Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Τούτουζας Κωνσταντίνος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Κυρίτση Ελένη, Ομότιμη Καθηγήτρια, Νοσηλευτική, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής
Τούσουλης Δημήτριος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Εισαγωγή: Σήμερα η κατάλυση με υψίσυχνο ρεύμα, μετά από 20 και πλέον χρόνια στη θεραπευτική των αρρυθμιών, έχει αντικαταστήσει τη φαρμακευτική αντι-αρρυθμική αγωγή και έχει γίνει θεραπεία εκλογής, για μια σειρά διαφόρων ταχυκαρδιών.
Σκοπός: Σκοπός της μελέτης ήταν η διερεύνηση της έκβασης των ασθενών μετά από κατάλυση καρδιακών αρρυθμιών.
Υλικό και μέθοδος: Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 88 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε κατάλυση αρρυθμιών στο Ηλεκτροφυσιολογικό Εργαστήριο της Βιοκλινικής Αθηνών κατά τα έτη 2012-2014. Τα στοιχεία συλλέχθηκαν από το αρχείο των ασθενών του Ηλεκτροφυσιολογικού Εργαστηρίου της Βιοκλινικής Αθηνών. Για τη στατιστική ανάλυση των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πακέτο SPSS, version 22 και εφαρμόστηκε η στατιστική δοκιμασία x2-test. Το επίπεδο σημαντικότητας τέθηκε σε <0,05.
Αποτελέσματα: Από τα 88 άτομα του δείγματος το 50,0% ήταν άνδρες. Η ηλικία του δείγματος ήταν σε ποσοστό 46,6% κάτω των 50 ετών, ενώ το υπόλοιπο 53,4% πάνω από 50 ετών έως και 65 ετών. Το 36,4% των ασθενών έπασχε από κολπική μαρμαρυγή, το 45,5% από κομβική ταχυκαρδία επανεισόδου (AVNRT) και κολποκοιλιακή ταχυκαρδία επανεισόδου διαμέσου δεματίου(AVRT) και το 18,2% από κάποια άλλο είδος υπερκοιλιακής ή κοιλιακής ταχυκαρδίας.
Από τους παραπάνω το 40,8% ανέφερε κάποιο συνοδό νόσημα, όπως στεφανιαία νόσο, αρτηριακή υπέρταση, σακχαρώδη διαβήτη, καρδιακή ανεπάρκεια κ.α. Το 69,2% είχαν προβεί σε κάποιο είδος αντιμετώπισης της αρρυθμίας στο παρελθόν, και αναλυτικότερα το 63,6% είχε υποβληθεί σε φαρμακευτική αγωγή και το 36,4% σε ηλεκτρική ανάταξη.
Συχνότερα υποτροπή παρουσίασαν τα άτομα ηλικίας >50 ετών, p=0,012, τα άτομα που είχαν κολπική μαρμαρυγή, p=0,002, και οι ασθενείς με συνοδά νοσήματα, p=0,008, ενώ δε βρέθηκε συσχέτιση με το κάπνισμα p=0,218, τη χρήση αλκοόλ p=0,176, τον αριθμό τσιγάρων ημερησίως, p=0,261, τον αριθμό ποτών ημερησίως,
p=0,093, το οικογενειακό ιστορικό, p=0,073, και το χρονικό διάστημα της αρρυθμίας, p=0,494.
Συμπέρασμα: Η συχνότητα υποτροπής της αρρυθμίας σχετίζεται με την ηλικία, τα συνοδά νοσήματα, το είδος της αρρυθμίας και τον τρόπο αντιμετώπισής της στο παρελθόν. Τα ποσοστά υποτροπής και σοβαρών επιπλοκών, φαίνεται πως μειώνονται με τη πάροδο των χρόνων, χάρη στη γνώση και τη πολυετή εμπειρία των επεμβατικών ηλεκτροφυσιολόγων αλλά και στην εξέλιξη της τεχνολογίας στα συστήματα χαρτογράφησης.