Η Επιστήμη της Συντήρησης Αρχαιοτήτων & Έργων Τέχνης, η πόλη ως ανοικτό μουσείο εικαστικής δημιουργίας και προκλήσεις κοινωνικής επανένταξης: ένα πρόγραμμα προσέγγισης για άτομα σε διαδικασία απεξάρτησης.

Διπλωματική Εργασία uoadl:2836936 672 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Μουσειακές Σπουδές
Βιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2018-12-17
Έτος εκπόνησης:
2018
Συγγραφέας:
Ορειάνου Καλλιόπη
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Μάρλεν Μούλιου, Λέκτορας Μουσειολογίας, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Μαρία Χατζηδάκη, Καθηγήτρια, Τμήμα Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης, ΑΤΕΙ Αθήνας
Χαρίσιος Ασημόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας, ΑΤΕΙ Αθήνας
Πρωτότυπος Τίτλος:
Η Επιστήμη της Συντήρησης Αρχαιοτήτων & Έργων Τέχνης, η πόλη ως ανοικτό μουσείο εικαστικής δημιουργίας και προκλήσεις κοινωνικής επανένταξης: ένα πρόγραμμα προσέγγισης για άτομα σε διαδικασία απεξάρτησης.
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Η Επιστήμη της Συντήρησης Αρχαιοτήτων & Έργων Τέχνης, η πόλη ως ανοικτό μουσείο εικαστικής δημιουργίας και προκλήσεις κοινωνικής επανένταξης: ένα πρόγραμμα προσέγγισης για άτομα σε διαδικασία απεξάρτησης.
Περίληψη:
Η παρούσα εργασία βασίστηκε στην ιδέα ότι η Συντήρηση Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης, ως η Επιστήμη που ασχολείται -στο βαθμό που διεπιστημονικά της αναλογεί- με τη διάσωση, τη θεραπεία και τη διαχείριση των «τραυματισμένων» αντικειμένων της Πολιτιστικής Κληρονομιάς, εννοιολογικά παρουσιάζει ορισμένες ομοιότητες με τις αντίστοιχες Επιστήμες σωματικής και ψυχοκοινωνικής περίθαλψης, θεραπείας και αποκατάστασης των «τραυματισμένων» ανθρώπων.
Προκειμένου να διερευνηθεί και να διαπιστωθεί το κατά πόσο και με ποιο τρόπο οι παραπάνω ομοιότητες μπορούν να αξιοποιηθούν και να έχουν πρακτική εφαρμογή, ωφελώντας αμφίδρομα Μουσείο και Κοινωνία, σχεδιάστηκε, υλοποιήθηκε και αξιολογήθηκε ποικιλοτρόπως ένα πιλοτικό, συμμετοχικό πρόγραμμα προσέγγισης, το οποίο απευθυνόταν σε μια μικρή -αριθμητικά- ομάδα ενηλίκων σε διαδικασία απεξάρτησης από τα ναρκωτικά, στο στάδιο της Κοινωνική Επανένταξης της Θεραπευτικής Κοινότητας του 18ΑΝΩ.
Οι πολύμορφες δράσεις του προγράμματος διεξήχθησαν -κατά κύριο λόγο- σε δημόσιους χώρους, αντιμετωπίζοντας το Κέντρο της πόλης ως υπαίθριο μουσείο και τη Συντήρηση της σύγχρονης Τέχνης του δρόμου (Street Art) ως αφορμή απόδοσης νοηματοδοτήσεων, πιθανώς με θεραπευτική αξία.
Βασική επιδίωξη του εν λόγω προγράμματος ήταν το να συμβάλει στην επαν-ένταξη των συμμετεχόντων στο κοινωνικό σύνολο, μέσα από τη διαδραστική και βιωματική γνωριμία τους με την Τέχνη του δρόμου και τη Συντήρηση Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης, καθώς επίσης, μέσα από την παροχή θετικών αντισταθμιστικών εμπειριών, ερεθισμάτων και εναυσμάτων επαν-οικειοποίησης της Τέχνης, του Χώρου, του Χρόνου, της Φθοράς και της Θεραπείας, του Μουσείου, του Συλλογικού και του Εαυτού.
Στην εργασία καταγράφονται αναλυτικά η συλλογιστική πορεία που ακολουθήθηκε, οι προβληματισμοί, οι ανάγκες και οι προκλήσεις στο πρακτικό πεδίο εφαρμογής, οι διεπιστημονικές συνεργασίες που απαιτήθηκαν, και τέλος, τα συμπεράσματα και οι προτάσεις που προέκυψαν από την ερευνητική διαδικασία.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Κοινωνικές, Πολιτικές και Οικονομικές επιστήμες
Λέξεις-κλειδιά:
συντήρηση αρχαιοτήτων, συντήρηση έργων τέχνης, ανθρωποκεντρική συντήρηση, τέχνη του δρόμου, δημόσιος χώρος, μουσειακά προγράμματα προσέγγισης, ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, απεξάρτηση, κοινωνική επανένταξη, αποκατάσταση, κοινωνική εργασία, θεραπεία, κοινωνία, μουσείο, υγεία, ευεξία, πόλη, υπαίθριο μουσείο, μουσείο πόλης
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
160
Αριθμός σελίδων:
233
Oreianou Kalliopi_ΜΔΕ.pdf (10 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο