Η επίδραση της σενθακίνης με υδροξυ-αιθυλάμυλο στην αντιμετώπιση της αιμορραγικής καταπληξίας σε νεαρά χοιρίδια

Διδακτορική Διατριβή uoadl:2819910 405 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Τομέας Υγείας - Μητέρας - Παιδιού
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2018-11-21
Έτος εκπόνησης:
2018
Συγγραφέας:
Κοντούλη Ζηναΐς
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Χρυσούλα Στάικου, Αν. Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Χρυσούλα Μπακούλα, Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Νικολέττα Ιακωβίδου, Αν. Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Αθανασία Τσαρουχά, Επ. Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Θεοδώρα Μπούτσικου, Επ. Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Γεώργιος Καπαρός, Επ. Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Θεόδωρος Ξάνθος, Καθηγητής, Ιατρική, Πανεπιστήμιο Κύπρου
Πρωτότυπος Τίτλος:
Η επίδραση της σενθακίνης με υδροξυ-αιθυλάμυλο στην αντιμετώπιση της αιμορραγικής καταπληξίας σε νεαρά χοιρίδια
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Η επίδραση της σενθακίνης με υδροξυ-αιθυλάμυλο στην αντιμετώπιση της αιμορραγικής καταπληξίας σε νεαρά χοιρίδια
Περίληψη:
Εισαγωγή: Η θεραπεία του αιμορραγικού σοκ περιλαμβάνει χορήγηση υγρών και τα κολλοειδή υγρά έχουν αποδειχτεί τέσσερις με πέντε φορές πιο δραστικά στο να εκπτύσουν τον ενδαγγειακό όγκο.
Στόχος της μελέτης αυτής είναι να διερευνήσουμε τη δράση της σενθακίνης σε συνδυασμό με κολλοειδές διάλυμα 6% hydroxyethyl starch 130/0.4 (HES 130/0.4) σε χοίρειο μοντέλο αιμορραγικής καταπληξίας.
Υλικό και Μέθοδοι: Η μελέτη αποτελεί τυχαιοποιημένη πειραματική μελέτη.
Πραγματοποιήθηκε σε ερευνητικό κέντρο (ELPEN). Τα χοίρεια μοντέλα που συμπεριελήφθησαν στην παρούσα μελέτη ήταν είκοσι. Οι φάσεις του ερευνητικού πρωτοκόλλου ήταν έξι: η σταθεροποίηση, η πρόκληση αιμορραγίας, η συντήρηση, η
αναζωογόνηση, η ωριαία παρατήρηση και η 24ωρη παρακολούθηση. Σε όλα τα ζώα
προκλήθηκε οξεία αιμορραγία έως ότου η μέση αορτική πίεση (ΜΑΠ) να μειωθεί
στα40-45mmHg. Είκοσι από αυτά τυχαιοποιήθηκαν σε δύο επιμέρους ομάδες των δέκα,
την ομάδα ελέγχου και την ομάδα σενθακίνης, η οποία έλαβε την σενθακίνη σε δόση
0,015mg/kg κατά τη φάση της αναζωογόνησης.
Σε όλα τα ζώα χορηγήθηκε κολλοειδές διάλυμα 6% hydroxyethylstarch 130/0.4 ( HES
130/0.4) κατά την φάση της αναζωογόνησης έως ότου η ΜΑΠ επανέλθει στο 90% της
αρχικής.
Αποτελέσματα: Ενώ δεν είχε διαφορά ο όγκος των υγρών που χορηγήσαμε στις δύο
ομάδες κατά την αναζωογόνηση (Group CO: 512±37 mL, Group CC: 389±41 mL,
p=0.204), ο χρόνος που χρειάστηκε για να πετύχουμε την 90% της αρχικής ΜΑΠ είχε
διαφορά (13.7±0.4min vs 19.6±0.84min,p=0.012). Κατά τη διάρκεια της
αναζωoγόνησης υπάρχει σημαντικά στατιστική διαφορά στην αύξηση της αρτηριακής
πίεσης (75.2±1.6 mmHg vs 89.8±2.1 mmHg, p=0.02) μεταξύ των δύο ομάδων.
Μεγάλη επίσης διαφορά υπάρχει μεταξύ των δύο ομάδων κατά τη διάρκεια της
παρατήρησης όσον αφορά τις συστηματικές περιφερικές αντιστάσεις
(1109±32.65vs774.6±21.82dyn.s/cm5,p=0.039) και την καρδιακή παροχή
(5.82±0.31vs6.9±0.78 L/min, p=0.027).
Δύο ζώα στην ομάδα ελέγχου και 7 στην ομάδα της σενθακίνης επιβίωσαν 24 ώρες
μετά την αναζωογόνηση (p=0.008).
Τέλος υπήρχε διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων όσον αφορά τον λόγο wet/dry weight
ratio στον πνεύμονα(4.8±1.6 vs 3.08±0.6, p<0.001).
Συμπέρασμα: Η προσθήκη σενθακίνης σε κολλοειδές διάλυμα HES130/0.4 που
χορηγείται στη φάση της αναζωογόνησης βελτιώνει σημαντικά την επιβίωση και
αυξάνει την καρδιακή παροχή και την μέση αρτηριακή πίεση σε μικρότερο χρόνο.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Αιμορραγία, Αιμορραγικό σοκ, Σενθακίνη, Κολλοειδές, Επιβίωση
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
231
Αριθμός σελίδων:
148
DIATRIVI TELIKO TELIKO KONTOULI.pdf (20 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο