Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Νικόλαος Τεντολούρης, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Κωνσταντίνος Μακρυλάκης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Αλέξανδρος Κόκκινος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Ο Σακχαρώδης Διαβήτης είναι η διαταραχή του μεταβολισμού των υδατανθράκων, λιπών και πρωτεϊνών, η οποία οφείλεται σε έλλειψη ινσουλίνης με κύρια έκφρασή της την αύξηση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα. Διακρίνεται σε Σ.Δ τύπου 1, τύπου 2, κύησης και άλλους. Παγκοσμίως ο Σ.Δ είναι η 12η αιτία θανάτου πιθανότατα λόγω των επιπλοκών του. Οι συνήθεις χρόνιες επιπλοκές του διακρίνονται σε μακροαγγειακές και μικροαγγειακές. Προκαλεί βέβαια και ορισμένες ασυνήθεις επιπλοκές όπως άνοια, οστεοπόρωση, βαρηκοΐα, άπνοια ύπνου, ψυχιατρικές διαταραχές, περιοδοντίτιδα και μεταξύ αυτών και καρκίνο.
Παρόλα αυτά δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο αν η σχέση του Σ.Δ και του καρκίνου είναι άμεση λόγω υπεργλυκαιμίας, υπερινσουλιναιμίας και χρόνιας φλεγμονής ή έμμεση λόγω κοινών παραγόντων κινδύνου όπως είναι η ηλικία, το φύλο, η παχυσαρκία, η καθιστική ζωή, η διατροφή, το κάπνισμα και το αλκοόλ.
Αποτελέσματα μελετών και μετα-αναλύσεων δείχνουν ότι ο Σ.Δ αποτελεί επιβαρυντικό παράγοντα για καρκίνο του παγκρέατος, ήπατος, ενδομητρίου, ορθοκολικό, μαστού και ουροδόχου κύστεως ενώ με τα μέχρι τώρα δεδομένα φαίνεται να προστατεύει από τον καρκίνο του προστάτη.
Τέλος, αξιοσημείωτο πεδίο μελέτης αποτελεί η επίδραση των αντιδιαβητικών φαρμάκων στην επίπτωση και θνητότητα του καρκίνου. Τα δεδομένα που έχουμε στην διάθεσή μας είναι αντικρουόμενα και σε αρκετές περιπτώσεις αμφισβητούμενα όσον αφορά τις σουλφονυλουρίες, τους DPP-4 αναστολείς, τους GLP- 1 αγωνιστές, τους SGLT2 αναστολείς και τις ινσουλίνες ενώ τα αποτελέσματα είναι λίγο πιο ξεκάθαρα για την μετφορμίνη, που ασκεί προστατευτική δράση και ως προς την εμφάνιση αλλά και την θνητότητα του καρκίνου, και την πιογλιταζόνη, που φαίνεται να αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο ουροδόχου κύστεως.
Λέξεις-κλειδιά:
Σακχαρώδης, Διαβήτης, Καρκίνος, Επιπλοκές, Κίνδυνος
