Μονάδα:
Κατεύθυνση Ψυχοδυναμική Ψυχοθεραπεία σε Ιατρικό ΠλαίσιοΒιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2019-03-07
Συγγραφέας:
Φιλιππάκη Ελένη
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Mαρία Κοκκώση, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Δημήτρης Αναγνωστόπουλος, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Ελένη Λαζαράτου, Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Δεσμοί ψυχής-σώματος στην ψυχαναλυτική θεωρία και κλινική. Το σώμα ως αναπαράσταση και χρήση: μια κλινικο-θεωρητική προσέγγιση ασθενών στο φάσμα της οριακής-ναρκισσιστικής παθολογίας
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Δεσμοί ψυχής-σώματος στην ψυχαναλυτική θεωρία και κλινική. Το σώμα ως αναπαράσταση και χρήση: μια κλινικο-θεωρητική προσέγγιση ασθενών στο φάσμα της οριακής-ναρκισσιστικής παθολογίας
Περίληψη:
Στην κλινικο-θεωρητική μελέτη που ακολουθεί το σώμα προσεγγίζεται ως μεταψυχολογική έννοια με στόχο την ανάδειξη πτυχών της σχέσης σωματικού και ψυχικού στην κλινική τους έκφραση. Με αναφορά σε δύο κλινικές περιπτώσεις στο φάσμα της οριακής-ναρκισσιστικής παθολογίας, το σώμα μελετάται μέσα από τις αναπαραστάσεις και τις χρήσεις του. Υπάρχουν θεωρητικές και κλινικές ενδείξεις για μια δυναμική, διαλεκτική σχέση ανάμεσα στην αναπαράσταση και τη χρήση και πώς αυτή εντάσσεται σε μια ψυχαναλυτική θεώρηση και κλινική του ενσώματου υποκειμένου;
Η εργασία διαρθρώνεται σε τέσσερις ενότητες (Εισαγωγή, Ενότητα Ι, ενότητα ΙΙ, Επίλογος). Στην Εισαγωγή παρουσιάζεται το ευρύτερο θεωρητικό πλαίσιο γύρω από το σώμα και την ψυχαναλυτική θεώρηση του ενσώματου υποκειμένου, προσδιορίζονται οι βασικοί εννοιολογικοί άξονες και αποσαφηνίζεται η κλινικο-θεωρητική προσέγγιση της μελέτης. Η Πρώτη Ενότητα επικεντρώνεται στον άξονα «αναπαράσταση» και αναλύει τη σημασία της εικόνας σώματος κατά την πρώιμη ναρκισσιστική ανάπτυξη του υποκειμένου, δίνοντας έμφαση στην προβληματική του καθρεπτίσματος στη σχέση μητέρας-βρέφους, όπως εκφράζεται στον οριακό ασθενή. Η ενότητα αυτή αντλεί θεωρητική στήριξη από φροϋδικές και μετα-φροϋδικές εννοιολογήσεις της εικόνας σώματος και της κατοπτρικής σχέσης. Η Δεύτερη Ενότητα επικεντρώνεται στον άξονα «χρήση», διερευνώντας πώς ο οριακός ασθενής, μέσα από πρώιμες αμυντικές λειτουργίες, καταφεύγει σε χρήσεις του σώματος που ενέχουν επενδύσεις και θυμικές ποιότητες μη επαρκώς απαρτιωμένες με τις ψυχικές αναπαραστάσεις (της εικόνας σώματος συμπεριλαμβανομένης), με αποτέλεσμα να καθίσταται επισφαλές το αίσθημα ψυχοσωματικής του/της ενότητας. Στην ενότητα αυτή, βασικός θεωρητικός άξονας είναι το έργο του André Green, και ειδικότερα η κατά Green θεωρητικο-κλινική σημασία της διάκρισης θυμικού/αναπαράστασης (affect/representation) για την κατανόηση της οριακής-ναρκισσιστικής παθολογίας. Προτείνεται ο όρος «θυμικές χρήσεις» του σώματος, για να προσδιοριστεί η σημασία των επενδύσεων και των θυμικών ποιοτήτων που συνοδεύουν τις καταφυγές στο σώμα. Η εργασία ολοκληρώνεται με συμπερασματικές θεωρητικο-κλινικές παρατηρήσεις.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Σώμα, Ενσώματο υποκείμενο, Εικόνα σώματος, Θυμικές χρήσεις σώματος, Οριακές-ναρκισσιστικές παθολογίες
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
96
