Επίκτητη θρομβοφιλία , εργαστηριακή διερεύνηση και κλινικές εκδηλώσεις

Διπλωματική Εργασία uoadl:2836800 434 Αναγνώσεις

Μονάδα:
ΠΜΣ Θρόμβωση-Αιμορραγία-Ιατρική των Μεταγγίσεων
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2018-12-03
Έτος εκπόνησης:
2018
Συγγραφέας:
Σεβαστάκη Γεωργία
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Γιαλεράκη Αργυρή, Αναπλ. Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Κοκόρη Στυλιανή,Επικ. Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Σφυριδάκη Αικατερίνη, ΕΔΙΠ, Ιατρική, ΠΚ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Επίκτητη θρομβοφιλία , εργαστηριακή διερεύνηση και κλινικές εκδηλώσεις
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Επίκτητη θρομβοφιλία , εργαστηριακή διερεύνηση και κλινικές εκδηλώσεις
Περίληψη:
Ιστορικό: Εκτός από τα κληρονομικά αίτια που ευθύνονται κατά ένα μέρος για την εκδήλωση θρομβοεμβολικής νόσου, μιας σοβαρής και δυνητικά θανατηφόρου διαταραχής, υπάρχει και η επίκτητη θρομβοφιλία, που συμπεριλαμβάνει όλες τις μη κληρονομούμενες αιτίες που ευθύνονται, καθεμιά μόνη της ή σε συνδυασμό μεταξύ τους, στην εκδήλωσή της. Μεταξύ των παραγόντων που προδιαθέτουν τη δημιουργία θρομβοεμβολικών επεισοδίων είναι η ηλικία, η παχυσαρκία, οι χειρουργικές επεμβάσεις, η ακινησία, ο καρκίνος, η κύηση–ορμονική θεραπεία, τα μακρινά αεροπορικά ταξίδια, η φλεγμονή, το κάπνισμα, τα μυελουπερπλαστικά νοσήματα και το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο. Το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο διαγιγνώσκεται, σύμφωνα με τα αναθεωρημένα κριτήρια του Sapporo 2006, με βάση κλινικά και εργαστηριακά χαρακτηριστικά. Η διπλωματική εργασία στο ειδικό μέρος της στοχεύει στην επιμέρους ανάλυση του αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου ως επίκτητος θρομβοφιλικός παράγοντας.
Σκοπός: Αποτελέσματα μελετών οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο και, ειδικά, η ύπαρξη τριπλής θετικότητας αντιφωσφολιπιδικών αντισωμάτων (Αντιπηκτικών Λύκου-LAC, Αντικαρδιολιπινικά αντισώματα -Acl, Αντι-β2 γλυκοπρωτεΐνης -ab2GPI), καθώς και η παρουσία υψηλών τίτλων αντιφωσφολιπιδικών αντισωμάτων αποτελoύν σημαντικούς επίκτητους παράγοντες κινδύνου θρόμβωσης ή επιπλοκών κύησης. Στόχος είναι, στο ειδικό μέρος της διπλωματικής εργασίας να γίνει διαχωρισμός των εργαστηριακών αποτελεσμάτων των ασθενών σε κατηγορίες που αφορούν επίκτητους και κληρονομικά μεταφερόμενους παράγοντες κινδύνου (ύπαρξη αντιφωσφολιπιδικών αντισωμάτων, μετάλλαξη FV-Leiden, G20210A, MTHFR, παχυσαρκία, κάπνισμα, ηλικία). Παράλληλα να γίνει διαχωρισμός των ασθενών με θετικά αντιφωσφολιπιδικά αντισώματα σε κατηγορίες με βάση το είδος και τον τίτλο των αντισωμάτων και στη συνέχεια να γίνει συσχέτιση μεταξύ τους, ώστε να βρεθεί ο ενδεχόμενος βαθμός κινδύνου στην εμφάνιση θρομβοεμβολικής νόσου.
Υλικό: Το δείγμα αποτελείται από 90 άτομα στο σύνολο των 1690 ατόμων που προσήλθαν, για διάφορους λόγους, σε διάστημα δύο ετών περίπου για έλεγχο θρομβοφιλίας και αντιφωσφολιπιδικών αντισωμάτων στο ιατρείο Αιμόστασης του Κέντρου Αίματος στο Γ.Ν. Βενιζέλειο στο Ηράκλειο Κρήτης. Τα 90 άτομα παρουσίασαν θετικά αντιφωσφολιπιδικά αντισώματα, τα οποία επιβεβαιώθηκαν και μετά από διάστημα 12 εβδομάδων.
Αποτέλεσμα: Τα αποτελέσματα των συσχετίσεων της στατιστικής ανάλυσης έδειξαν: Το 73,3% των συμμετεχόντων είχαν μονή θετικότητα, το 17,8% διπλή και το 8,9% τριπλή. Βρέθηκε ότι οι ασθενείς με θρόμβωση είχαν σε σημαντικά υψηλότερο ποσοστό τριπλή θετικότητα συγκριτικά με τους ασθενείς που δεν είχαν θρόμβωση (21,2% vs 1,8%, p=0,010). Επίσης, οι γυναίκες που είχαν στο ιστορικό τους αποβολές, είχαν σε σημαντικά υψηλότερο ποσοστό διπλή/τριπλή θετικότητα συγκριτικά με τις γυναίκες που δεν είχαν αποβολές (37,1% vs 13,9%, p=0,024). Τα κυρίαρχα είδη αντιφωσφολιπιδικών αντισωμάτων που επικρατούν στα άτομα με διπλή ή τριπλή θετικότητα που παρουσιάζουν θρομβώσεις ή επιπλοκές κύησης είναι τα LA, τα Anti-GPI IgG και τα Anti-ACA IgG. Επιπρόσθετα, από τον συσχετισμό των τίτλων των αντισωμάτων φαίνεται καθαρά ότι όσο αυξάνονταν οι τίτλοι των Αnti-GPI IgG (p=0,033) και ACA-IgG (p=0,029) τόσο αυξανόταν το ποσοστό της τριπλής θετικότητας. Η ηλικία των συμμετεχόντων με θρόμβωση ήταν σημαντικά μεγαλύτη σε σύγκριση με την ηλικία εκείνων χωρίς θρόμβωση (44,5 vs 34,7, p=<0,001). Τέλος, οι γυναίκες ήταν σε σημαντικά υψηλότερο ποσοστό θετικές σε τουλάχιστον ένα από τα αντισώματα ACA και Anti-GPI (IgG ή/και IgΜ) σε σύγκριση με τους άνδρες (90% vs 66,7%, p=0,022), ενώ, αντιθέτως, ήταν σε σημαντικά χαμηλότερο ποσοστό θετικές στα αντιπηκτικά λύκου σε σύγκριση με τους άνδρες (28,2% vs 55,6%, p=0,025).
Συμπεράσματα: Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των συσχετίσεων που έγιναν, η ανίχνευση αντιφωσφολιπιδικών αντισωμάτων (τριπλή/ διπλή θετικότητα) καθώς και η ύπαρξη υψηλών τίτλων τους, θα μπορούσε να θεωρηθεί, όπως ήδη έχει επισημανθεί σε αντίστοιχες μελέτες, ως σημαντικός παράγοντας κινδύνου εμφάνισης θρομβοεμβολικής νόσου ειδικά σε ασθενείς προχωρημένης ηλικίας, ή όταν στους ασθενείς συντρέχουν και άλλοι επίκτητοι ή κληρονομούμενοι παράγοντες.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Επίκτητη θρομβοφιλία, Εργαστηριακή διερεύνηση
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
226
Αριθμός σελίδων:
149
Georgia Sevastaki-master.pdf (4 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο