Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Μαλλιώρη Μινέρβα-Μελπομένη, Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ,
Παπαρρηγόπουλος Θωμάς, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ,
Δουζένης Αθανάσιος, Αναπληρωτής Καθηγητής, ΕΚΠΑ.
Περίληψη:
Εισαγωγή: Παρά την οικονομική κρίση, η διαταραχή τζόγου φαίνεται να χαρακτηρίζεται από μια ανοδική τάση κατά τα τελευταία χρόνια. Από σχετικές έρευνες έχει αποδειχθεί ότι υπάρχει συννόσηση μεταξύ, αφενός, της διαταραχής τζόγου, αφετέρου, άλλων ψυχιατρικών διαταραχών καθώς επίσης και της χρήσης εξαρτησιογόνων ουσιών (Petry, 2016, 2005; Kessler et al., 2008; Lorains et al., 2011).
Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η διερεύνηση των παραγόντων που σχετίζονται με αυξημένη ψυχοπαθολογία και χρήση αλκοόλ σε άτομα με διάγνωση διαταραχής τζόγου.
Μεθοδολογία: Μία διαχρονική μελέτη πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 60 θεραπευομένων σε πρόγραμμα απεξάρτησης από το τζόγο. Τα δεδομένα της παρούσας έρευνας είχαν συλλεχθεί από μέρους των θεραπευτών του προγράμματος απεξάρτησης με σκοπό τη διατήρηση στοιχείων των ωφελουμένων της μονάδας. Για την εξασφάλιση της τυχαιοποίησης του δείγματος επιλέχθηκαν για ανάλυση από τη βάση δεδομένων της μονάδας, οι πρώτοι 20 ωφελούμενοι ανά σειρά κατά χρονολογικό έτος, ξεκινώντας από το 2016 έως το 2018. Τα ερωτηματολόγια που επιλέχθηκαν για την ανάλυση, αφορούσαν την εκτίμηση του δείκτη αίτησης θεραπευτικής βοήθειας για το τζόγο και της ψυχοπαθολογίας (Symptom Checklist-90-Revised, SCL-90-R, Derogatis et al., 1973) των ωφελούμενων της μονάδας απεξάρτησης.
Αποτελέσματα: Η συντριπτική πλειοψηφία των συμμετεχόντων σημείωσε υψηλά ποσοστά εμφάνισης προβλημάτων στην οικογενειακή τους ζωή (διαζύγιο, σεξουαλικές σχέσεις, σχέσεις με παιδιά), στην ψυχολογική τους λειτουργία (διάθεση, άγχος κατάθλιψη), στην οικονομική τους κατάσταση, στην κοινωνική τους ζωή (φίλοι, διασκέδαση, χόμπι) και την επαγγελματική τους λειτουργία (μειωμένη απόδοση, απουσίες, αργοπορίες). Ιδιαίτερο ερευνητικό ενδιαφέρον παρουσίασαν οι συμμετέχοντες που έπαιζαν στοιχήματα σε αθλήματα, οι οποίοι εμφάνισαν περισσότερα σωματικά, ιδεοψυχαναγκαστικά και καταθλιπτικά συμπτώματα, καθώς και αυξημένη διαπροσωπική ευαισθησία και επιθετικότητα σε σύγκριση με τους συμμετέχοντες που δεν έπαιζαν στοίχημα σε αθλήματα (p<0,05). Σε σχέση με τη χρήση εξαρτησιογόνων ουσιών, οι μισοί σχεδόν από τους συμμετέχοντες σε ποσοστό 46,7% δήλωσαν ότι καπνίζουν (εξάρτηση από νικοτίνη), σε ποσοστό 13,3% των συμμετεχόντων ότι κάνουν συστηματική χρήση ναρκωτικών και σε ποσοστό 11,7% χρήση αλκοόλ.
Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα της παρούσας έρευνας καταδεικνύουν, αφενός, το ότι η διαταραχή από το τζόγο χαρακτηρίζεται από συννόσηση με άλλες ψυχιατρικές διαταραχές (γεγονός που επιβεβαιώνεται και από τη διεθνή βιβλιογραφία), αφετέρου, την αναγακαιότητα εφαρμογής προγραμμάτων παρέμβασης με στόχο όχι μόνο τη θεραπεία της διαταραχής του τζόγου, αλλά επιπροσθέτως και τη θεραπεία από τις άλλες ψυχοπαθολογίες που τυχόν εντοπίζονται στη διαταραχή του τζόγου.
Λέξεις-κλειδιά:
Διαταραχή τζόγου, Συννόσηση, Αλκοόλ, Ψυχιατρικές διαταραχές
