Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Μαρβάκη Χριστίνα, Ομότιμη Καθηγήτρια, Νοσηλευτική, ΠΑΔΑ
Βασιλόπουλος Γεώργιος, Επίκουρος Καθηγητής, Νοσηλευτική, ΠΑΔΑ
Καπάδοχος Θεόδωρος, Λέκτορας, Νοσηλευτική, ΠΑΔΑ
Περίληψη:
Εισαγωγή: Οι ασθενείς με διατροχαντήριο κάταγμα ισχίου είναι σε υψηλό κίνδυνο για την ανάπτυξη ελκών πίεσης λόγω της παρατεταμένης ακινησίας πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη χειρουργική επέμβαση και την παρουσία άλλων παραγόντων κινδύνου, όπως κακή διατροφική κατάσταση, αυξημένη ηλικία και σακχαρώδη διαβήτη.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση της επίπτωσης των ελκών πίεσης σε ασθενείς που νοσηλεύονται με διατροχαντήριο κάταγμα ισχίου.
Μεθοδολογία: Πρόκειται για προοπτική μελέτη. Στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν ενήλικες ασθενείς που νοσηλεύτηκαν στην ορθοπεδική κλινική μεγάλου νοσοκομείου του Ν. Αττικής με διατροχαντήριο κάταγμα ισχίου. Καταγράφηκαν δημογραφικά και κλινικοεργαστηριακά δεδομένα. Η στατιστική ανάλυση των δεδομένων έγινε με το στατιστικό πρόγραμμα SPSS v. 21.
Αποτελέσματα: Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 41 ασθενείς ηλικίας 72,8±14,3 έτη. Οι περισσότεροι είχαν φυσιολογικό βάρος (55%) και σακχαρώδη διαβήτη (33,3%). Έλκος πίεσης εμφάνισαν συνολικά 34 (82,9%) ασθενείς, ενώ ιστορικό έλκους πίεσης είχαν 19 (46,3%) ασθενείς. Σε 13 (38,2%) ασθενείς, το έλκος πίεσης εμφανίστηκε την 5η ημέρα. 34 (82,9%) ασθενείς ήταν περιπατητικοί πριν το κάταγμα, ενώ με έλκος πίεσης εξήλθαν από την κλινική 24 (58,5%) ασθενείς. Η διάρκεια νοσηλείας των ασθενών ήταν 14,8±10,2 ημέρες. Οι ασθενείς που ανέπτυξαν έλκος πίεσης κατά τη διάρκεια νοσηλείας τους ήταν σημαντικά μεγαλύτερης ηλικίας (76,8±9,2 έναντι 53,3±19,1, p<0,05), είχαν σημαντικά μικρότερο δείκτη μάζας σώματος (24,7±2,9 έναντι 30±1,4, p<0,05), είχαν σημαντικά μεγαλύτερο ποσοστό συννοσηρότητας (97,1% έναντι 14,3%, p<0,05), ενώ σημαντικά περισσότεροι έλαβαν εξιτήριο με έλκος πίεσης (67,6% έναντι 14,3%, p<0,05). Οι παράγοντες που βρέθηκαν ότι επιδρούν θετικά στην εμφάνιση του έλκους πίεσης είναι η συννοσηρότητα (OR=13,549) και ο σακχαρώδης διαβήτης (OR=12,477).
Συμπεράσματα: Οι ασθενείς με διατροχαντήριο κάταγμα ισχίου έχουν υψηλή επίπτωση ελκών πίεσης. Η εφαρμογή κατάλληλων μέτρων πρόληψης θα μπορούσε να μειώσει την εμφάνιση των ελκών πίεσης.
Λέξεις-κλειδιά:
Διατροχαντήριο κάταγμα, Κάταγμα ισχίου, Έλκος πίεσης, Επίπτωση, Παράγοντες κινδύνου