Μονάδα:
Κατεύθυνση Δίκαιο Κοινωνικής ΠροστασίαςΒιβλιοθήκη Νομικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2019-02-18
Συγγραφέας:
Μερούση Μαρία
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Παπαρρηγοπούλου Πατρίνα, Καθηγήτρια, Νομική Σχολή Αθήνας
Πρωτότυπος Τίτλος:
Η διάκριση σε μέτρα διαρθρωτικά και μέτρα δημοσιονομικά στη Νομολογία του ΣτΕ σχετικά με της ασφαλιστικές ρυθμίσεις
Γλώσσες εργασίας:
Αγγλικά
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Η διάκριση σε μέτρα διαρθρωτικά και μέτρα δημοσιονομικά στη Νομολογία του ΣτΕ σχετικά με της ασφαλιστικές ρυθμίσεις
Περίληψη:
Με την κρίση δημοσίου χρέους, υπό την πίεση των Μνημονίων επιχειρήθηκε η αντιμετώπιση του ασφαλιστικού προβλήματος αφενός με μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής που συνέβαλαν άμεσα στην περιστολή των δημοσίων δαπανών με τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης, αφετέρου με διαρθρωτικές αλλαγές, δηλαδή με μεταρρυθμίσεις που αφορούσαν τις ίδιες τις δομές του συστήματος και απέβλεπαν στο να τεθεί εκ νέου σε υγιείς βάσεις , τόσο σε επίπεδο ασφαλιστικού συστήματος, όσο και σε επίπεδο κρατικού προϋπολογισμού.
Η βασικότερη προϋπόθεση για τη λήψη των μέτρων αυτών είναι η τήρηση της αρχής της αναλογικότητας έτσι ώστε τα μέτρα που λαμβάνονται να είναι κατάλληλα προκειμένου να εκμηδενίσουν ή να μειώσουν τον κίνδυνο και να εφαρμόζονται για όσο χρόνο είναι αναγκαία και όχι για πάντα. Πολύ σημαντικό είναι επίσης, να βρίσκεται σε αναλογία ο βαθμός απόκλισης των μέτρων από τα συνήθη επίπεδα προστασίας των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων με τη σοβαρότητα της απειλής.
Το ερώτημα που τίθεται εδώ είναι εάν και κατά πόσον μπορεί γνώμονα του διοικητικού δικαστή στον έλεγχο που ασκεί σε περίοδο κρίσης να αποτελέσει η θεωρία των «εξαιρετικών περιστάσεων». Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, ο δικαστής θα πρέπει πρώτα να διαπιστώσει αν υπάρχει κάποιος κίνδυνος με τα εξής χαρακτηριστικά : α) να είναι υφιστάμενος ή επικείμενος, β) οι συνέπειές του να αφορούν το σύνολο της κοινωνίας, γ) να απειλείται η οργανωμένη ζωή της κοινωνίας και δ) να είναι εξαιρετικός, με αποτέλεσμα τα υπό ομαλές συνθήκες μέτρα ή περιορισμοί, που προβλέπονται και επιτρέπονται από τη συνήθη έννομη τάξη, να καθίστανται σαφώς ανεπαρκή. Εάν συντρέχουν αυτές οι προϋποθέσεις τότε μπορούν να ληφθούν έκτακτα μέτρα, που αν και θίγουν τους κανόνες της νομιμότητας η αιτιολόγηση τους αποτελεί ασφαλιστική δικλείδα προς αποφυγή καταχρήσεων, ιδίως από τη δικαστική εξουσία.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Κοινωνικές, Πολιτικές και Οικονομικές επιστήμες
Λοιπές θεματικές κατηγορίες:
Δημόσιο Δίκαιο
Λέξεις-κλειδιά:
διαρθρωτικα, δημοσιονομικά, χρέος, δίκαιο, ανάγκη, γενικό, συμφέρον, δικαστές, ΣτΕ, διάκριση, μεταρρυθμίσεις, ασφαλιστικό
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
11
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.
ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ+ΕΡΓΑΣΙΑ+-+ΠΕΡΓΑΜΟΣ.pdf
725 KB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.
