Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Τεντολούρης Νικόλαος, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Μακρυλάκης Κωνσταντίνος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Κόκκινος Αλέξανδρος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Ο σκοπός αυτής της έρευνας ήταν να αναλυθούν τα κλινικά χαρακτηριστικά ενός δείγματος διαβητικών ασθενών που εξετάσθηκαν στο διαβητολογικό ιατρείο του Γενικού Νομαρχιακού Νοσοκομείου Χαλκίδας και να δημιουργηθούν πιθανές σχέσεις μεταξύ της νόσου και της ύπαρξης ή όχι μακροαγγειακών και μικροαγγειακών επιπλοκών που οφείλονται στον ΣΔ, χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα όχι μόνο ποιοτικές μεταβλητές όπως το φύλο, το οικογενειακό ιστορικό και τον τρόπο ζωής (διατροφή, άθληση, κάπνισμα), αλλά και αντίστοιχες ποσοτικές όπως την ηλικία, τους δείκτες BMI και Hba1c, καθώς και την χρονική διάρκεια του ΣΔ. Στη μελέτη έλαβαν μέρος συνολικά 280 ασθενείς, ηλικίας από 25 έως 92 ετών, με μια χρονική διάρκεια διαβήτη που κυμαίνεται από 3 μήνες έως και 50 χρόνια.
Συγκεκριμένα δημιουργήθηκε μια περιγραφική και συγκριτική μελέτη, η οποία περιλάμβανε τυχαίο δείγμα διαβητικών ασθενών που ανήκαν σε όλους τους τύπους διαβήτη (τύπου Ι, τύπου ΙΙ, άλλοι τύποι), έτσι ώστε τα συμπεράσματα της εν λόγω μελέτης, να είναι αντιπροσωπευτικά για όλο γενικά τον διαβητικό πληθυσμό. Η μελέτη πραγματοποιήθηκε μέσω της συμπλήρωσης ενός ερωτηματολογίου εκ μέρους των ασθενών, το οποίο ήταν ανώνυμο, ενώ όλα τα άτομα τα οποία έλαβαν μέρος στην εν λόγω μελέτη συμμετείχαν οικειοθελώς. Το ερωτηματολόγιο περιλάμβανε δύο μέρη, το γενικό και το ειδικό μέρος. Οι πληροφορίες που συλλέχθηκαν υποβλήθηκαν σε ποσοτική έρευνα, χρησιμοποιώντας ένα ενιαίο cross-sectional σχεδιασμό, για να ανιχνευτούν διάφορες υποθέσεις και να εξεταστούν συγκεκριμένες σχέσεις.
Τα σημαντικότερα αποτελέσματα της μελέτης είναι τα εξής:
• Η πλειοψηφία των ασθενών (93.2%) έπασχε από ΣΔ τύπου 2.
• Στο 76.4% των ασθενών ανιχνεύτηκε οικογενειακό ιστορικό σακχαρώδη διαβήτη.
• 87.5% των ασθενών έπασχε από δυσλιπιδαιμία, ενώ 84.3% από αρτηριακή υπέρταση.
• 66.1% των ασθενών που ακολουθούσαν διατροφικές συνήθειες κατάλληλες για διαβητικούς ασθενείς εμφάνισαν σημαντική μείωση της Hba1c.
• Το 64.6% των ασθενών που ανέφεραν μέτρια σωματική δραστηριότητα κυρίως δηλαδή περπάτημα 1-3 φορές εβδομαδιαίως, εμφάνισε σημαντική βελτίωση του δείκτη BMI.
• Ποσοστό ασθενών 53.5% (n=53) που δεν είχαν στο ημερήσιο πρόγραμμα τους κανένα είδος αθλητικής άσκησης, εμφάνισαν επιπλοκές του ΣΔ. Σε αντιδιαστολή, το 69.5% (n=105) των ασθενών που περπατούσαν τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα, δεν εμφάνισαν καμία επιπλοκή.
• Το 53.0% (n=71) των ανδρών εμφάνισαν επιπλοκές, έναντι του 39.7% (n=58) των γυναικών.
• 26.78% των ασθενών έπασχε από στεφανιαία νόσο, που αποτελεί τη συχνότερη επιπλοκή.
• 4.26% των ασθενών έχει υποστεί κάποιο ΑΕΕ.
• 5% του δείγματος μας παρουσιάζει ΠΑ.
• 6.78% νοσεί από χρόνια νεφρική νόσο ΧΝΝ.
• 5.35% πάσχει από περιφερική νευροπάθεια.
• 9.64% παρουσιάζει διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια.
• 5% πάσχει από διαβητικό πόδι.
• Σε ποσοστό 7.85% ανιχνεύτηκε συνδυασμός επιπλοκών.
• το 82.2% των ασθενών που εμφάνισαν επιπλοκές είχαν ένα τουλάχιστον μέλος της οικογένειας τους με ιστορικό ΣΔ.
• Αύξηση της ηλικίας του ασθενούς αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης επιπλοκών.
• Η αύξηση της ηλικίας έναρξης του ΣΔ μειώνει σημαντικά το ποσοστό εμφάνισης επιπλοκών ΣΔ.
Λέξεις-κλειδιά:
Σακχαρώδης διαβήτης, Μικροαγγειακές επιπλοκές, Μακροαγγειακές επιπλοκές, Νοσοκομείο Χαλκίδας
