Μονάδα:
Κατεύθυνση Δημόσιο Δίκαιο και Δημόσια ΠολιτικήΒιβλιοθήκη Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης - Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης - Τουρκικών Σπουδών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών - Κοινωνιολογίας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2018-12-20
Συγγραφέας:
Πασχάκης Χρήστος
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Χαράλαμπος Χρυσανθάκης,Καθηγητής,Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης,ΕΚΠΑ.
Πρωτότυπος Τίτλος:
Η νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας την περίοδο 2010-2016: από την ανοχή στο σταδιακό περιορισμό του νομοθέτη
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Η νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας την περίοδο 2010-2016: από την ανοχή στο σταδιακό περιορισμό του νομοθέτη
Περίληψη:
Η κρίση του δημοσίου χρέους που χτύπησε σαν τυφώνας την ελληνική κοινωνία και την πολιτική ζωή της χώρας, παρουσιάστηκε από νομική άποψη ως μια εξαιρετική και ιδιαίτερα δραματική κατάσταση που απειλούσε το δημόσιο-εθνικό συμφέρον. Το ενδεχόμενο οικονομικής κατάρρευσης του κράτους και ο κίνδυνος αποκλεισμού από την ευρωζώνη αντιμετωπίστηκαν ως υπαρξιακά ζητήματα για την δημοκρατία, δεδομένου ότι τυχόν επέλευσή τους θα προκαλούσε τόσο ισχυρούς κραδασμούς στην κοινωνία και στο κράτος, που το μέλλον της χώρας θα απέβαινε αβέβαιο. Η σοβαρότητα της κατάστασης επέτρεψε στην πολιτική εξουσία, τη διακυβέρνηση της χώρας με αποφάσεις που λαμβάνονταν, πολλές φορές, στα όρια των συνταγματικών διαδικασιών, ορθότερα που διαμορφώνονταν ακόμη και εκτός των συνόρων της. Το Συμβούλιο της Επικρατείας, ως το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της χώρας, προσπάθησε, ως όφειλε, να διαφυλάξει την τήρηση των συνταγματικών κανόνων από τον νομοθέτη, ταυτόχρονα όμως και να μη θέσει σε κίνδυνο το μέλλον τη χώρας. Αρχικά η μελέτη αυτή επικεντρώνεται στην δημοσιονομική κρίση που επήλθε στη χώρα και στο δίκαιο της ανάγκης που επικαλέστηκε ο νομοθέτης και το Δικαστήριο για να κρίνει σύμφωνα με το Σύνταγμα μέτρα, που σκοπό είχαν την αποφυγή της χρεοκοπίας. Αναφέρεται στο ρόλο του δικαστή, ο οποίος έδωσε μία νέα ερμηνεία του δημοσιονομικού συμφέροντος, το οποίο περιόρισε κοινωνικά δικαιώματα, έχοντας όμως ως εργαλείο πάντα την αρχή της αναλογικότητας. Στη συνέχεια παρουσιάζονται οι εφαρμοστικοί νόμοι των μνημονίων και αναλύονται σημαντικές αποφάσεις του ΣτΕ που έκριναν τη συμβατότητα με το Σύνταγμα των νόμων αυτών. Μέσα από την ανάλυση αυτή καταδεικνύεται η ανοχή που επέδειξε τα πρώτα χρόνια το Δικαστήριο στις επιλογές του νομοθέτη, με σκοπό η χώρα να ξεπεράσει τους κινδύνους και τα όρια που του έθεσε στη συνέχεια, όταν πια οι συνθήκες ήταν πιο ομαλές, ώστε να μην θιγούν ακόμη περισσότερο, τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα. Τέλος παραθέτονται κάποια συμπεράσματα από την παρασχεθείσα νομολογία.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Κοινωνικές, Πολιτικές και Οικονομικές επιστήμες
Λοιπές θεματικές κατηγορίες:
Δίκαιο – Νομοθεσία
Λέξεις-κλειδιά:
Συμβούλιο της Επικρατείας,Οικονομική Κρίση,Μνημόνιο
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
52
