Άμεση Κάλυψη πολφού σε νεογιλούς γομφίους. Συγκριτική κλινική μελέτη τριών υλικών άμεσης κάλυψης πολφού

Διπλωματική Εργασία uoadl:2864123 459 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Παιδοδοντιατρική (Κλινικές Ειδικεύσεις)
Βιβλιοθήκη Οδοντιατρικής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2019-02-22
Έτος εκπόνησης:
2019
Συγγραφέας:
Χατζηδημητρίου Κωνσταντίνα
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Γεώργιος Βαδιάκας, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Σωτηρία Γκιζάνη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Δημήτριος Εμμανουήλ, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Άμεση Κάλυψη πολφού σε νεογιλούς γομφίους. Συγκριτική κλινική μελέτη τριών υλικών άμεσης κάλυψης πολφού
Γλώσσες εργασίας:
Αγγλικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Άμεση Κάλυψη πολφού σε νεογιλούς γομφίους. Συγκριτική κλινική μελέτη τριών υλικών άμεσης κάλυψης πολφού
Περίληψη:
Εισαγωγή: Η θεραπευτική αντιμετώπιση των νεογιλών δοντιών με βαθιές ενεργές τερηδονικές βλάβες κοντά στον πολφό έχει μελετηθεί εκτενώς στη βιβλιογραφία και περιλαμβάνει κυρίως επεμβατικές τεχνικές, όπως η πολφοτομή και η πολφεκτομή. Η πολυπλοκότητα της κλινικής διαδικασίας, οι συνεδρίες μακράς διάρκειας (περιστασιακά περισσότερες από μία), η αξιοσημείωτη απώλεια δοντιών και το αυξημένο οικονομικό κόστος συγκαταλέγονται μεταξύ των μειονεκτημάτων αυτών των τεχνικών. Τα τελευταία χρόνια έχουν προταθεί λιγότερο επεμβατικές μέθοδοι θεραπείας πολφού, με σκοπό τη διατήρηση περισσότερης υγιούς οδοντικής ουσίας. Ενώ η άμεση κάλυψη πολφού είναι μια καλά αποδεκτή και καθιερωμένη τεχνική για τα μόνιμα δόντια, δεν ισχύει το ίδιο για τα νεογιλά δόντια. Η τεχνική αυτή ακόμα δε συστήνεται από τις διάφορες επιστημονικές εταιρείες ακριβώς λόγω ανεπαρκούς τεκμηρίωσης στη διεθνή βιβλιογραφία. Μεταξύ των υλικών που χρησιμοποιούνται ήδη για την άμεση κάλυψη πολφού στα μόνιμα δόντια, το Ca(OH)2 θεωρείται εδώ και πολλά χρόνια το υλικό εκλογής. Παρ 'όλα αυτά, η χρήση του Ca(OH)2 για την άμεση κάλυψη πολφού σε νεογιλούς γομφίους είναι αμφιλεγόμενη λόγω των χαμηλών ποσοστών επιτυχίας του με βάση ιστοπαθολογικά δεδομένα. Το MTA έχει μελετηθεί κλινικά και έχει βρεθεί αποτελεσματικό για άμεση κάλυψη πολφού σε νεογιλά δόντια. Ωστόσο, το υψηλό του κόστος περιορίζει την ευρεία χρήση του στην κλινική πράξη. Το Pure Portland cement® Med-PZ είναι ένα νέο υλικό, το οποίο εισήχθη στην κλινική οδοντιατρική πράξη το 2012 και έχει παρόμοιες ιδιότητες με το MTA. Λίγες κλινικές μελέτες έχουν δοκιμάσει το υλικό αυτό για θεραπεία πολφού σε νεογιλά δόντια. Το Biodentine ™ είναι ένα οργανικό μη μεταλλικό υλικό με βάση το πυριτικό τριασβέστιο (Ca3SiO5). Η βιβλιογραφία σχετικά με τη χρήση αυτού του υλικού στα νεογιλά δόντια είναι επίσης περιορισμένη. Σύμφωνα με μετα-ανάλυση του 2017, υπάρχουν περιορισμένα και αντικρουόμενα στοιχεία στη βιβλιογραφία σχετικά με τη χρήση της άμεσης κάλυψης πολφού στα νεογιλά δόντια.

