Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Τσιόδρας Σωτήριος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ, Επιβλέπων
Κρούπης Χρήστος, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Νανάς Σεραφείμ, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Μπούμπας Δημήτριος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Βασιλειάδης Ιωάννης, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πιτταράς Θεόδωρος, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ρούτση Χριστίνα, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Στην πρώτη επιδημιολογική μελέτη 604 ασθενών που επισκέφθηκαν τα ΤΕΠ μεγάλου τριτοβάθμιου νοσοκομείου ταυτοποίησαμε με μοριακές μεθόδους τα αίτια ιογενών λοιμώξεων του αναπνευστικού και εξετάσαμε κλινικο-επιδημιολογικές συσχετίσεις. Η μελέτη επικεντρώθηκε στις μικτές ιογενείς λοιμώξεις του αναπνευστικού για τις οποίες λίγα στοιχεία είναι δημοσιευμένα στην βιβλιογραφία. Ένας σημαντικός αριθμός μικτών ιογενών αναπνευστικών λοίμωξεων παρατηρήθηκε στην τρέχουσα μελέτη που αξιολόγησε τόσο τους ενήλικες όσο και τα παιδιά. Οι περισσότερες μικτές λοιμώξεις που παρατηρήθηκαν ήταν συλλοιμώξεις από τους ιούς RSV και γρίπης. Οι μικτές ιογενείς λοιμώξεις συσχετίζονταν με νεαρή ηλικία και αυξημένα ποσοστά πυρετού, αλλά δεν συνδέονταν με αυξημένα ποσοστά νοσηλείας. Δεν μπορέσαμε να συσχετίσουμε σε στατιστικά σημαντικό βαθμό την παρουσία μικτών ιογενών λοιμώξεων με υποκείμενες συν-νοσηρότητες. Ωστόσο, οι μικτές ιογενείς λοιμώξεις φάνηκε να εμφανίζονται συχνότερα από τις μεμονωμένες ιογενείς λοιμώξεις σε ασθενείς με σοβαρά υποκείμενα νοσήματα όπως ασθενείς με ΧΑΠ και ασθενείς με καρδιαγγειακή νόσο.
Σε δεύτερη πιλοτική μελέτη με 76 ασθενείς περιγράψαμε, τις συσχετίσεις επιπέδων κυτταροκινών της οικογένειας της IL-17 με συγκεκριμένες ιογενείς λοιμώξεις του αναπνευστικού που τεκμηριώθηκαν με μοριακή μέθοδο. Αυξημένα επίπεδα κυρίων κυτταροκινών που συμμετέχουν στην Th17 απόκριση ανιχνεύθηκαν σε εργαστηριακά επιβεβαιωμένη γρίπη με τον τύπο A H3N2 σε σύγκριση με άλλους τύπους γρίπης, τον ιό RSV και άλλους αναπνευστικούς ιούς στην παρούσα μελέτη. Αυτή η εκσεσημασμένη Th17 απόκριση σε επίπεδο κυτταροκινών μπορεί να εμπλέκεται στην παθογένεση και τον ανοσιακό έλεγχο της οξείας λοίμωξης από τον ιό της γρίπης A H3N2. Παρόμοια ευρήματα για λοίμωξη με τους ιούς PIV είναι ενδεικτικά συμμετοχής του μονοπατιού της Th17 ανοσιακής απόκρισης στον έλεγχο της λοίμωξης από τους ιούς της παρα-ινφλουέντσας. Μελλοντική εκμετάλλευση αυτού του μονοπατιού κυτταροκινών για διαγνωστικούς, θεραπευτικούς και προγνωστικούς σκοπούς μπορεί να βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό στην διαχείριση των κοινών αλλά δυνητικά σοβαρών ιογενών λοιμώξεων του αναπνευστικού και είναι απαραίτητη.
Λέξεις-κλειδιά:
Γρίπη, H3N2, Αναπνευστικοί ιοί, Ιντερλευκίνες, RSV, Ανοσία
