Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Κυρίτση Ελένη, Ομότιμη Καθηγήτρια, Νοσηλευτική, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής
Βλάχου Ευγενία, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Νοσηλευτική, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής
Κουτελέκος Ιωάννης, Καθηγητής, Νοσηλευτική, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής
Περίληψη:
Εισαγωγή: H ποιότητα ζωής, που σχετίζεται με θέματα υγείας (Health Related Quality of Life HRQOL) αποτελεί τα τελευταία χρόνια πεδίο εκτενούς έρευνας για τους επαγγελματίες υγείας. Η αξιολόγηση της ποιότητας ζωής των παιδιών και εφήβων άρχισε να εκτιμάται αργότερα από αυτής των ενηλίκων μόλις τη δεκαετία του 1980. Η παιδική και εφηβική ηλικία αποτελούν περιόδους ταχείας φυσικής, διανοητικής, και κοινωνικής ανάπτυξης και τα εργαλεία για τη μέτρηση της ποιότητας της ζωής πρέπει να δίνουν προσοχή στις δυναμικές αναπτυξιακές αλλαγές μιας δεδομένης χρονικής περιόδου. Τα παιδιά και οι γονείς τους μπορεί να διαφέρουν στην κατανόηση και την αντίληψή τους για την ασθένεια και τη θεραπεία για αυτό η ποιότητα ζωής των παιδιών πρέπει να συνεκτιμάται με αυτή που έχουν οι γονείς τους για αυτά.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η εκτίμηση της ποιότητας ζωής των παιδιών με σακχαρώδη διαβήτη (Σ.Δ.) και η σύγκρισή της με την αντίληψη που έχουν οι γονείς τους για την ποιότητα ζωής αυτών.
Υλικό και Μέθοδος: Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 54 παιδιά ηλικίας 8-18 ετών με Σ.Δ. και 54 γονείς. Τα στοιχεία συλλέχθηκαν με τη συμπλήρωση του ερωτηματολογίου για την ποιότητα ζωής PedsQL 3.0 Type 1 Diabetes Module από τα ίδια τα παιδιά και τους γονείς τους. Εφαρμόστηκε η μη παραμετρική δοκιμασία Mann-Whitney Test και Nonparametric Correlations. Το επίπεδο σημαντικότητας τέθηκε σε <0,05.
Αποτελέσματα: Από τα 54 παιδιά του δείγματος το 53,7% ήταν κορίτσια, ενώ οι μητέρες αποτέλεσαν το 96,3%. Η ηλικία των παιδιών στο 46,3% ήταν μικρότερη των 12 ετών και 13 ετών και πάνω ήταν το 53,7%.Ο χρόνος από τη διάγνωση του διαβήτη σε ποσοστό 42,6% ήταν από 1-3 χρόνια και στο 57,4% > από 4 χρόνια. Το 75,5% χορηγούσε την ινσουλίνη με ένεση, ενώ το 24,5% με αντλία. Το 32,1% παρουσίασε υπογλυκαιμικό επεισόδιο τον τελευταίο χρόνο περισσότερες φορές από μία στο 32,1% και διαβητική κετοξέωση μία φορά στο 1,9% του δείγματος. Από τη συσχέτιση της συνολικής βαθμολογίας των διαστάσεων του PedsQL 3.0 βρέθηκε θετική συσχέτιση της βαθμολογίας των γονιών στη διάσταση που αφορά τον «διαβήτη» με τις διαστάσεις των παιδιών που αφορούν, τον «διαβήτη», p=0,004, τη «θεραπεία Ι», p=0,004, και τη «θεραπεία ΙΙ», p=0,003. Η διάσταση «θεραπεία Ι» των γονιών με τις διαστάσεις του παιδιού «θεραπεία Ι» p<0,001,και «θεραπεία ΙΙ», p=0,003. Η διάσταση «θεραπεία ΙΙ» των γονιών με τις διαστάσεις του παιδιού που αφορά τον «διαβήτη», p=0,002, τη «θεραπεία Ι» p<0,001, τη «θεραπεία ΙΙ» p<0,001, και την επικοινωνία, p=0,002. Η διάσταση «ανησυχίες» των γονιών με τις διαστάσεις του παιδιού που αφορά τον «διαβήτη», p=0,003, τις «ανησυχίες» p<0,001, και την επικοινωνία, p=0,005.Τέλος, η διάσταση «επικοινωνία» των γονιών με τις διαστάσεις του παιδιού που αφορά τη «θεραπεία Ι», p=0,002, τη «θεραπεία ΙΙ» p<0,001, και την «επικοινωνία», p=0,001.
Συμπέρασμα: Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι στις περισσότερες διαστάσεις του ερωτηματολογίου PedsQL 3.0 γονείς και παιδιά βιώνουν ίδια προβλήματα. Περαιτέρω μελέτες είναι απαραίτητες για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των παιδιών και των εφήβων με Σ.Δ.