Σκοπός: Η εκτίμηση και σύγκριση των ποσοστών επιτυχίας της τεχνικής της άμεσης κάλυψης πολφού σε νεογιλούς γομφίους με αποκάλυψη πολφού λόγω τερηδόνας, χρησιμοποιώντας τρία διαφορετικά υλικά άμεσης κάλυψης πολφού, Ca(OH)2, Pure Portland cement® Med-PZ και Biodentine ™.

Υλικά και Μέθοδοι: Το δείγμα της μελέτης περιελάμβανε ασθενείς που προσήλθαν στη Μεταπτυχιακή Κλινική Παιδοδοντιατρικής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, αναζητώντας οδοντιατρική θεραπεία. Οι ασθενείς συμπεριλαμβάνονταν στη μελέτη αν πληρούσαν τα ακόλουθα κριτήρια εισαγωγής. Είχαν ελεύθερο ιατρικό ιστορικό και 1ους ή 2ους νεογιλούς γομφίους με βαθιές ενεργές τερηδονικές βλάβες που οδηγούσαν σε αποκάλυψη πολφού μετά την αφαίρεση της τερηδόνας. Όλα τα συμμετέχοντα δόντια ήταν ελεύθερα σημείων και συμπτωμάτων ενδεικτικών μη αντιστρεπτής φλεγμονής του πολφού. Πιο συγκεκριμένα, για τη συμμετοχή στο δείγμα της μελέτης, έπρεπε να πληρούνται τα ακόλουθα κλινικά κριτήρια , να μην υπάρχει ιστορικό πόνου, οι περιοδοντικοί ιστοί έπρεπε να είναι υγιείς χωρίς παρουσία συριγγίου ή αποστήματος, ενώ δεν έπρεπε να παρατηρείται κινητικότητα και ευαισθησία στην επίκρουση. Κατά την κλινική πράξη, η αποκάλυψη του πολφού δεν έπρεπε να ξεπερνά τα 1-2mm, η αιμόσταση έπρεπε να μπορεί να πραγματοποιηθεί αυτόματα, χωρίς τη χρήση αιμοστατικών παραγόντων μέσα σε 2-3 min και τα δόντια έπρεπε να μπορούν να αποκατασταθούν με σύνθετη ρητίνη. Ακτινογραφικά, έπρεπε να απουσιάζει οποιοδήποτε παθολογικό σημείο στο μόνιμο διάδοχο δόντι, καθώς και οποιαδήποτε περιακρορριζική ή μεσορριζική αλλοίωση και εσωτερική ή εξωτερική απορρόφηση και ενασβεστίωη. Η Lamina Dura έπρεπε να είναι συνεχής και άθικτη και το εναπομένον μήκος ρίζας να είναι τουλάχιστον το μισό του αρχικού. Μετά λοιπόν, από την αρχική κλινική και ακτινογραφική εξέταση με οπισθοφατνιακή ακτινογραφία, τα δόντια χωρίστηκαν σε 3 ομάδες, μία για κάθε υλικό κάλυψης πολφού. Στην πρώτη ομάδα χρησιμοποιήθηκε το Ca(OH)2, στη 2η το Portland Cement και στην 3η το Biodentine. Όλες οι διαδικασίες άμεσης κάλυψης πολφού πραγματοποιήθηκαν από έναν παιδοδοντίατρο. Και στις 3 ομάδες, τα δόντια αρχικά αναισθητοποιήθηκαν τοπικά με αρτικαϊνη 4% με επινεφρίνη 1/200.000 και απομονώθηκαν με ελαστικό απομονωτήρα. Στη συνέχεια, έγινε πλήρης αφαίρεση της τερηδονικής βλάβης στην αδαμαντίνη και οδοντίνη.Τα δόντια με αποκάλυψη πολφού μικρότερη από 2 mm, που περιβαλλόταν από υγιή οδοντίνη ήταν υποψήφια για άμεση κάλυψη πολφού. Εάν το μέγεθος της αποκάλυψης του ποφλού ήταν μεγαλύτερο από 2 mm ή εάν η αιμορραγία δεν ελεγχόταν με αποστειρωμένο βύσμα βάμβακος εντός 2-3 λεπτών, το δόντι αποκλειόταν από τη μελέτη και πραγματοποιούνταν πολφοτομή. Εάν πληρούνταν όλα τα κριτήρια που προαναφέρθηκαν, γινόταν αιμόσταση αυτόματα με στεγνά αποστειρωμένα βύσματα βάμβακος, μετά πλύσεις με υποχλωριώδες Na για αντισηψία και στη συνέχεια εφαρμογή ξανά στεγνών αποστειρωμένων βυσμάτων βάμβακος. Τέλος, γινόταν η τοποθέτηση του υλικού άμεσης κάλυψης πολφού. Στην πρώτη ομάδα, γινόταν τοποθέτηση Ca(OH)2 (Dycal, Dentsply, Milford, DE, USA), ενώ στη 2η ομάδα Pure Portland cement® Med-PZ. Στις δύο πρώτες ομάδες, εφαρμοζόταν και ένα στρώμα υαλοϊονομερούς κονίας (Vitrebond, 3 Μ ESPE, St Paul, ΜΝ, ΗΠΑ) πάνω από το υλικό άμεσης κάλυψης πολφού και τέλος γινόταν η αποκατάσταση του δοντιού με σύνθετη ρητίνη. Στην 3η ομάδα, το υλικό άμεσης κάλυψης πολφού ήταν το Biodentine, το οποίο τοποθετούνταν πάνω στον εκτεθειμμένο πολφό. Ύστερα από την ολοκλήρωση της πήξης του υλικού, ακολουθούσε η αποκατάσταση του δοντιού με σύνθετη ρητίνη. Και στις 3 ομάδες, γινόταν η λήψη μιας οπισθοφατνιακής ακτινογραφίας μετά τη θεραπεία. Οι επανεξετάσεις των ασθενών ορίστηκαν στους 3 ,6 και 12 μήνες μετά τη θεραπεία και κάθε 6 μήνες στη συνέχεια. Η επανεξέταση περιελάμβανε κλινική και ακτινογραφική αξιολόγηση των διαγνωστικών κριτηρίων που χρησιμοποιήθηκαν από 2 τυφλούς εκπαιδευμένους και τυποποιημένους παιδοδοντιάτρους. Όλα τα δόντια αξιολογήθηκαν για παρουσία συμπτωμάτων πόνου, ευαισθησίας στην επίκρουση ή την ψηλάφηση, κινητικότητας, συριγγίου, αποστήματος, εσωτερικής και εξωτερικής απορρόφησης, περιακρορριζικής ή μεσορριζικής αλλοίωσης που είναι ενδεικτικά νέκρωσης πολφού.

Στατιστική ανάλυση: Πραγματοποιήθηκε περιγραφική στατιστική με δοκιμασίες x2 και Fisher, καμπύλες επιβίωσης Kaplan – Meir για κάθε υλικό κάλυψης πολφού, τύπο δοντιού, ηλικία και φύλο. Ένα μονοπαραγοντικό και πολυπαραγοντικό μοντέλο παλινδρόμησης Cox κατασκευάστηκε με βάση προκαθορισμένες μεταβλητές, όπως το υλικό κάλυψης πολφού, τον τύπο του δοντιού, το οδοντικό τόξο και την ηλικία. Η εκτίμηση των αναλογικών κινδύνων πραγματοποιήθηκε μέσω του Nelson Aalen plot για τον αθροιστικό κίνδυνο ανά τύπο υλικού άμεσης κάλυψης πολφού, ενώ το επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας ορίστηκε στο 5% για όλες τις αναλύσεις, μαζί με 95% όρια αξιοπιστίας. Όλες οι αναλύσεις πραγματοποιήθηκαν στο στατιστικό πρόγραμμα Stata v 14.1.

Αποτελέσματα: Ένα σύνολο 66 ασθενών, εκ των οποίων 25 ήταν κορίτσια και 41 αγόρια με μέση ηλικία τα 7,2 έτη και ηλικιακό εύρος από 4 έως 11 έτη συμμετείχαν στη μελέτη. Ο διάμεσος χρόνος παρακολούθησης ήταν 1.1 χρόνος (εύρος: 0,19-2.48 χρόνια) και δεν είχε διαφορά με το μέσο χρόνο παρακολούθησης. Ο συνολικός αριθμός των νεογιλών γομφίων που συμπεριλήφθησαν στη μελέτη ήταν 79, εκ των οποίων 27 ανήκαν στην πρώτη ομάδα, 29 στη δεύτερη και 23 στην τρίτη. 39 από αυτούς ήταν πρώτοι νεογιλοί γομφίοι, 40 δεύτεροι, 22 κάτω και 57 άνω, 36 αριστεροί και 43 δεξιοί. Αποκαταστάσεις συνθέτων ρητινών δεύτερης ομάδας πραγματοποιήθηκαν σε 75 δόντια, ενώ μόνο 4 αποκαταστάθηκαν με εμφράξεις πρώτης ομάδας. Το συνολικό ποσοστό αποτυχίας της τεχνικής άμεσης κάλυψης πολφού ανεξαρτήτως του υλικού που χρησιμοποιήθηκε ήταν 16%. Η κατανομή των αποτυχιών ανά ομάδα ήταν: πρώτη ομάδα – πέντε δόντια, δεύτερη ομάδα πέντε δόντια και τρίτη ομάδα τρία δόντια. Καμία στατιστικά σημαντική διαφορά δε βρέθηκε μεταξύ της αποτυχίας και του τύπου του υλικού κάλυψης πολφού. Για περισσότερα από τα μισά δόντια που εμφάνισαν αποτυχία, αυτή παρατηρήθηκε μέσα στους πρώτους 6 μήνες μετά τη θεραπεία. Στο μοντέλο πολλαπλών μεταβλητών, μετά την προσαρμογή για το φύλο, την ηλικία, τον τύπο του δοντιού και το οδοντικό τόξο, το portland cement και το biodentine εμφάνισαν 59% και 46% αντίστοιχα χαμηλότερο κίνδυνο αποτυχίας συγκριτικά με το Ca(OH)2 (Portland Cement vs Dycal: HR=0.41; 95% CIs: 0.03, 5.48; p=0.50; Biodentine vs Dycal: HR=0.54; 95% CIs: 0.02, 15.25; p=0.72). Ωστόσο τίποτα από αυτά δεν ήταν στατιστικά σημαντικό.

Συμπεράσματα: Η άμεση κάλυψη πολφού στους νεογιλούς γομφίους με αποκάλυψη πολφού λόγω τερηδόνας εμφάνισε συνολικό ποσοστό επιτυχίας 84% με βάση κλινικά και ακτινογραφικά διαγνωστικά κριτήρια και ύστερα από μέσο χρόνο παρακολούθησης 12 μηνών. Παρόλα αυτά δεν βρέθηκε καμία στατιστικά σημαντική διαφορά στο ποσοστό αποτυχίας μεταξύ των διαφορετικών υλικών κάλυψης πολφού που χρησιμοποιήθηκαν. Απαιτούνται τόσο μεγαλύτερο μέγεθος δείγματος, όσο και μεγαλύτερος χρόνος παρακολούθησης για καλύτερη εκτίμηση της μακροχρόνιας κλινικής και ακτινογραφικής αποτελεσματικότητας της άμεσης κάλυψης πολφού μετά την εφαρμογή των υλικών κάλυψης πολφού που μελετήθηκαν.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Θεραπεία ζωντανού πολφού, Άμεση κάλυψη πολφού, Νεογιλοί γομφίοι, Υλικά, Ca(OH)2
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
175
Αριθμός σελίδων:
97
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

Thesis Chatzidimitriou.pdf
2 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.