Μονάδα:
Κατεύθυνση Στρατηγικές Διαχείρισης Καταστροφών και ΚρίσεωνΒιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών
Ημερομηνία κατάθεσης:
2019-03-15
Συγγραφέας:
Αλπούς Γεώργιος
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Τριμελής Εξεταστική Επιτροπή
Δρ. Β. Αντωνίου,
Δρ. Γεωλόγος, Ε.Δ.Ι.Π. ΕΚΠΑ
Δρ. Ε. Λέκκας,
Καθηγ. ΕΚΠΑ
Δρ. Κ. Σούκης,
Δρ. Γεωλόγος, Ε.Δ.Ι.Π. ΕΚΠΑ
Εξειδικευμένη Επιστημονική Καθοδήγηση:
Β. Μαρτζάκλης
M.Sc. Αξιωματικός Πυροσβεστικού Σώματος,
Πτυχιούχος Δημόσιας Διοίκησης Παντείου
Πανεπιστημίου, Expert E.U. Civil Protection
Mechanism
Πρωτότυπος Τίτλος:
Εμπόλεμες συγκρούσεις και φυσικό περιβάλλον. Ποιες οι συνέπειες της μαζικής χρησιμοποίησης συμβατικών όπλων για το φυσικό περιβάλλον; Πως αναμένεται να επηρεαστεί το φυσικό περιβάλλον από πολεμικές συγκρούσεις τα επόμενα 20 χρόνια;
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Εμπόλεμες συγκρούσεις και φυσικό περιβάλλον. Ποιες οι συνέπειες της μαζικής χρησιμοποίησης συμβατικών όπλων για το φυσικό περιβάλλον; Πως αναμένεται να επηρεαστεί το φυσικό περιβάλλον από πολεμικές συγκρούσεις τα επόμενα 20 χρόνια;
Περίληψη:
Η ανθρώπινη ιστορία βρίθει από ένοπλες συγκρούσεις, οι οποίες καθόρισαν την πορεία της. Η αλληλεξάρτηση της ανθρώπινη ιστορίας με τις ένοπλες συγκρούσεις είναι τόσο ισχυρή ώστε να είναι δυνατό να ειπωθεί ότι η ίδια η ανθρώπινη ιστορία είναι η ιστορία του πολέμου στη γη. Πέρα όμως από την επίδραση στην ανθρώπινη ιστορία, οι ένοπλες συγκρούσεις επηρεάζουν σημαντικά το φυσικό περιβάλλον μέσα στο οποίο λαμβάνουν χώρα. Έχοντας ως δεδομένο ότι το σύνολο των ενόπλων συγκρούσεων ξεσπούν με σκοπό τον έλεγχο ή την απόκτηση φυσικών πόρων, εξάγεται το συμπέρασμα ότι το φυσικό περιβάλλον αποτελεί το στόχο αλλά και το σιωπηλό θύμα των ενόπλων συγκρούσεων. Οι επιπτώσεις πάνω στο φυσικό περιβάλλον είναι πολυεπίπεδες και δεν περιλαμβάνουν μόνο τη γη, τη θάλασσα και τον αέρα, αλλά επεκτείνονται στην ανώτερη ατμόσφαιρα και φυσικά αγγίζουν και τις ανθρώπινες κοινωνίες. Από τη μελέτη σημαντικών ενόπλων συγκρούσεων όπως ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Πόλεμος του Βιετνάμ καθώς και οι Πόλεμοι στον Περσικό Κόλπο προκύπτει πως όσο περισσότερο εξελίσσεται η τέχνη του πολέμου, τόσο περισσότερο ριζικά επηρεάζεται το φυσικό περιβάλλον. Κοινό χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων των επιπτώσεων αποτελεί το γεγονός ότι ενώ μια ένοπλη σύγκρουση περιορίζεται πολιτικά ή γεωγραφικά, αυτές δεν είναι δυνατόν να περιοριστούν αλλά διαχέονται σχεδόν παντού. Ως προς την πρόβλεψη για το τί αναμένεται να συμβεί στο μέλλον, η παρούσα εργασία θέτει ως χρονικό όριο μελέτης τα επόμενα είκοσι έτη καθ’ ότι όλες οι δεξαμενές σκέψης θεωρούν ότι η παγκόσμια πολιτικοοικονομική κατάσταση δεν αναμένεται να μεταβληθεί δραματικά. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο κοινή πεποίθηση αποτελεί ότι οι μελλοντικές ένοπλες συγκρούσεις θα συνεχίσουν να πραγματοποιούνται για τον έλεγχο των φυσικών πόρων, αλλά θα είναι μικρότερες σε αριθμό και λιγότερο πιθανό να συμβούν μεταξύ κρατών. Έτσι, αναμένεται αύξηση στις εσωτερικές εμπόλεμες συγκρούσεις οι οποίες εν πολλοίς αναμένεται να προκληθούν και από την εξέλιξη της κλιματικής αλλαγής, την οποία οι επιστήμονες χαρακτηρίζουν πλέον ως υπαρξιακό κίνδυνο για την ανθρωπότητα. Η εργασία ολοκληρώνοντας παραθέτει σειρά επιχειρημάτων για τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει η ανθρωπότητα να αντιμετωπίσει τις συνέπειες που προκαλούνται από τις ένοπλες συγκρούσεις ακολουθώντας το παράδειγμα της επιτυχημένης αντιμετώπισης του προβλήματος της τρύπας του όζοντος, μιας παγκόσμιας πρόκλησης η οποία όμως αντιμετωπίστηκε επιτυχημένα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Θετικές Επιστήμες
Λέξεις-κλειδιά:
Πόλεμος και φυσικό περιβάλλον, Εμπόλεμες συγκρούσεις και φυσικό περιβάλλον, Κλιματική Αλλαγή, Εμπόλεμες συγκρούσεις τα επόμενα 20 χρόνια, Ανθρώπινες κοινωνίες και πόλεμος
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
2
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
39
