Νευροβιολογία της Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητας

Διπλωματική Εργασία uoadl:2778516 346 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Τομέας Βασικών Ιατρικών Επιστημών
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2018-07-13
Έτος εκπόνησης:
2018
Συγγραφέας:
Αγγέλη Ελένη
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Ελισάβετ Τζόνσον, Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Γεώργιος Χρούσος, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Παναγιώτα Περβανίδου, Επίκουρη Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Αντώνιος Μαζαράκης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Θεόδωρος Τρουπἠς, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Πιάγκου Μαρία, Επίκουρη Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Δάλλα Χριστίνα, Επίκουρη Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Νευροβιολογία της Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητας
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Νευροβιολογία της Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητας
Περίληψη:
Υπάρχουν αυξανόμενες ενδείξεις για δυσλειτουργία του συστήματος του στρες σε άτομα με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχή- Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ). Το σύστημα του στρες περιλαμβάνει νευροανατομικές και λειτουργικές
συνιστώσες που συνεργάζονται για την διατήρηση της ομοιόστασης. Τα κύρια μέρη του είναι ο άξονας υποθαλάμου-υπόφυσης επινεφριδίων (ΥΥΕ) και το
συμπαθητικό νευρικό σύστημα (ΣΝΣ). Καθώς η δραστηριότητα του
συστήματος του στρες χαρακτηρίζεται από ημερήσια διακύμανση, επιδιώξαμε
να περιγράψουμε ταυτόχρονα τους ημερήσιους ρυθμούς λειτουργίας τόσο του άξονα ΥΥΕ όσο και του ΣΝΣ σε παιδιά με ΔΕΠΥ και σε ομάδα ελέγχου. Επιπλέον, επιχειρήσαμε να διερευνήσουμε την απάντηση του συστήματος του στρες σε ένα στρεσσογόνο γεγονός, τη φλεβοκέντηση, και στις δύο ομάδες.
Εξήντα δύο παιδιά προεφηβικής ηλικίας με ΔΕΠΥ συνδυασμένου (ΔΕΠΥ-Σ) ή απρόσεκτου τύπου (ΔΕΠΥ-Α) και 40 παιδιά τυπικής ανάπτυξης παρείχαν δείγματα σιέλου σε έξι συγκεκριμένα χρονικά σημεία κατά την διάρκεια μιας ημέρας, καθώς και πριν και 10 λεπτά μετά από προγραμματισμένη πρωινή
φλεβοκέντηση. Η κορτιζόλη και η α-αμυλάση σιέλου επελέγησαν ως αξιόπιστοι μη επεμβατικοί βιοδείκτες για τη λειτουργία του άξονα ΥΥΕ και του ΣΝΣ και οι
συγκεντρώσεις τους μετρήθηκαν στα ληφθέντα δείγματα. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα παιδιά με ΔΕΠΥ-Σ είχαν χαμηλότερες τιμές κορτιζόλης σε σχέση με τα παιδιά τυπικής ανάπτυξης, τόσο 30 λεπτά μετά την αφύπνιση όσο και στις 18:00 (p= 0,002 και p = 0,018 αντίστοιχα), καθώς και χαμηλότερες τιμές CAR και AUCi (p = 0,004 και p = 0,001, αντίστοιχα). Επίσης, η μέση τιμή CAR και η AUCi κορτιζόλης ήταν χαμηλότερες σε παιδιά με ΔΕΠΥ-Α σε σχέση με την ομάδα ελέγχου (p = 0,034 και p = 0,038 αντίστοιχα). Οι συγκεντρώσεις της α-αμυλάσης παρουσίασαν αύξηση με την πάροδο του χρόνου (p <0,001), η
οποία ήταν παρόμοια και στις τρεις ομάδες. Οι μεταβολές της α-αμυλάσης με την πάροδο του χρόνου συσχετίστηκαν με τις αντίστοιχες μεταβολές της
κορτιζόλης (p <0,001). Η φλεβοκέντηση προκάλεσε σημαντική αύξηση μόνο
στα επίπεδα α-αμυλάσης και ιδιαίτερα στην ομάδα ελέγχου (p = 0,003). Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν μερική υπολειτουργία του συστήματος του στρες σε παιδιά με ΔΕΠΥ.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής- Υπερκινητικότητας, Παιδιά, Στρες, Ημερήσιοι ρυθμοί
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
226
Αριθμός σελίδων:
174
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

Aggeli Eleni Phd.pdf
8 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.