Αντιδράσεις Υπερευαισθησίας σε μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ): Αλλεργιολογική προσέγγιση και αξιολόγηση κλινικών δεδομένων

Διπλωματική Εργασία uoadl:2777742 469 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Εφαρμογές της Βιολογίας στην Ιατρική
Βιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών
Ημερομηνία κατάθεσης:
2018-07-10
Έτος εκπόνησης:
2018
Συγγραφέας:
Στρίκου Φλώρα
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Αικατερίνη Τυλιγάδα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ιατρική ΕΚΠΑ Εργαστήριο Φαρμακολογίας
Ουρανία Τσιτσιλώνη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ανοσολογίας, Τμήμα Βιολογίας ΕΚΠΑ
Ιορδάνης Μουρούζης, Επίκουρος Καθηγητής Φαρμακολογίας, Ιατρική ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Αντιδράσεις Υπερευαισθησίας σε μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ): Αλλεργιολογική προσέγγιση και αξιολόγηση κλινικών δεδομένων
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Αντιδράσεις Υπερευαισθησίας σε μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ): Αλλεργιολογική προσέγγιση και αξιολόγηση κλινικών δεδομένων
Περίληψη:
Σκοπός αυτής της αναλυτικής αναδρομικής μελέτης παρατήρησης ήταν
η αξιολόγηση ενός αρχειακού υλικού ‘Φαρμακευτικής Αλλεργίας’ που
περιείχε στοιχεία αναφερόμενων αντιδράσεων υπερευαισθησίας σε
φάρμακα (DHRs), οι οποίες είχαν καταγραφεί κατά τα έτη 2007-2016
στη Μονάδα Αλλεργιολογίας τριτοβάθμιου νοσοκομείου των Αθηνών.
Κύριος στόχος της εργασίας ήταν η ανάδειξη συσχετίσεων μεταξύ του
ατομικού ιστορικού ασθενών με DHRs σε μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη
φάρμακα (ΜΣΑΦ) ή την παρακεταμόλη, των χαρακτηριστικών της
αντίδρασης και του ενοχοποιούμενου φαρμάκου. Η ανάλυση και
επεξεργασία των δεδομένων έγινε με το πρόγραμμα IBM SPSS σε ένα
μερικώς κανονικοποιημένο υποσύνολο του αρχικού υλικού που
περιελάμβανε δεδομένα από 112 ενήλικες ασθενείς και ορίστηκε ως
‘Αρχείο Αντιδράσεων Υπερευαισθησίας στα ΜΣΑΦ’. Λόγω της
αναδρομικής επεξεργασίας των στοιχείων δεν κατέστη δυνατή η
αποφυγή συστηματικών σφαλμάτων οδηγιών, σχεδιασμού,
εξειδίκευσης, διαφορικής και/ή μερικής επιβεβαίωσης καθώς και η
επίδραση Hawthorne. Από τα 18 ενοχοποιούμενα φάρμακα, το
ακετυλοσαλικυλικό οξύ, το μεφαιναμικό οξύ, η δικλοφενάκη και η
παρακεταμόλη αναφερόταν πιο συχνά ως αιτία των DHRs, η
πλειονότητα των οποίων αναφέρθηκε από γυναίκες. Οι DHRs
εκδηλώθηκαν κυρίως από το δέρμα ή ως αναφυλακτικές αντιδράσεις.
Στις περισσότερες περιπτώσεις τα συμπτώματα εμφανίστηκαν κατά την
πρώτη ημέρα της φαρμακευτικής αγωγής, εντός 1 ώρας από τη λήψη
του φαρμάκου και είχαν διάρκεια έως 24 ώρες. Κυρίως άμεσου τύπου
DHRs αναφέρθηκαν μετά τη λήψη παρακεταμόλης, μεφαιναμικού
οξέος, ακετυλοσαλικυλικού οξέος, ιβουπροφαίνης και ετορικοξίμπης,
ενώ οι DHRs στις οξικάμες εκδηλώθηκαν κυρίως ως επιβραδυνόμενου
τύπου αντιδράσεις. Τα αποτελέσματα της εργασίας αποτελούν τη βάση
για τον σχεδιασμό πιο ολοκληρωμένων και εκτενών μελετών που
στοχεύουν στην αξιόπιστη διερεύνηση των μηχανισμών που διέπουν τις
DHRs στα ΜΣΑΦ και την παρακεταμόλη.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λοιπές θεματικές κατηγορίες:
Βιολογία
Ιατρική
Λέξεις-κλειδιά:
Αντιδράσεις υπερευαισθησίας, κλινικά δεδομένα, Μη Στεροειδή Αντιφλεγμονώδη Φάρμακα, ΜΣΑΦ, φαρμακευτική αλλεργία
Ευρετήριο:
Ναι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
2
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
105
Αριθμός σελίδων:
123