Τομέας Παθολογίας
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2018-12-27

2018

Λιάσκος Χρήστος

Σφηκάκης Πέτρος, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Παπαθεοδωρίδης Γεώργιος, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Τεντολούρης Νικόλαος, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Κόκκινος Αλέξανδρος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Μακρυλάκης Κωνσταντίνος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Βλαχογιαννάκος Ιωάννης, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Αλεξάνδρου Ανδρέας, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ

Ορμονικές προσαρμογές που ακολουθούν την απώλεια βάρους μέσω της βαριατρικής χειρουργικής

Ελληνικά

Ορμονικές προσαρμογές που ακολουθούν την απώλεια βάρους μέσω της βαριατρικής χειρουργικής

Εισαγωγή και στόχοι: Η βαριατρική χειρουργική θεωρείται ως η πιο αποτελεσματική μέθοδος για τη μακροχρόνια θεραπεία της νοσογόνου παχυσαρκίας, έχοντας ευμενείς επιδράσεις στον μεταβολισμό της γλυκόζης και των λιπιδίων. Πιθανοί υποκείμενοι μηχανισμοί περιλαμβάνουν τη μείωση της λιπώδους μάζας, τον περιορισμό της θερμιδικής πρόσληψης, καθώς και αλλαγές στις έκκριση γαστρεντερικών ορμονών. Στόχος της παρούσας μελέτης ήταν η σύγκριση των επιδράσεων της γαστρικής παράκαμψης κατά Roux-en-Y (RYGB) και της επιμήκους γαστρεκτομής (SG) στα επίπεδα γλυκόζης, ινσουλίνης και λιπιδίων, την αντίσταση στην ινσουλίνη, καθώς και στα επίπεδα της ορεξιογόνου ορμόνης γκρελίνης, καθώς και των ανορεξιογόνων ορμονών PYY και GLP-1 μετά τη χορήγηση μεικτού γεύματος.
Υλικά και μέθοδοι: Είκοσι οκτώ νοσογόνα παχύσαρκοι ασθενείς συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη, εκ των οποίων 11 υποβλήθηκαν σε RYGB (ηλικία: 38.6 ± 8.2 έτη, BMI: 48 ± 6 kg/m2) και 17 σε SG (ηλικία: 41.3 ± 8.1 έτη. ΒΜΙ: 50.7 ± 7.3 kg/m2, p = NS έναντι RYGB). Οι ασθενείς εξετάστηκαν προεγχειρητικά, καθώς και 3, 6 και 12 μήνες μετά τη χειρουργική επέμβαση. Δείγματα αίματος συλλέχθηκαν πριν καθώς και 30, 60, 90, 120, 150 και 180 λεπτά μετά την κατανάλωση ενός μεικτού γεύματος για τη μέτρηση των επιπέδων γλυκόζης, ινσουλίνης, τριγλυκεριδίων, γκρελίνης, PYY και GLP-1. Η αντίσταση στην ινσουλίνη εκτιμήθηκε με τον δείκτη HOMA-IR. Οι μεταγευματικές αποκρίσεις εκφράστηκαν ως περιοχή υπό από την καμπύλη (area under the curve, AUC).
Αποτελέσματα: Δεν υπήρξαν προεγχειρητικές διαφορές μεταξύ των ομάδων σε καμία από τις παραμέτρους που μελετήθηκαν. Και οι δύο ομάδες εμφάνισαν σημαντική και συγκρίσιμη απώλεια βάρους μετεγχειρητικά. Στην ομάδα που υποβλήθηκε σε RYGB παρατηρήθηκε σημαντική διαφορά συγκριτικά με την ομάδα που υποβλήθηκε σε SG όσον αφορά τη βελτίωση του λιπιδαιμικού προφίλ και των μεταγευματικών επιπέδων των τριγλυκεριδίων. Και στις δύο ομάδες παρατηρήθηκαν συγκρίσιμα αποτελέσματα στη βελτίωση του γλυκαιμικού μεταβολισμού και την αντίσταση στην ινσουλίνη. Η ορεξιογόνος ορμόνη γκρελίνη νηστείας μειώθηκε 3 μήνες μετά από SG (Ghrelin_preop_SG: 223.2 ± 77 έναντι 3 μηνών: 129.3 ± 20.9, 6 μήνες: 106.4 ± 15.8, 12 μήνες: 128 ± 19.8 pg/mL, όλα p <0,02 έναντι preop), ενώ αυξήθηκε στους 12 μήνες (p= 0,04 έναντι preop) μετά από RYGB. H μεταγευματική απόκριση της γκρελίνης μειώθηκε 6 και 12 μήνες μετά από SG (και τα δύο p <0.01), με μη σημαντικές αλλαγές μετά από RYGB. Η μεταγευματική απόκριση του PYY αυξήθηκε 3, 6 και 12 μήνες μετά την RYGB (PYY_AUC_preop_RYGB: 11406.7 ± 4593.9 έναντι 3 μηνών: 19187.4 ± 5617.5, 6 μήνες: 22405.8 ± 8259.2, 12 μήνες: 24940.6 ± 9399.1 pg • min/mL, p≤0,02), και 3 μήνες μετά από SG (p = 0.016). Τέλος, τα μεταγευματικά επίπεδα του GLP-1 μετά την επέμβαση ήταν σημαντικά υψηλότερα στην ομάδα που υποβλήθηκε σε RYGB σε σύγκριση με την ομάδα που υποβλήθηκε σε SG στους 6 μήνες (GLP-1_AUC_6months_RYGB: 9966 ± 2137.9 έναντι SG: 7507.7 ± 3011.1 pM • min, p = 0.046). Η RYGB υπερείχε έναντι της SG στη βελτίωση του λιπιδαιμικού προφίλ μετεγχειρητικά.
Συμπέρασμα: Η RYGB και η SG προκαλούν σαφώς διαφορετικές ορμονικές αποκρίσεις, με τη RYGB να οδηγεί σε αύξηση του PYY και την SG σε μείωση της γκρελίνης. Η επίδραση και των δυο επεμβάσεων στο αίσθημα της πείνας οδηγούν σε συγκρίσιμες επιδράσεις στην απώλεια βάρους, το γλυκαιμικό μεταβολισμό και την ευαισθησία στην ινσουλίνη. Φαίνεται ότι η απώλεια βάρους είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από αυτές τις ευμενείς μεταβολικές επιδράσεις, με τις γαστρεντερικές ορμόνες να διαδραματίζουν δευτερεύοντα ρόλο. Επιπλέον, η RYGB υπερείχε έναντι της SG στη βελτίωση του λιπιδαιμικού προφίλ μετεγχειρητικά.

Επιστήμες Υγείας

Βαριατρική χειρουργική, GLP-1, PYY, Γκρελίνη

Όχι

0

Ναι

300

113

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2838502