Μονάδα:
Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και ΑθλητισμούΒιβλιοθήκη Σχολής Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού
Ημερομηνία κατάθεσης:
2018-10-25
Συγγραφέας:
ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Ελισσάβετ Ρουσάνογλου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Αθλητικής Βιομηχανικής, Τομέας Αθλητιατρικής και Βιολογίας της Άσκησης, Σχολή Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών,
Πρωτότυπος Τίτλος:
Συγκριτική Ανασκόπηση Μεθόδων Άσκησης ως προς τη Διαχείριση του Οσφυϊκού Πόνου
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Συγκριτική Ανασκόπηση Μεθόδων Άσκησης ως προς τη Διαχείριση του Οσφυϊκού Πόνου
Περίληψη:
Ο οσφυϊκός πόνος αποτελεί μία από τις πιο κοινές δυσλειτουργίες παγκοσμίως και είναι ανάμεσα στις 10 πιο επικρατέστερες παθήσεις που ευθύνονται για τις περισσότερες από τις συνολικές ημέρες ή χρόνια ζωής που χάνονται λόγω δυσλειτουργίας ή ασθένειας ή πρόωρου θανάτου. Παγκοσμίως, έχει υπολογιστεί πως το 80℅ του πληθυσμού έχει υποστεί οσφυϊκό πόνο κάποια στιγμή στη ζωή τους. Το μεγαλύτερο ποσοστό των περιπτώσεων του οσφυϊκού πόνου ανήκουν στη κατηγορία του μη-ειδικού πόνου, η αιτία του οποίου δεν έχει ξεκάθαρη αιτία. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για τη αντιμετώπιση και τη διαχείριση του οσφυϊκού πόνου ποικίλλουν ανάλογα με το τύπο και την αιτία του πόνου, και περιλαμβάνουν φαρμακευτικές αγωγές, γνωσιακές-συμπεριφοριστικές θεραπείες, φυσικοθεραπείες και σωματική άσκηση. Στην περίπτωση όπου η αιτία δεν έχει διασαφηνιστεί, η θεραπεία εστιάζει στη εξάλειψη των συμπτωμάτων. Οι στόχοι της θεραπείας εστιάζουν στη μείωση του πόνου, τη βελτίωση της ποιότητας ζωής, και τη μείωση της δυσλειτουργίας. Η σωματική άσκηση φαίνεται να βοηθά μόνο στην περίπτωση του χρόνιου οσφυϊκού πόνου, δηλαδή του πόνου που έχει διάρκεια περισσότερο από 3 μήνες. Κάποιες μέθοδοι άσκησης είναι πιο δημοφιλείς έναντι άλλων, και προτείνονται συχνότερα από φυσικοθεραπευτές, γιατρούς ακόμα και διεθνώς αναγνωρισμένους οργανισμούς υγείας. Σκοπός αυτής της εργασίας είναι η συγκριτική ανασκοπική διερεύνηση της αποτελεσματικότητας των πιο δημοφιλών μεθόδων άσκησης ως προς τη διαχείριση του οσφυϊκού πόνου. Για το σκοπό αυτό έγινε ανασκόπηση σε βάσεις δεδομένων επιστημονικών δημοσιεύσεων (Pubmed, Google Scholar) αλλά και στον ηλεκτρονικό διαδικτυακό τύπο.
Οι επικρατέστερες μέθοδοι διαχείρισης του οσφυϊκού πόνου είναι ο συνδυασμός ασκήσεων ευκαμψίας με ασκήσεις σταθεροποίησης και ενδυνάμωσης του κορμού, οι ασκήσεις κινητικού ελέγχου, η μέθοδος Pilates και το σύστημα της Υoga. Παρά το μεγάλο αριθμό των σχετικών ερευνητικών εργασιών όσον αφορά αυτές τις μεθόδους, οι σημαντικοί περιορισμοί στη μεθοδολογία τους και η έλλειψη ικανοποιητικού αριθμού ερευνών που να συγκρίνουν περισσότερες μεθόδους οδηγούν τελικά στην αμφισβήτηση της ύπαρξης της πιο αποτελεσματικής μεθόδου άσκησης για τον οσφυϊκό πόνο και καθιστά αναγκαία την διεξαγωγή ερευνών υψηλότερης ποιότητας ώστε να μπορούν να υπάρξουν τελικά συμπεράσματα. Το μόνο σίγουρο μέχρι σήμερα είναι πως ανεξάρτητα από το είδος άσκησης που θα επιλέξει κανείς, η ύπαρξη φυσικής δραστηριότητας συμβάλλει θετικά στη διαχείριση του οσφυϊκού πόνου συγκριτικά με την απουσία της, αρκεί αυτή να γίνεται με κατάλληλη στόχευση, να εφαρμόζεται προοδευτικά και με ίσως καλύτερα αποτελέσματα όταν πραγματοποιείται υπό την επίβλεψη ατόμου εξειδικευμένου στη σωματική άσκηση.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Εκπαίδευση – Αθλητισμός
Λέξεις-κλειδιά:
οσφυϊκός πόνος, πόνος, άσκηση και οσφυϊκός πόνος, μέθοδοι άσκησης για οσφυϊκό πόνο, pilates για οσφυϊκό πόνο, yoga για οσφυϊκό πόνο
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
97
