Μονάδα:
Κατεύθυνση Ιστορία της Νεότερης ΤέχνηςΒιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2018-11-07
Συγγραφέας:
Στάικου Ελένη
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Δημήτρης Παυλόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Ευθυμία Μαυρομιχάλη, Επίκουρη Καθηγήτρια Ιστορίας της Τέχνης του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Έλενα Χαμαλίδου, Επίκουρη Καθηγήτρια Ιστορίας της Τέχνης του Τμήματος Τεχνών Ήχου και Εικόνας του Ιονίου Πανεπιστημίου.
Πρωτότυπος Τίτλος:
Το τεχνητό φως στη μεταπολεμική τέχνη - Εκδοχές και προεκτάσεις
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Το τεχνητό φως στη μεταπολεμική τέχνη - Εκδοχές και προεκτάσεις
Περίληψη:
Θέμα της μεταπτυχιακής διπλωματικής εργασίας είναι η περίπτωση του τεχνητού φωτός. Μελετώνται παραδείγματα σύγχρονων καλλιτεχνών και ακολουθεί η θεωρητική ανάλυση του τεχνητού φωτός υπό το πρίσμα της φαινομενολογίας. Αρχικά παρατίθεται κεφάλαιο με την ιστορία του τεχνητού φωτός, από τις πρώτες εκφάνσεις φωτισμού έως την ανακάλυψη του ηλεκτρισμού. Το φως ωστόσο αποτελεί μείζον ζήτημα και στην τέχνη. Γι' αυτό τον λόγο συντίθεται κεφάλαιο στο οποίο παρουσιάζονται συνοπτικά ο ρόλος και η συμβολή του φωτός σε διάφορα καλλιτεχνικά κινήματα. Έπεται το ιστορικό πλαίσιο το οποίο ενσωματώνει τους καλλιτέχνες οι οποίοι καταγίνονται αμιγώς με εκδοχές του τεχνητού φωτισμού στην τέχνη τους. Πρόκειται για έντεκα καλλιτέχνες ξένους και Έλληνες οι οποίοι χρησιμοποιούν, καθένας με τον δικό του τρόπο το τεχνητό φως, με διαφορετικά μεταξύ τους αποτελέσματα. Αυτά τα αποτελέσματα κινούνται μεταξύ μινιμαλισμού, εννοιολογικής τέχνης αλλά εμπεριέχουν στοιχεία και πολλών άλλων ρευμάτων. Ακόμη η ποικιλία στην έκφραση καθίσταται εμφανής και από την ποικιλία των ειδών τεχνητού φωτισμού. Ορισμένα από αυτά είναι το neon, τα LED κ.α. Ωστόσο, η προσέγγιση κάθε καλλιτέχνη διαφέρει και ως προς τον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται το αντικείμενο. Για παράδειγμα ορισμένοι καλλιτέχνες αντιμετωπίζουν τις κατασκευές με τεχνητό φως σε μια διάσταση γλυπτού-έργου τέχνης ενώ άλλοι τις διευρύνουν στον χώρο, καταλήγοντας σε μια περισσότερο αρχιτεκτονική ή χωροταξική σύλληψη. Μετά την παράθεση των καλλιτεχνών και των έργων τους ακολουθεί η ερμηνεία βάσει φαινομενολογίας. Αναλύεται το τεχνητό φως και τα παράγωγά του, κυρίως μέσα από την προσέγγιση του Γάλλου φιλοσόφου Maurice Merleau-Ponty. Κεντρικός άξονας εν προκειμένω είναι ο συνδυασμός φωτός, χώρου και ατόμου, η ανάμειξη δηλαδή αυτών των τριών παραγόντων: η επίδραση του τεχνητού φωτισμού στο χώρου, η εκ νέου διαμόρφωσή του μέσα από το φως αλλά και η πρόσληψη των νέων δεδομένων από τον θεατή. Η αίσθηση και η πραγματική έννοια του ρήματος αισθάνομαι, όπως αναλύεται στην φαινομενολογία, είναι ο μόνος δίαυλος επικοινωνίας και αφομοίωσης των καινούριων εντυπώσεων οι οποίες δημιουργούνται από το φως. Η μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία ολοκληρώνεται με το κεφάλαιο των συμπερασμάτων στο οποίο συνοψίζονται σημαντικά σημεία της μελέτης, η γενική και ειδική βιβλιογραφία και το ευρετήριο των ονομάτων προσώπων που έχουν αναφερθεί σε όλο το εύρος της εργασίας. Οι εικόνες είναι η τελική ενότητα στην οποία παρατίθεται το σχετικό εικονογραφικό υλικό από τα έργα των καλλιτεχνών οι οποίοι αναλύονται στην παρούσα εργασία.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Καλές Τέχνες - Ψυχαγωγία
Λέξεις-κλειδιά:
τεχνητό φως, καλλιτέχνες, εννοιολογική τέχνη, μινιμαλισμός, χρώμα, αίσθηση
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
2
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
58
