Μονάδα:
Κατεύθυνση Διεθνείς και Ευρωπαϊκές ΣπουδέςΒιβλιοθήκη Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης - Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης - Τουρκικών Σπουδών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών - Κοινωνιολογίας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2018-12-19
Συγγραφέας:
Μανιώτη Κωνσταντία
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Σωτήρης Ντάλης. Επίκουρος καθηγητής. Πανεπιστήμιου Αιγαίου. Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών
Πρωτότυπος Τίτλος:
Η Θεωρία των Συμμαχιών: Η περίπτωση του ΝΑΤΟ
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Theory of Alliance: NATO
Περίληψη:
Οι συμμαχίες θεωρούνται «ένα παγκόσμιο συστατικό των σχέσεων μεταξύ πολιτικών μονάδων, ανεξάρτητα από τον τόπο και τον χρόνο». Συνδεδεμένες με τον πόλεμο και την ειρήνη, οι συμμαχίες έπαιξαν κεντρικό ρόλο στην επιδίωξη της ασφάλειας (μεταξύ κοινοτήτων) και σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας βοήθησαν στη διαμόρφωση των ιστορικών εξελίξεων. Από την Αρχαιότητα στον Μεσαίωνα και στην Ειρήνη της Βεστφαλίας και από τους Ναπολεόντειους Πολέμους, στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους και τον Ψυχρό Πόλεμο, οι συμμαχίες αποτέλεσαν ένα σημαντικό μέσο για την επιδίωξη των συμφερόντων, της ασφάλειας και της ισχύος.Το ΝΑΤΟ, ίσως ο πιο επιτυχημένος στρατιωτικός αμυντικός οργανισμός της νέας εποχής, μεταμορφώθηκε περνώντας από την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου και τον διπολισμό των δύο υπερδυνάμεων, στην μεταψυχροπολεμική εποχή. Προσαρμόστηκε -σε μεγάλο βαθμό- στα νέα δεδομένα ενός αρχικά μονοπολικού και πλέον πολυπολικού, κόσμου, διεύρυνε τους σκοπούς του και τα μέλη του, παρόλη τη διάλυση της -πρώην- Σοβιετικής Ένωσης και του Συμφώνου της Βαρσοβίας, τους κύριους λόγους για τους οποίους ιδρύθηκε η Συμμαχία. Ωστόσο από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και μετά, οι θεωρητικοί συνεχώς διαβλέπουν το τέλος της Συμμαχίας, με το επιχείρημα ότι με την απουσία του αντιπάλου (της -πρώην- Σοβιετικής Ένωσης) δεν υπάρχει καμία λογική αιτία για την ύπαρξη μίας στρατιωτικής συμμαχίας. Το ΝΑΤΟ όμως άντεξε, παρά τις αντίθετες απόψεις, υιοθέτησε νέα στρατηγικά δόγματα ασφάλειας (με την ποιο ευρεία έννοια), μακριά ωστόσο από τον παραδοσιακό του σκοπό, ως αμυντικός οργανισμός: τη "συλλογική άμυνα". Έτσι, διάφοροι εσωτερικοί και εξωτερικοί παράγοντες, "δοκιμάζουν" τη συνοχή της Συμμαχίας, τους δομικούς σκοπούς της σύμφωνα με τη Συνθήκη και την βιωσιμότητά της.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Κοινωνικές, Πολιτικές και Οικονομικές επιστήμες
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
454
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.
H ΘΕΩΡΙA ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΙΩΝ.Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ.DIPLOMATIKI.pdf
1 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.
