας και του ερυθρού και λευκού θρόμβου και με βάση τις ευρωπαικές κατευθυντήριες οδηγίες του 2014 για την επαναιμάτωση έχει ένδειξη ΙIa C στην αναγνώριση επιπλοκών μετά την τοποθέτηση της μεταλικής ενδοπρόθεσης (stent) και ενδειξη IIb C στην βελτιστοποίηση της εναπόθεσης του stent. Η χρήση της μεθόδου στην απεικόνιση του LM έχει αρχίσει να κερδίζει έδαφος και τελευταίες μελέτες υποστηρίζουν την δυνατότητα της OCT να αξιολογεί τις μη στομιακές βλάβες του LM. Ωστόσο οι ερευνητές παραμένουν διστακτικοί όσον αφορα την απεικόνιση των στομιακών βλαβών. Επιπλέον δεν έχει βρεθεί αποδεκτή τιμή ελάχιστης διαμέτρου ή περιοχής του αγγείου που να αντιστοιχεί σε λειτουργικά σημαντική στένωση του LM. Το γεγονός οτι η απεικόνιση του LM μπορεί να γίνει με απόσυρση του καθετήρα απο τα δύο θυγατρικά αγγεία είτε απο τον πρόσθιο κατιόντα (LAD) είτε απο την περισπωμένη αρτηρία (LCX) ανάλογα με τις προτιμήσεις του χειριστή και με την δυνατότητα προώθησης του καθετήρα OCT , θέτει το ερώτημα αν οι μετρήσεις ανάμεσα στα δύο θυγατρικά αγγεία διαφέρουν ή έιναι παρόμοιες.
Σκοπός της μονοκεντρικής μας μελέτης ήταν να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα. Συμπερλήφθησαν 51 ασθενείς με νόσο του LM (20-70% στένωση αγγειογραφικά εκτιμώμενη) στους οποίους διενεργήθη απεικόνιση του LM με FD-OCT κάνοντας διπλή απόσυρση και από τα δύο θυγατρικά αγγεία. Σε κάθε απόσυρση έγιναν οι κάτωθι μετρήσεις : μήκος LM, μήκος της βλάβης, επιφάνεια αναφοράς του αυλού (RLA), διάμετρος αναφοράς του αυλού (RLD), ελάχιστη διάμετρος του αυλού (MLD) και ελάχιστη επιφάνεια του αυλού (MLA). Σκοπός της μελέτης ήταν να αποδείξουμε οτι οι μετρήσεις ήταν παρόμοιες, είτε δηλαδη κάνοντας τις μετρήσεις με απόσυρση του καθετήρα από τον LAD είτε απο LCX. Ο συντελεστής ενδοσυσχέτισης (ICC) έδειξε εξαιρετική αναπαραγωγιμότητα (ICC>0,8) των μετρήσεων (μήκος LM, μήκος βλάβης, RLA και RLD) κατα την απόσυρση από τον LAD και την απόσυρση από την LCX και παρότι υπήρξε ενδιάμεσος βαθμό συσχέτισης των μετρήσεων (ICC 0,5-0,8) για τις μετρήσεις σε μικρότερες διαμέτρους ή περιοχές (MLA,MLD), δεν κατεγράφησαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στις μέσες τιμές των μετρήσεων (p >0,05). Υπήρχε άμεση συσχέτιση και καλή συμφωνία σε όλες τις μετρήσεις με απόσυρση απο τον LAD και την LCX : MLA ( r=0,691, p<0.01 ), MLD ( r=0,511, p<0,01 ) , RLA ( r=0,946, p<0,01 ), RLD (r=0,932, p<0,01 ), του μηκους του στελέχους (r=0,817, p<0.01 ) και του μηκους της βλαβης (r=0,933, p<0,01). Συμπερασματικά η αξιόλόγηση του LM με την μέθοδο της FD-OCT μπορεί να γίνει είτε από τον LAD είτε από την LCX χωρίς να υπάρχει στατιστικά σημαντική διαφορά που να επηρρεάζει τις κλινικές αποφάσεις. Λόγω του μικρού δείγματος ασθενών θα πρέπει να γίνουν περαιτέρω μελέτες για να μπορέσουν να υποστηριχθούν τα αποτελέσματα.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Οπτική συνεκτική τομογραφία, Νόσος στελέχους, Αποσύρσεις από τα θυγατρικά αγγεία
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
54
Αριθμός σελίδων:
52
Stergiouli Ifigenia Master.pdf (1 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο